سنگ «آمیترین» ترکیب دو سنگ آمتیست و سیترین است و در حقیقت نوعی کوارتز رنگی ماکرو‌کریستالی است که در برخی از مناطق، این سنگ را با نام سیترین نیز می‌شناسند.

به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، سنگ «آمیترین» بیشتر در دو رنگ بنفش و زرد دیده می‌شود؛ رنگ‌هایی که در این سنگ دیده می‌شود به دلیل حالت‌های مختلف اکسیده شدن آهن درون کریستال‌های آن است.

حالت‌های مختلف اکسیده شدن به دلیل شیب حرارتی متفاوتی است که کریستال‌ها حین تشکیل شدن در آن قرار دارند. تفاوت میان آمیترین، آمتیست و سیترین تنها از میزان ناخالصی‌های اکسید آهن در آن‌ها نشات می‌گیرد.

بزرگ‌ترین معدن سنگ «آمیترین» در قرن هفدهم در کشور بولیوی کشف شد. طبق افسانه‌های موجود زمانی این سنگ مورد توجه قرار گرفت که «آمیترین» برای اولین بار به ملکه اسپانیا هدیه و پس از آن معدن آناهی در بولیوی به عنوان جهیزیه به ملکه داده شد.  

با این‌که تقریبا تمام آمیترین‌هایی که در دسترس قرار دارند از معدن آناهی در بولیوی استخراج می‌‎شوند اما در هند و برزیل نیز معادنی از این سنگ کشف شده است که سنگ‌های آن از لحاظ کیفیت قابل مقایسه با سنگ‌های معدن بولیوی نیستند.

بر اساس گفته برخی از محققان سنگ «آمیترین» خواص دو سنگ آمیتیست و سیترین را باهم دارد، به این شکل که از یک سو متابلیسم بدن را متعادل می‌کند و از سویی دیگر سیستم عصبی فرد را تقویت کرده و غده هیپوفیز مغز را فعال می‌کند.

عده‌ای معتقدند که این سنگ اعصاب را تقویت می‌کند، اکسیژن‌گیری بدن را افزایش داده، به روند بهبود بیماری‌های وخیم کمک می‌کند، مشکلات ناشی از ناهماهنگی و اختلالات خواندن را برطرف کرده و به درمان بیماری صرع نیز کمک می‌کند.

برخی نیز بر این باورند که به دلیل طبیعت دوگانه‌ای که این سنگ با خود همراه دارد برای باز کردن هر گونه انسداد در تمام چاکراها موثر است، به فرد در دستیابی تعادل فیزیکی و سم‌زدایی کمک می‌کند.

گفته شده است که این سنگ به دلیل انرژی‌های منحصر به فردی که دارد، همراهی قدرتمند برای خلاقیت، شفادهی و روان‌بینی صاحب خود است.

_منبع:

_{دایره‌المعارف سنگ‌های قیمتی}