به گزارش ایسنا و به نقل از لایوساینس، آزمایش موتورهای هسته‌ی موشک در "سیستم پرتاب فضایی"(SLS) در بعدازظهر روز پنجشنبه ۱۸ مارس در مرکز آزمایش ناسا در می‌سی‌سی‌پی‌ انجام گرفت این تاسیسات به‌گونه‌ای طراحی شده که این موشک قدرتمند را در هنگام روشن‌شدن موتورها در جای خود ثابت نگه ‌دارد. این آزمایش پایانی برای مجوعه آزمایش‌های هشت مرحله‌ای موسوم به "green run" بود. این آزمایش‌ها برای نشان دادن قابلیت‌های موشک در فضا و آماده کردن آن به صورت تئوری برای یک پرتاب واقعی انجام شدند.

این دومین آزمایش موتورهای هسته‌ای موشک SLS بود. آزمایش اول در ۱۶ ام ماه ژانویه انجام شد و تنها ۶۷.۷ ثانیه بعد از آغاز به علت یک اختلال بزرگ به پایان رسید. این بار ناسا گفت که امیدوار است بتواند موتورها را برای حداقل چهار دقیقه روشن نگه‌ دارد تا بتواند اطلاعاتی جمع‌آوری کند. این آزمایش که هشت دقیقه طول کشید  به صورت زنده بر روی یوتیوب ناسا پخش شد. در فیلمی که از موتورها ضبط شده یک آتش کوچک دیده می‌شود که ناسا آن را مربوط به چسبی می‌داند که در محل قرارگیری موتورها استفاده شده است.

یکی از سخنگوهای ناسا می‌گوید: اگر این چسب به اندازه‌ی کافی داغ شود لایه‌ی چسبنده‌ی زیرین آن شروع به سوختن می‌کند بنابراین این موضوع زیاد دیده‌ می‌شود. اتفاقی که باعث خاموش کردن زودتر از موعد موتورها شود رخ نداد و این خبر بسیار خوبی است.

قدم بعدی ناسا اضافه کردن این موتورها به سایر بخش‌های موشک SLS و ارسال آن به فضاست. این آژانس گفته است که قصد دارد ابتدا این موشک را بدون سرنشین برای چرخیدن در مدار ماه ارسال کند هنوز تاریخ دقیقی برای آن مشخص نشده است و ماموریت SLS پیش از این نیز تاخیر داشته است.

هدف بلند مدت این موشک خدمت به عنوان پلتفرمی برای مامورت "آرتمیس" است. برنامه‌ای که طی آن می‌توان یک ایستگاه فضایی که در مدار ماه می‌چرخد ساخت و از آن به عنوان "دروازه‌ی ماه" برای رساندن فضانوردان به سطح ماه استفاده کرد.

موشک ۳۲۲ فوتی(۹۸ متری) SLS به اندازه‌ی موشک سترن‌وی(Saturn V) که در دهه‌ی ۱۹۶۰ فضانوردان را به ماه برد و طول آن ۳۶۳ فوت(۱۱۱ متر) بود بزرگ‌تر نیست. اما موتور جدید آن بسیار پرقدرت‌تر است و در هنگام بلندشدن ۱۵ درصد نیروی محرکه‌ی بیشتری تولید می‌کند و در کل موشک مناسب‌تری است.

انتهای پیام