قربانی که رهبری ارکستر سازهای ملی ایران را بر عهده دارد، این کنسرت را در دو بخش موسیقی اصیل ایرانی و آذری رهبری کرد و در جریان آن آثاری از علینقی وزیری، حسین دهلوی، فرهاد فخرالدینی، علی سلیمی، اوزیر حاجی بیک‌اف، توفیق قلی‌اف و ویلیام کتلبی با همراهی سازهای ایرانی اجرا شد.

در همین راستا با این هنرمند موسیقی تماس گرفتیم تا درباره کنسرت اخیر در تالار وحدت و مسائل دیگر موسیقی در این روزها، با او گفت وگویی داشته باشیم.

در ابتدا از این آهنگساز درباره نحوه برگزاری اجرای اخیرش سوال می‌کنیم. به ایسنا پاسخ می‌دهد: نزدیک به یک سال بود که کنسرتی اجرا نکرده بودیم. از آنجا که با شیوع کرونا امکان برگزاری حضوری کنسرت‌ها وجود نداشت و اهالی فرهنگ و هنر توسط فضای مجازی به ادامه فعالیت‌هایشان ادامه دادند، ما هم به همراه اعضای ارکستر تصمیم گرفتیم کنسرتی آنلاین برگزار کنیم. به همین جهت از آقایان وحید تاج و وطن دوست که از دوستان قدیمی من هستند، دعوت به همکاری کردم.

او درباره علت برگزاری کنسرت در دو بخش آذری و موسیقی ایرانی، توضیح می‌دهد: هموطنان آذری در کشور ما خیلی زیاد هستند و موسیقی آذربایجانی هم بخشی از موسیقی کشور حساب می‌شود؛ همانگونه که موسیقی اقوام دیگر مانند خراسان یا کردستان را داریم. البته هیچگاه در انتخاب رپرتوار محدودیتی نمی‌بینیم که تنها بخواهیم موسیقی ایرانی اجرا کنیم و در کنسرت‌های قبلی قطعاتی از موسیقی کردی یا کلاسیک هم اجرا کرده‌ایم.

از قربانی درباره حال و هوای اجرای آنلاین سوال می‌کنیم. می‌گوید: اولین بار بود که بدون حضور تماشاگر به روی صحنه می‌رفتم و حال و هوای آن تجربه‌ای کاملا متفاوت بود. زمانی که هنرمند در اجرای زنده به روی صحنه می‌رود، همیشه تبادلی با مخاطبان دارد و تماشاگرها شور خاصی را به سالن اضافه می‌کنند که در این اجرا چنین فضایی وجود نداشت و کار را برایمان خیلی دشوار می‌کرد.

مدتی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده که قرار است کنسرت‌ها به صورت حضوری برگزار شوند و موسیقی به سالن ها برگردد اما تاکنون جزییاتی از نحوه اجرایی شدن این تصمیم اعلام نشده است. به همین جهت از این هنرمند سوال می‌کنیم که ترجیح می‌دهد در این شرایط به روی صحنه برود یا اینکه به اجرای آنلاین بپردازد؟ او پاسخ می‌دهد: در حال حاضر کلیه فعالیت‌های اقشار مختلف مردم انجام می‌شود. اگر قرار است کرونا باعث تعطیلی شود، پس همه باید تعطیل شوند؛ این در حالی است که فقط فعالیت عده ای تعطیل شده است که شامل اهالی موسیقی، تئاتر و تا حدودی سینما می شود. کلیه اماکن عمومی باز هستند و مردم هر روز با تراکم بالا با وسایل عمومی نقلیه تردد می‌کنند. اگر قرار است همه فعالیت‌ها برقرار باشد، برای موسیقی نیز باید فکری کرد.

این آهنگساز اضافه می‌کند: البته چه اجرای آنلاین و چه حضوری، امکانات خاص خود را دارد، ولی طبیعتا اجرای حضوری کار را برای ما راحت‌تر می‌کند و باعث می‌شود هنرمندان روی صحنه بیایند و فعالیت هنری زنده بماند. ولی نکته مثبت اجرای آنلاین این است که مخاطبانی که در تهران نیستند و دوست دارند که اجراها را به صورت زنده ببیند، این امکان را خواهند داشت. همچنین خیلی از ایرانی‌های مقیم خارج از کشور دوست دارند برخی از اجراهای داخل کشور را تماشا کنند؛ به همین دلیل باید شرایط لازم برای آنها فراهم شود.

از او سوال می‌کنیم که از آغاز شیوع کرونا تا کنون به چه فعالیت‌هایی مشغول بوده است؟ پاسخ می‌دهد: در این مدت بیشتر مشغول تدریس بوده ام. همچنین یکی از کتاب‌هایی که مشغول نوشتن آنها هستم، چاپ شد و یکی دیگر نیز آماده چاپ است. ولی به طور کلی نمی‌شود در کشور ما روی درآمد موسیقی جدی، حساب کرد؛ مثلا همین کنسرت اخیری که برگزار کردیم معلوم نیست بازگشت مالی خواهد داشت یا خیر؟

قربانی در پایان با یادآوری اینکه در یک سال گذشته، عده ای از هنرمندان از ایران رفتند و یا قصد تغییر شغل دارند، ابراز امیدوار می کند که از هنرمندان موسیقی و تئاتر که در این مدت به طور جدی آسیب دیدند، حمایت شود.

او به حرف هایش اضافه می کند: این حمایت حتی می‌تواند از طرف مردم باشد. همین که کنسرت هنرمندان را تماشا می‌کنند، نوعی حمایت است. نهادهای دولتی نیز می‌توانند هنرمندان را حمایت کنند. بخش مهمی از فرهنگ ما، موسیقی است. اگر موسیقی حمایت نشود آسیب‌هایی جدی به همراه خواهد داشت.

انتهای پیام