به گزارش ایسنا، طبق گزارش رسیده، میهمانان و سخنرانان این وبینار حسین نمازی نویسنده، کارگردان و مدرس سینما، رقیه توکلی فیلمساز و مدرس دانشگاه ، «آلن برونه» نویسنده، سینماگر وکارشناس فرانسوی سینمای ایران، کارولین رونارد مدرس سینمای دانشگاه اکس مارسی فرانسه و مدیر دپارتمان هنر این دانشگاه بودند.
دبیری این وبینار هم به عهده سید وحید یعقوبی پژوهشگر حوزه فرهنگ و ادبیات فرانسه و عضو هیات مدیره مرکز ایران و فرانسه بود.
در ابتدای این وبینار «کارولین رونارد» که دکترای پژوهشی خود را سابقا در زمینه زیبایی شناسی سینما و آثار عباس کیارستمی به انجام رسانده است، با اشاره به موفقیت های سینمای ایران در کشور فرانسه گفت: مخاطبان غربی علاقه بسیاری به سینمای مولف دارند و این به خاطر تاریخ نقد سینما در فرانسه و توجه به رمانها و آثار ادبی می باشد که در این بین حضور سینمای ایران به عنوان یک سینما مولف بسیار مورد توجه و پسند مخاطبین فرانسوی می باشد.
وی با توصیف شرایط دشوار کنونی و مشکلات کشور ایران سینمای ایران را بسیار با انرژی و فعال توصیف کرد و نکته حائز اهمیت را در این بین حضور زنان در این عرصه دانست.
«آلن برونه» در ادامه با اشاره به نقش زنان در سینمای ایران و برشمردن کارگردانانی نظیر میلانی، بنی اعتماد، رخشنده و نرگس آبیار، حضور جوانان را نقطه مثبت سینمای ایران دانست و در عین حال نقش مهم سینمای ایران را در غرب و به خصوص فرانسه ناکافی دانست.
این سینماگر فرانسوی با اشاره به نبود یک تشکل رسمی که متولی تولید مشترک فیلم های ایرانی باشد افزود: متاسفانه سالهاست که یک سیستم کارآمد در عرصه تولید مشترک بین ایران وفرانسه وجود ندارد و این بدور از جایگاه واقعی روابط فرهنگی و سینمایی این دو کشور است.
«برونه » در ادامه به شبکه های تلویزیونی که در قالب برنامه های مستند به تهیه حوادث مهم جهانی می پردازند اشاره کرد و توضیح داد: متاسفانه نمایش فیلم های ایرانی در شبکه های تلویزنی فرانسه بسیار دشوار است و مثلا ما شاهد نمایش یک فیلم مستندی که در خصوص جنگ ایران و عراق باشد نیستیم.
وی خاطر نشان کرد: در موضوع تولیدات مشترک در مقایسه با موفقیت هایی سینما ایران شاهد پخش اندک این آثار در کشور فرانسه هستیم که یقینا وجود یک قرار داد رسمی در این زمینه می تواند در آینده سینمای ایران در اروپا بسیار تاثیر گذار باشد.
در ادامه این وبینار رقیه توکلی با ارائه آماری از حضور کارگردانان زن ایرانی در قبل و بعد از انقلاب اسلامی، تعداد آنان را قبل از انقلاب معدود برشمرد و افزود: خوشبختانه در این چند دهه و بویژه دهه 90 خورشیدی کارگردانان زن ایرانی توانستند اتفاقات مهم و خوبی رقم بزنند چنانچه در همین سال گذشته حدود 8 فیلم توسط آنان ساخته شده است.
توکلی با اشاره به حضور اخیر خود در دو جشنواره کوتاه و مستند در ایران به عنوان داور، رشد و افزایش زنان کارگردان را بسیار قابل توجه و امیدوار کننده دانست و افزود: از این نقطه نظر که محوریت اصلی غالب این فیلم ها زنان هستند و شناخت بیشتری نسبت به زنان دارند و به جزییات دقیق تر می نگرند، ما در آینده نزدیک شاهد موفقیت های خوبی از آنان در عرصه بین الملل خواهیم بود، چنانچه آینده سینمای ایران را از این به بعد باید از آن زنان دانست.
