نتایج یک پژوهش دانشگاهی نشان داد حوزه پژوهش و آموزش در مدارس هنر و معماری در مسیری جداگانه حرکت می‌کند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، در پژوهشی که با عنوان «تاملی بر دام‌های پیشِ روی مدارس معماری و شهرسازی ایران» نگاشته شده، آمده است:
مساله‌ای که این پژوهش به آن می‌پردازد بررسی ابعاد استراتژیک موانع و دام‌های پیشِ روی مدارس معماری و شهرسازی ایران در ارتباط با جامعه و صنعت ساختمان است.
در شرایطی که این مدارس رسالت خود را توسعه کمی دانشجویان تحصیلات تکمیلی برای مقاصد اقتصادی و یا پژوهش‌های نه‌چندان مرتبط با مسایل اصلی جامعه و صنعت ساختمان قرار داده‌اند؛ صنعت ساختمان در بخش خصوصی و دولتی بدون اتکا و ارتباط با این مدارس، به دلیل ارتباط نزدیک‌تر با مسایل و نیازهای توده مردم چون مسکن، اقتصاد و بعضا سودجویی را رسالت خود قرار داده است.
در واقع دانشگاه و صنعت در حوزه معماری و شهرسازی هر یک مسابقه‌ای مستقل در بخش خود و در خلاف جهت یکدیگر برای توسعه در پیش گرفته‌اند.
هدف مقاله حاضر توصیف و آسیب‌شناسی موانع پیش روی مدارس معماری و شهرسازی در حوزه‌های آموزش و پژوهش برای نیل به ارتباط کارآمد با مسایل جامعه و صنعت ساختمان است؛ برای این منظور ماهیت، رسالت و اهداف هر حوزه، با نگاه ویژه به این مدارس و نیز وجوه اشتراک و افتراق آن‌ها بر مبنای رویکرد استراتژیک مقایسه و نقد شده است.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که این دو حوزه به‌رغم برخی وجوه اشتراک در موضوعات، در رسالت و اهداف کلان اشتراک و یا ارتباط کارآمدی با یکدیگر ندارند.
فقدان ارتباط متقابل و نظاممند درونی این دو حوزه بر مبنای اهداف و منافع جمعی و قانون‌مند در سطوح کلان و خرد مدیریت کشور، دامی است که افزون بر اتلاف سرمایه‌های انسانی و مادی، اقتصاد و نظام پایدار اجتماعی را در معرض بحران و تهدید جدی قرار می‌دهد.
این پژوهش توسط جعفر طاهری، استاد دانشگاه فردوسی، در اولین کنگره بین المللی افق های جدید در معماری و شهرسازی ارایه شده است.