سارا عالی‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: فراوان‌ترین اکسین طبیعی، اسیداندول استیک است و مناطقی از گیاه که فعالیت‌های رشد و نمو در آن‌ها شدید است، معمولاً بیشترین مقدار اکسین را تولید می‌کنند.
وی ادامه داد: اکسین‌ها، علاوه‌بر تأثیری که در افزایش طول یاخته دارند، در کنترل ریزش پاییزی برگ‌ها و میوه‌ها، جلوگیری از رشد ریشه‌های نابجا، رشد گل و میوه در بسیاری گیاهان دخالت می‌کنند.
عالی‌زاده تأکید کرد: هنوز محققاً معلوم نیست که اکسین‌ها چگونه می‌توانند این همه اثرات متفاوت را در بافت‌های مختلف گیاه انجام دهند، اما به نظر می‌آید که این مواد، حداقل قسمتی از کنترل خود را با تأثیر گذرادن بر نسخه برداری RNA از DNA انجام می‌دهند.
این گیاه پزشک عنوان کرد: اکسین‌ها، در تراکم و شرایط متفاوت، می‌توانند محرک رشد و یا بازدارنده و متوقف کننده آن باشند، مثلاً، رشد ریشه عموماً به وسیله تراکم‌هایی از اکسین که رشد ساقه را تحریک می‌کند، متوقف می‌شود.
وی افزود: اکسین سبب نسخه برداری RNA از DNA و در نتیجه افزایش سنتز پروتیین می‌شود، این پروتیین‌ها شناخته نشده‌اند، اما به نظر منطقی می‌رسد که بعضی از این پروتیین‌ها آنزیم‌هایی باشند که برای ساختار مواد دیواره جدید یاخته جهت ادامه رشد لازم‌اند.
عالی‌زاده تصریح کرد: در بسیاری از دولپه‌ای‌ها، رشد جوانه‌های جانبی به وسیله اکسین متوقف می‌شود، اگر مریستم انتهایی ساقه گیاه حسن یوسف برداشته شود، جوانه‌های جانبی شروع به رشد می‌کنند و یک گیاه توپر تولید می‌شود، ولی با افزودن اکسین به گیاه، رشد جوانه‌ها متوقف می‌شود.
این گیاه‌پزشک افزود: اکسین همچنین در بازدارندگی فعالیت فصلی کامبیوم آوندی و نمو چوب پسین نقش داشته و در نمو میوه‌ها نیز دخالت دارد.
انتهای پیام