به گزارش ایسنا و به نقل لایوساینس، تقریبا از هر ۱۰۰۰ نوزاد یک نوزاد از مادر مبتلا به سرطان متولد میشود، اما از هر ۵۰۰ هزار نوزاد فقط یک نوزاد از مادر خود بیماری سرطان را میگیرد. اگرچه این موارد بسیار نادر هستند اما محققان میدانند که اگر سلولهای سرطانی در حال حرکت در خون مادر به جفت برسند، بیماری میتواند به جنین منتقل شود.
اکنون محققان در ژاپن روشی جدید برای انتقال بیماری شناسایی کردهاند: دو نوزاد که از مادران مبتلا به سرطان دهانهی رحم متولد شدهاند ممکن است حین زایمان پس از استنشاق سلولهای سرطانی که در مایع آمنیوتیک و یا ترشحات و خون رحم وجود دارند، مبتلا به سرطان ریه شده باشند. این مقاله در هفتم ژانویه در مجلهی پزشکی "نیوانگلند"(The New England) منتشر شد.
یکی از این موارد مربوط به پسر بچهای ۲۳ ماهه بود که به دلیل سرفههای مداوم برای دو هفته به بیمارستان محلی ژاپن مراجعه داشت و دیگری پسری ۶ ساله که با درد قفسهی سینه راهی بیمارستان شد. هر دو پسر مبتلا به سرطان ریه بودند.
مادر پسر ۲۳ ماهه، سه ماه پس از تولد فرزندش مبتلا به سرطان دهانهی رحم تشخیص داده شد، اما احتمالا در زمان تولد فرزندش نیز تومور داشته است. مادر و پسر هر دو با شیمی درمانی و داروهای مختلف و جراحی برای از بین بردن بافت سرطانی تحت درمان قرار گرفتند. در حالی که سرطان در پسر از بین رفت در مادر پیشرفت کرده و پس از پنج ماه منجر به مرگ او شد.
بر اساس این گزارش مادر پسر ۶ ساله در دوران بارداری دارای تومور دهانهی رحم بود اما به نظر میرسید این تومور پایدار است. بنابراین درمان در آن زمان آغاز نشد پس از زایمان نمونهبرداری نشان داد که او مبتلا به سرطان است. او نیز دو سال پس از جراحی تومور درگذشت. پسر او نیز تحت شیمی درمانی قرار گرفت و ریه چپ او برداشته شد و زمانی که پس از ۱۵ ماه دوباره مورد آزمایش قرار گرفت نشانهای از سرطان نداشت.
برای درک رابطهی بین این تومورها در مادران و فرزندانشان، محققان بافت تومور و بافت طبیعی دو بیمار جوان را با مادرانشان مقایسه کردند. آنها به خصوص دنبال یافتن جهش در ۱۱۴ ژن مرتبط با سرطان بودند. محققان دریافتند که تومورهای ریه پسران شباهت ژنتیکی زیادی به تومور دهانهی رحم مادران دارد.
تومورهای پسرها هر دو فاقد کروموزوم Y بودند (یکی از کروموزومهایی که از پدر به فرزند منتقل میشود) و این بدان معناست که تومور احتمالا از مادر به فرزند به ارث رسیده است. آنها همچنین کشف کردند که تومورها ویژگیهای مشابهی با تومور مادران دارند. به طور مثال جهشهایی که در سلولهایی به نام "سوماتیک" رخ میدهد و به طور معمول به کودکان منتقل نمیشود.
همچنین تومورهای ریه جهشهای ژنتیکی کوچکی شبیه به جهشی که در مادر وجود داشت نشان میدادند. این جهش در سلولهای دیگر کودکان مشاهده نشد. تومورهای هر دو پسر دارای دی ان ای ویروس پاپیلوم انسانی HPV بودند که بیشتر باعث ایجاد سرطان دهانهی رحم میشود.
مل گریوز(Mel Greaves) بنیانگذار مرکز تکامل و سرطان در موسسهی تحقیقات سرطان در لندن میگوید: بررسی ژنوم و مقایسهی سلولهای مادر و فرزند شواهد قوی مبنی بر آن است که این تومورها از یک کلون یا گروه سلولی یکسان تشکیل شدهاند.
نویسندگان این مقاله میگویند: اینکه این کودکان سرطان را به طور خاص در ریه نشان دادند و نه در بخشهای دیگر بدن(آن طور که دیگر کودکانی که سرطان را از مادر به ارث برده بودند، نشان میدادند) به این معناست که این کودکان سلولهای سرطان را در هنگام تولد به درون ریههای خود کشیدهاند.
گریوز در یک ایمیل به لایوساینس گفت: هرچند قابل اثبات نیست اما این اتفاق افتاده است. اگرچه بسیار نادر است، اما این موارد نشان میدهد که امکان انتقال سرطان به نوزادان در هنگام تولد وجود دارد.
بنابراین نویسندگان این مقاله انجام عمل سزارین را به مادران مبتلا به سرطان دهانه رحم توصیه میکنند.
دکتر تئودور لاتس(Theodore Laetsch) ، سرطان شناس اطفال و مدیر برنامه تومورهای بدخیم بسیار نادر در بیمارستان کودکان فیلادلفیا که در این مطالعه نقش نداشت، میگوید: این گزارش بسیار جالبی است و از دادههای ژنتیکی مشخص است که سرطان هر دو نوزاد از سرطان مادران آنها ناشی شده است. اما من همچنان فکر میکنم سرطان از طریق جفت به نوزادان منتقل شده است. همانطور که در موارد دیگر رخ میدهد اما به دلایلی این سلولها در ریه رشد کردهاند.
انتهای پیام