به گزارش ایسنا، امروز ۱۵ بهمن، چهارمین روز از چهل و دومین سالگرد دهه فجر انقلاب اسلامی، مصادف با سالروز تولد بزرگ بانوی جهان خلقت، حضرت فاطمه زهرا (س) است. اولین دختری در جهان که مفتخر به مادری کردن برای پدر شد.
مُحب‌ّالدین طبری در کتاب ذخائرُ الْعُقبیٰ حدیثی را از پیامبر نقل می‌کند که در آن از مریم دختر عمران، خدیجه دختر خُوِیلَد، آسیه همسر فرعون و فاطمه دختر محمد (ص) به عنوان چهار زن برتر جهان نام برده است. طبری در ادامهٔ همین مطلب، حدیث عیادت پیامبر از فاطمه زهرا (س) در هنگام بیماری و پاره ای از سایر روایات از پیامبر اسلام را نقل می‌کند که در این روایات حضرت محمد (ص) دخترش فاطمه زهرا (س) را «سَیِّدَةُ النِّساءِ الْعالَمین» یا «سرور زنان جهان» نامیدند.
اما چرا پیامبر مکرم اسلام چنین تعبیری نسبت به دخترشان داشتند؟
جابربن عبداللّه انصاری از یاران رسول اکرم (ص) جواب این پرسش را اینگونه داد: پیامبر خدا حدیث قدسی «یا احمد لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک ولولا فاطمه لما خلقتکما» یعنی ای احمد اگر تو نبودی هستی را خلق نمی کردم و اگر علی نبود ترا نمی آفریدم و اگر فاطمه نبود، شما دو نفر را خلق نمی کردم، بیان کردند که نشان از عظمت حضرت زهرا (س) نزد خداوند دارد.
رسول اکرم (ص) در حدیث دیگری درباره عظمت خلقت نور حضرت فاطمه(س) فرمودند: نور فاطمه قبل از آفرینش زمین و آسمان آفریده شده است. خداوند متعال قبل از آفرینش آدم فاطمه را از نور خود آفرید و نور فاطمه در زیر عرش الهی مشغول تسبیح و تقدیس و تهلیل و تحمید خداوند متعال بود. وقتی خداوند متعال مرا از نسل آدم آفرید نور فاطمه را به صورت سیبی در بهشت درآورد و جبرئیل آن را به من داد و گفت: یا محمد انّ هذه تفّاحةٌ اهداها اللّه عزّوجلّ الیک من الجنّة؛ ای محمد، این سیب را از بهشت خداوند عزیز و جلال بر تو هدیه کرده است. من آن را گرفته و بر سینه ام گذاشتم و جبرئیل گفت: آن سیب را بخور. وقتی که آنرا شکافتم از داخل آن نوری درخشید و من بیمناک شدم، جبرئیل گفت: ای محمد آنرا بخور و نگران نباش. این نور در آسمان منصوره و در زمین فاطمه نامیده می شود.
پرسیدم: ای دوست من جبرئیل، چرا به این نامها موسوم گردیده است. پاسخ داد: در زمین «فاطمه» نامیده شد زیرا پیروان خود را از آتش جدا می کند و دشمنان خود را از دوستیش محروم گردانیده و در آسمان «منصوره» نامیده شد زیرا دوستان خود را نصرت و یاری می کند و این تفسیر گفتار خداوند متعال است که می فرماید: «و یومئذٍ یفرح المؤمنون بنصر اللّه ینصر من یشاء» در آن روز مؤمنان به خاطر یاری خداوند خوشحال می شوند و او هر که را بخواهد یاری می کند.
نامه عاشقانه از عروس خاورمیانه به عروس ایرانی
به دلیل همین عظمت و بزرگی است که خجسته زاد روز ولادت فاطمه زهرا (س) از دیرباز در فرهنگ ایرانیان، روز جشن و سرور دوستداران و پیروان آن حضرت جای گرفته و البته با پیروزی انقلاب اسلامی ولادت آن حضرت در تقویم رسمی کشورمان به نام روز زن و روز مادر نامگذاری شده است.
