یکی از بانوان فارسی شرکت کننده در این مسابقات، فاطمه بلورکش متولد شهریور ماه سال ۱۳۶۲ در شیراز است که در خصوص حضورش در این مسابقات به ایسنا گفت: روال کار به این شکل است که بهترین های کشور به مسابقات جهانی اعزام می شوند. مسابقات جهانی که حکم انتخابی المپیک را هم دارد، در سه کشور اسپانیا، ایرلند و امارات برگزار می شود تا نفرات برتر هر کدام این رقابت ها، سهمیه پارالمپیک که شهریور ماه ۱۴۰۰ در ژاپن برگزار می شود را کسب کنند.

بلورکش درباره میزان امیدواری اش برای کسب مدال و سهمیه المپیک افزود: طبیعتا سطح مسابقات جهانی خیلی بالاست، به خصوص این رقابت ها که حکم ورودی المپیک دارد و تمام کشورها با همه قدرت می آیند تا به مدال و سهمیه برسند. ما هم فقط می رویم که بهترین مقام را بیاوریم و زحمات مربیان و مسئولان را جبران کنیم.

او در خصوص میزان معلولیتش گفت : من به صورت مادرزادی، معلول جسمی حرکتی هستم. در مجموع پنج کلاس برای معلولان وجود دارد که من در دسته WH۲ قرار می گیرم. بچه های دسته WH۱ هم معلول قطع نخاعی هستند و باید در طبقه خودشان رقابت کنند. 

این بانوی شیرازی پارابدمینتون درباره چگونگی ورودش به ورزش گفت: زمانی که درسم را در دانشگاه و در مقطع کارشناسی رشته نرم افزار کامپیوتر به اتمام رساندم، از طریق یکی از دوستانم با رشته والیبال نشسته آشنا شدم. از سال ۸۳ به مدت ۹ سال در این رشته فعالیت داشتم اما بعدا تصمیم گرفتم به یک رشته انفرادی بروم. بنابراین از سال ۹۴ به بعد فقط در رشته بدمینتون فعالیت دارم و در سال ۹۵ و ۹۸ هم عنوان نایب قهرمانی کشور را از آن خود کردم.

بلورکش درباره تاثیر ورزش بر زندگی شخصی اش هم گفت : برخی انسان ها سعی می کنند با دیگران متفاوت باشند و روی آوردن به ورزش، یکی از راه های رقم زدن این تفاوت است. ورزش، قابلیت های وجودی انسان را بیشتر نشان می دهد، اعتماد بنفس را افزایش می دهد و علاوه بر سلامتی، باعث می شود تا فرد بتواند زندگی هدفمندتری داشته باشد. توصیه من به بچه های معلول این است که حتما به سراغ ورزش بیایند، چون با خانه نشینی به جایی نمی رسند و حتی ممکن است اسیر افسردگی هم بشوند.

وی از مسئولان هیئت بدمینتون استان فارس تشکر و اضافه کرد: آقای راضی تا جایی که می شد برای ما زحمت کشیدند، سالن در اختیارمان گذاشتند و حتی برای مسابقات جهانی که نیاز به ۵ جلسه تمرین در هفته داشتیم، همه امکانات لازم را به ما اختصاص دادند. من با توجه به شغلم، نمی توانستم صبح ها به تمرین بروم و در این زمینه هم هیئت همکاری خوبی با من داشت و سانس ها را آن گونه که می خواستیم تغییر دادند. همچنین خانم خرمی نژاد و مربی مان خانم سیاه که بدون هیچ چشمداشتی پا به پای ما کار کردند و باید از آنها هم خیلی تشکر کنم.

فاطمه بلورکش خاطرنشان کرد: امیدوارم بتوانم در امارات زحمات تمامی این عزیزان را جبران کنم. مطمئن باشید تمام تلاشم را می کنم تا با کسب مدال و سهمیه المپیک به شیراز برگردم.

انتهای پیام