به گزارش ایسنا، عبدالباری عطوان، نویسنده و تحلیلگر مشهور جهان عرب و سردبیر روزنامه رای الیوم در یادداشتی درباره عادی سازی روابط عرب‌ها و به ویژه مراکش با رژیم صهیونیستی نوشت، مسئله مشترک میان دولت‌های عربی؛ چه آنهایی که روابطشان را با رژیم اشغالگر عادی کرده‌اند و چه آنهایی که در صف انتظار هستند و در پس پرده درباره سود سیاسی و اقتصادی پیش از ملحق شدن به این روند "خیانت آمیز" چانه‌زنی می‌کنند، این است که همگی مدعی پایبندی به حمایت از مسئله و ملت فلسطین و ابتکارعمل صلح عربی هستند.
این ادعا اوج دروغگویی و گمراه کردن است؛ چراکه توافقنامه صلح اماراتی و رژیم صهیونیستی نه تنها منجر به توقف روند الحاق نشد، بلکه باعث توسعه شهرک سازی و عمیق‌تر شدن روابط میان آنها شد؛ این موضوع درباره بحرین و سودان نیز صدق می‌کند.
محمد ششم، پادشاه مراکش پس از اعلام عادی سازی روابط میان این کشور و رژیم اشغالگر در توییت منتشر شده توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، با محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین تماس گرفت تا بر پایبندی رباط بر راه حل دو کشوری تأکید کند اما ما شاهد واکنش محمود عباس نبودیم، او شاید بیش از پایبندی به راه حل دو کشوری که دیگر اثری از آن نیست، از این تماس تلفنی "نادر" و "بی‌سابقه" متعجب شده است.
شاید دولت‌های عربی که روابطشان را با رژیم صهیونیستی عادی کرده‌اند به دنبال بهانه تراشی و خوب جلوه دادن این توافق به منظور تبلیغ آن برای ملت‌هایشان و برجسته کردن فواید و آثار مثبت و همچنین دستاورد دیپلماتیک "بزرگ" خود هستند، اما واقعیت چیز دیگری است و ممکن است که این اقدامات نتایج معکوس و خطرناکی برای امنیت و ثبات این کشورها به همراه داشته باشد.
این نتایج خطرناک شامل ایجاد اختلافات و درگیری‌های داخلی دیر یا زود و جنگ‌های داخلی در منطقه است، چراکه عادی سازی روابط در کنار عوامل دیگر زمینه و شرایط مورد نظر گروه‌ها و احزاب مخالف دولت‌های مذکور برای براندازی آنها را فراهم می‌کند.
کسانی که به سمت عادی سازی روابط هجوم آورده‌اند حالت خشمی که سراسر جهان اسلام را پس از انتشار کاریکاتور اهانت آمیز از پیامبر اسلام (ص) و تأیید آن توسط امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه فرا گرفت، فراموش کرده یا نسبت به آن بی‌توجهند.
ترامپی که دولت مراکش به رسمیت شناختن مشروط حاکمیت آن بر صحرای غربی توسط وی را جشن گرفت و این منطقه مورد مناقشه را "صحرای غربی" خواند نه "صحرای مراکش" چند هفته دیگر صحنه قدرت و کاخ سفید را ترک خواهد کرد؛ بنابراین به رسمیت شناختن مشروط به مذاکره با جبهه پولیساریو چه سودی خواهد داشت؟ اگر سه میلیارد دلاری که ترامپ برای سرمایه‌گذاری در مراکش در ازای گشودن اراضی، فرودگاه‌ها و شهرهای خود برای حمله صهیونیست وعده داده است منجر به شکل‌گیری جنگ علیه الجزایر شود و یا بار دیگر جبهه پولیساریو سلاح به دست بگیرد و کشور را به یک جنگ فرسایشی بی‌پایان فرو ببرد، چه سودی خواهد داشت؟
عبدالعزیز جراد، نخست‌وزیر الجزایر روز گذشته در واکنش به عادی سازی روابط میان مراکش و رژیم صهیونیستی اظهار کرد: امروز یک اراده خارجی برای رساندن رژیم صهیونیستی به نزدیکی مرزهای ما وجود دارد، بدین ترتیب طبقه سیاسی باید برای ثبات کشور تلاش کنند.
این اظهارات به خوبی بیانگر تبعات و پیامدهای خطرناک این اقدام مراکش برای الجزایر و امنیت آن در آینده است.
اگر طرف‌های عادی کننده روابط با رژیم صهیونیستی به این رژیم و میلیاردها دلار آمریکا چشم دوخته‌اند، باید بگوییم که دچار توهم شده‌اند؛ چراکه رژیم اشغالگر قادر به دفاع از خود در برابر موشک‌های نوار غزه، جنوب لبنان و سوریه نیست و میلیاردها دلار آمریکا تنها منجر به فساد، سقوط اقتصادی و بدهی‌های خارجی می‌شود.
انتهای پیام