منحصر به فردترین رهبر شیعه جهان که حکومت ۲۵۰۰ ساله نظام شاهنشاهی در ایران را در قرن بیستم سرنگون کرد و با این کارِ بزرگ جهان را در بهت و حیرت باور نکردنی فرو برد، خود در سالروز ولادت حضرت زهرا (س) مصادف با اول مهر ۱۲۸۱ هجری شمسی دیده به جهان گشود.
ایشان که ۱۱ سال از همسرشان بزرگتر بودند مدتی بعد از رسیدن به درجه اجتهاد در سن ۲۷ سالگی با قدس ایران، خدیجه ثقفی همدم و همسرشان آشنا شدند و بعد از چند بار رفت و آمد موفق به گرفتن بله از ایشان شدند. سیدروح الله جوان چهار سال بعد در سفر به بیروت برای تشرف به حج نامه ای به همسرشان نوشتند که شاید کمتر کسی تصور کند یک روحانی دینی این چنین عاشقانه و زیبا با همسرش سخن گفته باشد.
ایشان در سال ۱۳۱۲ در این نامه ای از که لبنان نوشتند به همسرشان گفتند: «تصدقت شوم؛ الهی قربانت بروم، در این مدت که مبتلای به جدایی از آن نور چشم عزیز و قوّت قلبم گردیدم متذکر شما هستم و صورت زیبایت در آئینۀ قلبم منقوش است. عزیزم امیدوارم خداوند شما را بسلامت و خوش در پناه خودش حفظ کند. [حالِ] من با هر شدتی باشد می گذرد ولی بحمدالله تا کنون هرچه پیش آمد خوش بوده و الآن در شهر زیبای بیروت هستم؛ برای عزیمت با کشتی به عربستان برای انجام اعمال حج. حقیقتاً جای شما خالی است فقط برای تماشای شهر و دریا خیلی منظرۀ خوش دارد. صد حیف که محبوب عزیزم همراه نیست که این منظرۀ عالی به دل بچسبد.
امام خمینی (ره) در ادامه خاطرنشان کردند: «در هر حال امشب شب دوم است که منتظر کشتی هستیم، از قرار معلوم و معروف یک کشتی فردا حرکت می کند ولی ماها که قدری دیر رسیدیم، باید منتظر کشتی دیگر باشیم. عجالتاً تکلیف معلوم نیست امید است خداوند به عزت اجداد طاهرینم که همۀ حجاج را موفق کند به اتمام عمل، از این حیث قدری نگران هستیم، ولی از حیث مزاج بحمدالله به سلامت، بلکه مزاجم بحمدالله مستقیم تر و بهتر است. خیلی سفر خوبی است جای شما خیلی خیلی خالیست. دلم برای پسرت آقا سید مصطفی خمینی قدری تنگ شده است. امید است هر دو به سلامت و سعادت در تحت مراقبت آن عزیز و محافظت خدای متعال باشند. اگر به آقا و خانم ها کاغذی نوشتید سلام مرا برسانید. من از قِبَل همه نایب الزیاره هستم. به خانم شمس آفاق خواهرتان سلام برسانید و به توسط ایشان به آقای دکتر علوی سلام برسانید. به خاور سلطان و ربابه سلطان سلام برسانید.» (صحیفه امام. جلد ۱. ص۲)
این عالم ربانی سه ماه پس از استقرار حکومت جمهوری اسلامی در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۵۸ در اولین مراسم ولادت حضرت زهرا (س) در نظام نوپای جمهوری اسلامی صحبت مفصلی درباره منزلت زنان کشورمان داشتند.
ایشان در جمع دختران و زنان شهر قم اظهار کردند: «روز بزرگ و اجتماع عظیم و محل مبارک، روز ولادت زهرای مرضیه که روز زن است، روز پیروزی زن است و روز نمونه زن در عالَم است. زن نقش بزرگی در اجتماع دارد. زن مظهر تحقق آمال بشر است. زن پرورش دِه زنان و مردان ارجمند است. از دامن زن مرد به معراج می‌رود. دامن زن محل تربیت بزرگ زنان و بزرگ مردان است. روز بزرگی است، یک زن در دنیا آمد که مقابل همه مردان است. یک زن به دنیا آمد که نمونه انسان است. یک زن به دنیا آمد که تمام هویت انسانی در او جلوه‌گر است. پس روز، روز بزرگی است؛ روز شما زنان است.»