در ادامه حسین نمازی سخنان خود را با موضوع تفاوت ساختاری سینمای ایران و غرب آغاز کرد و گفت: ایران فاصله چندانی با سینمای دنیا ندارد و سینما در ایران و غرب همزمان با یکدیگر متولد شده است اما از نظر شکل فیلم سازی ایران و غرب با یکدیگر متفاوت اند؛ مثلا فرهنگ فیلمسازی در ایران و غرب با یکدیگر فرق اساسی دارد یا مثلا خلا حضور کمپانی های مشابهی مثل بالیوود در هند و یا هالیوود در آمریکا که بسیار حرفه ای و روشمند به موضوع سینما در همه ابعاد می پردازند و یا مسئله بودجه که اصلا قابل قیاس نمی تواند باشد. با وجود چنین کمبودهایی حضور کلی سینمای ایران در عرصه بین الملل موفقیت آمیز است.
وی سپس به تاثیر حضور فیلم های ایرانی در جشنواره های مختف پرداخت و توضیح داد: فیلم های ایرانی قبل از انقلاب تا حدودی متاثر از سینمای هند و کمی سینمای مصر بودند و دورن مایه های آن را عمدتا عاشقانه عامه پسند و کمدی تشکیل می دادند. همچنین طیف روشنفکر آن زمان بیشتر متمایل به سینمای غرب بود. سرآغاز این موضوع را می توان فیلم "گاو" دانست که بسیار مورد توجه جشنواره های خارجی قرار گرفت و این شروعی بود موسوم به موج نوی سینما که بعد های کارگردانان دیگر را انگیزه مند برای حضور در فستیوال های گوناگون خارجی نمود.
در بخش دیگر این وبینار توکلی کارگردان فیلم «مادری» با اشاره به تاثیر گذاری منفی همه گیری کرونا و تعطیلی سالن های سینما، آینده را ناامید کننده دانست و گفت: اکنون وضع اقتصادی در ایران هم در بدترین مقطع قرار دارد، هم به دلیل تحریم ها هم به جهت کرونا که دست به دست هم داده و این شرایط شامل سینمای ایران هم می شود؛ با این وجود اکنون با برگزاری چند جشنواره که به صورت آنلاین برگزار می شود متوجه سیل فیلم هایی هستیم که توسط جوانان ساخته می شوند، فیلم های خوبی که از سوی دیگر بسیار امیدوارکننده می باشد.
توکلی با توصیف حضور پررنگ بانوان تحصیلکرده بیان کرد: به لطف فضای مجازی از لحاظ فرهنگی خانوده ها آمادگی بیشتری در خصوص حضور زنان در سینما پیدا کردند و زمینه برای زنان علاقمند به کار سینما فراهم شده است و در حال حاضر در دهه اخیر با توجه به حضور پررنگ بانوان ایرانی در سینما، الگو سازی خوبی اتفاق افتاده چنانچه بسیاری از دختران ایرانی را انگیزه مند در این راه ساخته است.
رونار استاد هنر دانشگاه اکس مارسی فرانسه در بخش دیگری از سخنان خود تحول در زیباشناسی سینما را عموما متاثر از تحول فناوری دانست و گفت: در این صنعت با توجه گسترش استفاده از اینترنت و اقبال به سمت فضای مجازی بسیاری از این عناصر دچار دگرگونی شده اند.
نمازی در بخش پایانی این وبینار در خصوص آینده سینمای ایران گفت: سینما هم مانند بسیاری از مسائل در گیر مسائل سیاسی شده مانند لطماتی همچون تحریم های فلج کننده آمریکا و تحریم های دارویی که آسیب اصلی آن متوجه مردم عادی است نه دولت. بنابراین طبیعی خواهد بود حتی در زمینه تولیدات سینمایی هم مبادله ای صورت نگیرد که بخش عمده آن دلایل سیاسی و سیاست زدگی امور است تا نهایتا متاسفانه دنیا از یکسری از فیلم های ایرانی محروم بماند.
در پایان این وبینار، علیرضا خلیلی ،رئیس مرکز ایران و فرانسه ضمن تشکر از همه سخنرانان و حاضرین در این کنفرانس تصویری از ابتکار این مرکز در برگزاری یک فستیوال بزرگ سینمایی ایران در فرانسه در سال آتی قرار خبر داد.
وبینار «آینده سینمای ایران» با پرسش و پاسخ میان حاضران و سخنرانان تمام شد.
انتهای پیام