علی اوشیبنتاج با اشاره به اینکه افزایش بی تحرکی عمومی در جامعه به دو دلیل تشدید شده است، گفت: پیشرفت صنعتی و فنآوری که ماشین آلات عهده دار فعالیت ها در منزل، مسیر رفت و آمد، محل کار و زمان خرید و تفریح شده و پیشرفت خدمات پزشکی که منجر به افزایش طول عمر افراد سالم و بیمار شد نیز منجر به کاهش سطح فعالیت فیزیکی آنها شده است.
وی با ذکر این نکته که بی تحرکی یا کم تحرکی یکی از مخاطرات عمده سلامتی و مرگ و میر در جهان است، ادامه داد: ارتباط قدرتمندی بین کاهش تحرک و شیوع مشکلاتی مثل پرفشاری خون، دیابت نوع ۲، حوادث عروقی مثل (حمله قلبی و مغزی)، افزایش وزن و چاقی، اختلالات خواب و خلق(افسردگی و اضطراب)، پوکی استخوان و دردهای اسکلتی-عضلانی مثل کمردرد، سرطان ها به ویژه کولون و پستان، زندگی وابسته در سالمندان، افزایش مرگ و میر (۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش مرگ و میر به هر علت) وجود دارد.
این متخصص با اشاره به اینکه جهت حفظ و ارتقای سلامت عمومی، این معضل بایستی به روش افزایش تحرک، معکوس گردد، بیان کرد: کاهش مدت زمان فعالیت های نشسته مثل تماشای تلویزیون، کار با کامپیوتر، موبایل، و انجام چند کار با فعالیت فیزیکی روزمره مثل استفاده از پله، پیمودن مسیری به صورت پیاده ارتقای سلامت بسیار مفید است.
اوشیبنتاج افزود: همچنین انجام ورزش مطلوب و منظم با هدف کسب تناسب سلامتی برای کاهش خطرات بیماری ها و مرگ و میر، نیز از ضروریات این امر است.
وی اضافه کرد: ورزش های آمادگی هوازی (تناسب قلبی، تنفسی) حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط در هفته (پیاده روی، دوچرخه، فوتبال، والیبال و ورزش های آمادگی عضلانی (تقویتی، کششی) حداقل دو بار در هفته و ورزش های تعادلی حداقل ۳ بار در هفته جهت سالمندان و افرادی که تست تعادلی مختل دارند یا در خطر سقوط هستند، پیشنهاد می شود.
این متخصص اظهارکرد: ورزش اثرات سودمندی روی قلب، جسم و ذهن دارد و در پیشگیری و درمان بیماریهای غیر واگیر دار مثل هیپر تانسیون ، دیابت، کاهش علائم افسردگی و اضطراب، تقویت تفکر، یادگیری، مهارت و قضاوت، کاهش خطر سقوط و شکستگی و حفظ وزن مناسب مفید است.
اوشیبنتاج با ذکر این نکته که در کل ورزش باعث افزایش تندرستی عمومی می شود، افزود: در سطح جهانی، یک چهارم مردان ( در مورد خانم ها بیشتر است) فعالیت فیزیکی ندارند و ۶۰ درصد هم فعالیت ناکافی دارند.
انتهای پیام