رهبر فقید انقلاب اسلامی با بیان اینکه «زنان در عصر ما ثابت کردند که در مجاهده همدوش مردان بلکه مقدّم بر آنانند»، افزودند: «زنان ایران، هم مجاهدات انسانی عظیم کرده‌اند و هم مجاهدات مالی. این طبقه محترم زنها که در جنوب تهران و در شهر قم و در سایر شهرها هستند، همین خانمهای محجبه، همینها که مظهر عفاف هستند، در نهضت پیشقدم بودند و در ایثار مال هم پیشقدم. ایثار کردند جواهرات و طلاهایی که دارند، برای مستضعفین، عمده در این امور آن قصد پاک است. ارزش اعمال به معنویات اعمال است. خواهرهای ما که در عصر نهضت شرکت داشتند ارزش اعمال آنها بیشتر بود از ارزش اعمال مردها، آنها با پرده‌های عفاف بیرون آمدند و با پرده عفاف با مردان هم صدا شدند و پیروزی را تحصیل کردند و حالا هم با قصد خالص آنچه که در ایام عمر تهیه کردند برای مستمندان دادند. این ارزش دارد، متمکنین اگر میلیونها بدهند، به قدر ارزش این نیست.»
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران تاکید کردند: «پس روز زن، روز با اهمیتی است و امروز روز زن است و امروز روز مخدرات است و اجتماع عظیم؛ اجتماع از اقشار مختلفه آنهایی که نمی‌توانستند با هم مجتمع باشند؛ آنهایی که اختناق نمی‌گذاشت با هم مجتمع شوند، همه با هم مجتمع شدند؛ همه با هم، برادر و خواهر، برادر و خواهروار مجتمع شدند. ... زن و مرد قم نمونه‌اند در علم و در عمل. زن و مرد ایران نمونه‌اند در علم و در عمل؛ در جوار حضرت فاطمه معصومه - سلام الله علیها - و روز ولادت صدیقه – علیه سلام - و اجتماع امت اسلامی در محلی که از اسلام است.» (صحیفه امام. جلد ۷. ص۳۴۱ و ۳۴۲)
تکلیف بانوان به دخالت در سیاست
امام خمینی (ره) چهار ماه بعد در جمع بانوان مجتمع آموزشی طیبه پیراستۀ لنگرود که برای دیدار با ایشان به شهر قم سفر کرده بودند، دخالت در سیاست را حق همه آحاد مردم از جمله وظیفه زنان ایران دانستند و تصریح کردند: «خارجی هایی که می خواستند از ما استفاده ببرند. ... اینها کوشش داشتند این معنا را به باور همه بیاورند که دین از سیاست جداست. دیانت یک احکامی است که بروند نمازی بخوانند، و چند تا هم از این مسائلی که هیچ ربطی به آن چیزهایی که آنها می خواهند نداشته باشد بگویند، و برگردند مشغول کارشان بشوند. آنها مشغول چپاولگری باشند و مشغول ظلم و جور به ملت. و قشرهایی که دینی هستند؛ اینها مشغول به اعمال دیانتی خودشان باشند، کاری نداشته باشند که چه می گذرد در این مملکت؛ کار نداشته باشند که خارجیها چه به سر این مملکت می آورند.»
