دکتر کاظم آقامیر در گفت‌وگو با ایسنا، درباره مهم‌ترین فعالیت‌های مرکز تحقیقات ارولوژی در سالی که گذشت گفت: در سال 1398 مثانه‌ای را از سیلیکون ساختیم، قالب‌ریزی آن را انجام دادیم و مدل حیوانی هم در حال بررسی است و تاکنون نیز موفقیت‌آمیز بوده و بر همین اساس از سال گذشته ساخت مثانه‌ی طبیعی را کلید زدیم.

وی افزود: برای ساخت یک ارگان یا ارگانوئید ابتدا باید مرحله کشت سلولی طی شود بعد وارد مرحله حیوانی شود. در این قسمت مثانه باید یک ساپورتر داشته باشد که بعد روی این ساپورتر بتوانیم سلولی را سوار کنیم و ساپورتر باید خصوصیاتی داشته باشد که سلول‌ها در محیط کشت سلولی به آن بچسبند. این مرحله را اکنون پشت سر گذاشته‌ایم. تیم خوبی از دانشکده بیوتکنولوژی دانشگاه تهران، محققان مرکز تحقیقات ارولوژی و پژوهشگران حوزه‌ی ژنتیک در این عرصه فعال بودند.

این متخصص ارولوژی با اشاره به همکاری محققانی از دانشگاه تهران با پژوهشگران این مرکز در حوزه مهندسی ژنتیک درباره موفقیتی که این مرکز در زمینه‌ی از بین بردن تومور به دست آورده است، گفت:  هنگامی که می‌خواهند تومور ایجاد شده در مثانه را از بین ببرند داروی شیمی درمانی را به داخل مثانه تزریق می‌کنند. تاکنون از باسیل ضعیف شده‌ی سل و موادی مثل متومایسین استفاده می‌شد. طی پنجاه سال گذشته در دنیا کمتر کسی بر روی جایگزین این‌ها کار کرده است.  البته به تازگی یکی دو پژوهش در این رابطه از آمریکا در لنست منتشر شد. ما نیز موفق شدیم وکتوری طراحی کنیم که توان ورود به سلول را دارد.

ایجاد بیوبانک سنگ دستگاه ادراری

رئیس مرکز تحقیقات ارولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه بیان کرد: ما در مرکز تحقیقات ارولوژی بانک ژنی برای سنگ ایجاد کردیم. در حال حاضر این بیوبانک سنگ، ۲۷۰ عضو دارد. به جز ایران، یکی دو کشور دنیا دارای بیوبانک سنگ هستند. حاصل این کار این است که می‌توان جهش‌های ژنی را در بیماران مبتلا به سنگ بررسی کرد و همچنین ژن‌های بد را تشخیص داد. برای اولین بار در خاورمیانه و منطقه، مرکز ثبت سنگ دستگاه ادراری را به تصویب رساندیم و اجرا کردیم. هم‌اکنون این طرح به صورت پایلوت در حال اجرا است. ما می‌توانیم در آینده به کمک مهندسی ژنتیک جلوی بسیاری از جهش‌های ژنتیکی را بگیریم و هزینه‌ها را در درازمدت کاهش دهیم.

وی با بیان این که تاثیر ژن بر ابتلا به بیماری‌های دستگاه ادراری در بسیاری از افراد مشهود است، خاطرنشان کرد: مثلا ژنی در تومور مثانه  وجود دارد که فرد با این ژن متولد می‌شود و اگر شرایط مناسب باشد این ژن موجب بدخیم شدن مثانه می‌شود. اگر بدانید فرد این ژن را دارد به کمک مهندسی ژنتیک می‌توان تغییراتی ایجاد کرد که ژن مذکور بیان نشود. در سنگ نیز حدود ۲۶ جهش ژنی با عنوان SNP وجود دارد. به نظر می‌رسد در مهندسی ژنتیک ارولوژی فعالیت‌های خوبی انجام شده است.

رئیس مرکز تحقیقات ارولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره یکی از برنامه‌های آموزشی این مرکز بیان کرد: برنامه‌ی دیگری را نیز با مرکز استعدادهای درخشان دانشگاه علوم پزشکی تهران با عنوان ژنویورولوژی طراحی کردیم. در مرحله‌ی اول این برنامه ۱۵۰ دانشجو شرکت کردند. دانشگاه به این دانشجویان مدرک Double Degree  هم اعطا می‌کند که در کل دنیا قابل استناد است.

تاثیرات کرونا بر فعالیت مراکز تحقیقاتی

آقامیر در پاسخ به پرسشی درباره‌ی تصویب طرح‌های مرتبط با کرونا در این مرکز گفت: ما حدود چهار طرح مرتبط با کرونا در مرکز تحقیقات تعریف کردیم. یکی از آن‌ها مقایسه‌ی سی‌تی‌اسکن با پی‌سی‌آر بود که مقاله‌ی حاصل از آن در نیچر منتشر شد. یکی دیگر از طرح‌ها درباره‌ی شیوه برخورد با متخصصین ارولوژی در دوران کرونا است. پژوهش دیگری که مقاله‌ی آن در حال چاپ است بررسی عفونت‌های تناسلی در دوران شیوع کووید-۱۹ است. تاثیر کووید-۱۹ بر علائم تحریکی و انسدادی موضوع یکی دیگر از طرح‌هایی است که در حال حاضر در مرحله چاپ مقاله است. نتایج آن حاکی از این است که کرونا موجب افزایش علائم تحریکی و انسدادی می‌شود و در دوران کرونا عفونت‌های جنسی بسیار کاهش یافت.

وی در پایان درباره‌ی تاثیر کرونا بر وضعیت تحقیقات افزود: شیوع کرونا بر تعداد بیماران ما تاثیر گذاشت و موجب کم شدن آن‌ها شد که البته این موضوع طبیعی است. از سوی دیگر، با شیوع گسترده‌ی کووید-۱۹ در جهان، مجلات خارجی نیز تمایل دارند مقاله‌های مربوط به کرونا را منتشر کنند تا مقالاتی که موضوعات دیگر دارند. به همین دلیل ممکن است برونداد مراکز تحقیقاتی از این موضوع متاثر شود.

انتهای پیام