به گزارش ایسنا، جشنواره فیلم فجر به طور رسمی با نمایش فیلم« تیتی » در سینمای رسانهها به پایان رسید؛ فیلمی عاشقانه که با حضور دوباره الناز شاکردوست و هوتن شکیبا در کنار هم همراه بود.
عصر ۱۹ بهمن ماه فیلم،« تی تی» به کارگردانی آیدا پناهنده به عنوان آخرین فیلم جشنواره فجر برای اهالی رسانه و منتقدان در مرکز همایشهای برج میلاد به نمایش درآمد و در نشست خبری آن هم پارسا پیروزفر از چهرههای غایب بود.
در این فیلم الناز شاکردوست که فیلم «ابلق» را هم در جشنواره داشت، نقش دختری شمالی را بازی میکند و درباره چگونگی مراحل رسیدن به نقشهای متفاوتی که در دو سال اخیر در آنها حضور داشته، بیان کرد: تکنیک در رسیدن به نقشها به کمک من میآید، اما از جایی به بعد همه تکنیکها را فراموش خواهی کرد و با زندگی کردن با نقش این فرایند صورت میگیرد.
او که در فیلم دیگرش هم با نرگس آبیار همکاری کرده، در پاسخ به اینکه آیا کارکردنش با کارگردانهای زن عامدانه است؟ گفت: من به کارگردانهاجنسیتی نگاه نمیکنم و بیشتر برایم وجه انسانی نقش مهم است، اما به هر حال زمانی که زنها کنار هم قرار میگیرند و از هم حمایت میکنند ، نتیجه کار بسیار شگفتانگیز میشود.
شاکردوست درباره حضورش در آثار تجاری توضیح داد: به نظر من این موضوع اتفاق بدی نیست که بازیگر در فیلمهای تجاری که لودگی ندارد بتواند مخاطبانی را با خود همراه کند تا به خاطر او به تماشای سینمای هنری بنشیند. من با چنین انتخابهایی تجاربی را با خودم به سینمای جدیتر میآورم.
شاکردوست همچنین با اشاره به سختی ساخت این فیلم افزود: ما در زمستان و در سی و پنج جلسه این فیلم را کار کردیم و دلم میخواهد بگویم شرایط این فیلم شرایط معمولی نبوده و امیدوارم از این کارحمایت کنید.
همچنین هوتن شکیبا از دیگر بازیگران فیلم درباره بازی در نقشهای جدی گفت: من حضور در ژانر کمدی را دوست دارم، اما هدف من قبول کردن نقشهایی است که برایم چالش به همراه داشته باشد و ژانر فیلم برایم اهمیتی ندارد.
او درباره شانس دریافت سیمرغ در این دوره جشنواره گفت: سیمرغ گرفتن برایم ارزشمند است، اما بازیهای خوب در این دوره از جشنواره زیاد است. امیدوارم فضا و محیط جشنواره همواره به صورت سلامت برقرار باشد و بتوان به راحتی و آرامش کار کرد.
آیدا پناهنده هم که به دلیل حضور فیلمش در جشنوارههای خارجی در بخش کارگردانی و بهترین فیلم داوری نخواهد شد، دراین باره گفت: من یاد گرفتم که در فیلم خودم را به رخ نکشم و از رخشان بنیاعتماد یاد گرفتم که آنسوی دوربین مسائل دیگری هم وجود دارد.
او درباره وجود رگههای سورئالیسی و جادوگر بودن شخصیت «تیتی» توضیح داد: «تیتی» برای من شبیه قدیسی بود که به دلیل گذشته کولیوارش به جهان واقعیتری نسبت به ما رسیده بود. جادوگر واژه درستی نیست، چیزی که میتوانم بگویم این است که برای من «تیتی» یک شبه قدیس بود.
پناهنده همچنین گفت: امیدوارم بتوانم شرافتم را نسبت به سینما حفظ کنم. این آخرین فیلم من در شمال ایران است و میخواهم از مردم این خطه تشکر کنم. امیدوارم که فیلمهای من را دوست داشته باشید.
انتهای پیام