امام (ره) ادامه دادند: «برنامۀ دولتها در زمان طاغوت این بود و دامن زده بودند به اینکه نگذارند روحانیون در سیاست دخالت بکنند. و شاید بسیاری از خود روحانیون هم باورشان آمده بود که نباید در امور سیاسی دخالت کنند و بسیاری از جوانهای ما هم باورشان آمده بود که نباید اینها در امور سیاسی دخالت بکنند. حرف ما این است که نه روحانی تنها، همۀ قشرها باید در سیاست دخالت بکنند. سیاست یک ارثی نیست که مال دولت باشد، یا مال مجلس باشد، یا مال افراد خاصی باشد. سیاست معنایش همین وضع آن چیزهایی [است] که در یک کشوری می گذرد از حیث ادارۀ آن کشور. همۀ اهالی این کشور در این معنا حق دارند. خانمها حق دارند در سیاست دخالت بکنند؛ تکلیفشان است. روحانیون هم حق دارند در سیاست دخالت بکنند، تکلیف آنهاست. دین اسلام یک دین سیاسی است. یک دینی است که همه چیزش سیاست است، حتی عبادتش.» (صحیفه امام. جلد ۱۰. ص۱۴ و ۱۵)
با قیام زنان، مردان به میدان می روند
ایشان در چهارمین مراسم ولادت حضرت زهرا در حکومت جمهوری اسلامی در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۶۱ نیز به تشریح ویژگی های منحصر به فرد زنان کشورمان پرداختند و افزودند: «صلاح و فساد یک جامعه از صلاح و فساد زنان در آن جامعه سرچشمه می‌گیرد. زن، یکتا موجودی است که می‌تواند از دامن خود افرادی به جامعه تحویل دهد که از برکاتشان یک جامعه، بلکه جامعه‌ها به استقامت و ارزشهای والای انسانی کشیده شوند و می‌تواند بعکس آن باشد. بدون شک آنچه در این پنجاه سال روزگار سیاه ایران به دست رژیم سیه روی پهلوی به ملت عزیز ایران به ویژه بانوان مظلوم آن گذشت با طرح و نقشه از پیش حساب شده ابرجنایتکاران جهان بوده است.»
رهبر فقید انقلاب اسلامی ادامه دادند: «... و نیز دریافتند که زنان در آن نهضت نقش اساسی را داشتند و متوجه شدند که در مشروطه و پس از آن نیز زنان بویژه قشر متوسط محروم آنان هستند که می‌توانند با قیام خود، مردان را به میدان بکشند و احساس کردند که تا این عوامل به قوت خود باقی هستند نقشه‌های آنان نقش بر آب است و لازم دیدند برای دست یافتن به این کشورها و مخازن سرشار آنها پایه‌های مذهب و رهبری مذهبی قشرهای مذهبی سست شود و از همان زمانها به فکر این نقشه و عملی نمودن آن افتادند و توفیقهایی هم به دست آوردند، تا آنکه رضاخان رابرای این خدمت، یافته و او را به قدرت رساندند، و او با این سه عامل به پیکار سرسختانه پرداخت.»
امام خمینی(ره) افزودند: «این جانب در طول این جنگ صحنه‌هایی از مادران و خواهران و همسران عزیز از دست داده دیده‌ام که گمان ندارم در غیر این انقلاب نظیری داشته باشد. و آنچه برای من یک خاطره فراموش نشدنی است - بااینکه تمام صحنه‌ها چنین است - ازدواج یک دختر جوان با یک پاسدار عزیز است که در جنگ هر دو دست خود را از دست داده و از هر دو چشم آسیب دیده بود. آن دختر شجاع با روحی بزرگ و سرشار از صفا و صمیمیت گفت: «حال که نتوانستم به جبهه بروم، بگذار با این ازدواج دیْن خود را به انقلاب و به دینم ادا کرده باشم.» عظمت روحانی این صحنه و ارزش انسانی و نغمه‌های الهی آنان را نویسندگان، شاعران، گویندگان، نقاشان، هنرپیشگان، عارفان، فیلسوفان، فقیهان و هر کس را که شماها فرض کنید، نمی‌توانند بیان و یا ترسیم کنند. و فداکاری و خداجویی و معنویت این دختر بزرگ را هیچ کس نمی‌تواند با معیارهای رایج ارزیابی کند.»
این عالم ربانی خاطرنشان کردند: «و این روز مبارک، روز این زن و این زنهاست - که خدایشان برای اسلام و ایران و عظمت آن پایدار نماید. و هم اکنون یک نصیحت مخلصانه و پدرانه به بانوانی که جوانند و همسرانشان به لقاء الله پیوسته‌اند می‌نمایم که از ازدواج، این سنت ارزنده الهی سرباز نزنند و با ازدواج خود یادگارهایی چون خود، مقاوم و ارزنده به جای گذارند، و به وسوسه بعضی اشخاصِ بی‌توجه به صلاحها و فسادها گوش فراندهند.» (صحیفه امام. جلد ۱۶. ص۱۹۲ تا ۱۹۵)
انتهای پیام