افراد بهتر است بجای قضاوت بیجا نگاهی خوشبینانه به رویدادهای پیرامون خود داشته باشند زیرا در گیرودار رفتار قضاوتگرانه، آرامش درونی و مثبت اندیشی از انسان هر روز دورتر و دورتر می شود.

به گزارش ایسنا منطقه گیلان،امام على علیه‏السلام  می فرمایند:«یَدُ اللّه فوقَ رَأسِ الحاکِمِ تُرَفرِفُ بالرَّحمَةِ، فإذا حافَ وَکَلَهُ اللّه‏ُ إلى نفسِهِ »دست رحمت خدا ، بر فراز سر قاضى در حرکت است. پس هر گاه ستم و حقّ کشى کند، خداوند او را به خودش وا مى‏ گذارد.(الکافی)

قضاوت کردن دیگران یکی از زشت‌ ترین و آزاردهنده ‌ترین ناهنجاری ‌های رفتاری است که در جامعه امروزی با پیشرفت فضای مجازی به خصوص شبکه های اجتماعی با یک پیام و مطلب حال چه منبع داشته یا نداشته باشد، مرتکب قضاوت آگاهانه یا ناآگاهانه می‌شویم.

تغییر مسیر زندگی دیگران با قضاوت نابجا

اگر همه ما در وهله اول به درستی خودمان را بشناسیم و تاثیر قضاوت‌ های نادرستمان را بر زندگی دیگران بدانیم، این نکته را بهتر درک خواهیم کرد که گاهی قضاوت‌های نادرست می‌تواند مسیر زندگی دیگران را تغییر دهد.

امام علی(ع) می فرماید:سخن دربند و اسیر توست تا وقتی که آن را نگفته باشی و چون گفتی تو در بند آنی پس زبانت را نگهدار چنانکه طلا و نقره خود را نگه میداری و مواظبت میکنی که چه بسا سخنی که نعمت را از انسان سلب میکند.(نهج البلاغه حکمت 381)

اگر در فرمایشان امامان معصوم در خصوص قضاوت بیجا اندکی تامل کنیم به طور قطع در قضاوت عجله نکرده و بسیاری از اوقات از قضاوت بپرهیزیم و انجام این مهم را به افراد دارای صلاحیت بسپاریم.

قضاوت بیجا موجب خدشه دار کردن روابط افراد می شود

قضاوت نابجا و پیش داوری از جمله آسیب های رفتاری است که روابط انسانی را خدشه دار می کند،آسیبی که از کم صبری و آستانه تحمل پایین، منفی نگری و برنتافتن اصل نقد و گفت وگو ریشه می گیرد و متاسفانه نمودها و آثار آن را می توان در مناسبات اجتماعی به فراوانی دید.

پیش داوری و قضاوت نابجا پیامدهای بسیاری دارد که از آن جمله می توان به تبعیض،برچسب زدن افراد، بردن آبروی دیگران اشاره کرد. گاهی غرق شدن در اندیشه قضاوتگری موجب می شود که فرد بر اساس احساسات درونی و پیشفرض های درست یا غلط قبلی خود دست به نیت خوانی می زند و هزاران مسئله مربوط و نا مربوط را بدان ارتباط می دهد.

قضاوت بیجا جامعه را از مدار انصاف و میانه روی دور می کند

قضاوت بیجا جامعه را از مدار انصاف و میانه روی دور می کند.این در حالی است که بیشتر روانشناسان و جامعه شناسان، انسان را از سنجش زودهنگام دیگران منع کرده اند. روانشناسان در خصوص پیامدهای منفی قضاوت نابجا بر روحیات انسان ها و نیز روابط اجتماعی و خانوادگی افراد هشدارهای جدی داده اند.

روانشناسان بر این باورند که افراد بهتر است به جای تقویت حس بدبینی در خود و برچسب زنی به دیگران، گذشت را تمرین کنند و نگاهی خوشبینانه به رویدادهای پیرامون خود داشته باشند زیرا در گیرودار رفتار قضاوتگرانه، آرامش درونی و مثبت اندیشی از انسان هر روز دورتر و دورتر می شود.

همانطور که پس از رها کردن سنگی دیگر نمی توان آن را برگرداند، پس از گفتن سخنی نیز گاهی فرصت جبران آن وجود نخواهد داشت،قضاوت نادرست و نابجا در بسیاری از موارد منجر به سوء تفاهم، رنجش خاطر خود و دیگران و تصمیم گیری های اشتباه می شود، موضوعی که می تواند تاثیر منفی و جبران ناپذیری در روابط میان افراد بگذارد.

قضاوت اصلی برعهده خداوند است

اساساً قضاوت کردن دارای بار منفی است، ما از درون انسان ها و نیت آنها آگاه نیستیم.تنها خداوند حکیم است که می داند در دل هر انسانی چه می گذرد و هم اوست که بر اساس آنچه می داند قضاوت می کند و جزای عمل انسان را می دهد.

بدانیم و آگاه باشیم که قضاوت در مورد خوب و بد دیگران و نیت اعمالشان در حوزه صلاحیت ما نیست لذا ما انسان ها به جای خداوند متعال حق نداریم در مورد خوبی و یا بدی کسی نظر داده و «نباید قضاوت کنیم!»

وقتی نسبت به مسئله ای شناخت نداریم و درباره آن قضاوت می کنیم این امر ناشی از جهل ماست. اگر بتوانیم خصوصیت بد قضاوت بیجا را از خود دور کنیم به گناه بزرگ غیبت و بدگویی پشت سر دیگران آلوده نمی شویم.

یادگیری مهارت  برای خروج از فضای پیش داوری منفی نگرانه

از این رو، بهتر آن است افرادی که روحیه قضاوتگرانه دارند بجای آنکه با قضاوت بیجا و نادرست دنیا و آخرت خود را نابود سازند، بهتر است به آموختن مهارت هایی برای خروج از فضای پیش داوری منفی نگرانه در مورد دیگران بپردازند و با گفت وگو و تعاملِ مثبت، ابهامات ایجاد شده در روابط خود با دیگران را بزدایند.

در تحقق این امر رسانه ها، مسئولان فرهنگی و نهادهای اجتماعی مختلف همچون خانواده، مدرسه و دانشگاه که در شکل گیری شخصیت افراد از کودکی تا بزرگسالی نقش بسزایی دارند می توانند موثر وارد عمل شوند.