همه گیری ویروس کرونا و پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و مرتبط با سلامت آن را می توان به عنوان یکی از مهم ترین وقایع اجتماعی بشر در قرن ۲۱ دانست چرا که پاندمی بیماری کووید ۱۹ به طرز بی‌سابقه‌ای همه شئون و ابعاد زندگی بشر را دستخوش تغییر کرده و جهان دیگری را با نظامات و الزامات متفاوت در همه حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و آموزشی در پیش روی جهانیان گذارده و لزوم تغییر نگرش انسان به جهان پیرامون و آمادگی کامل برای برخورد و مواجهه با بحران‌های آتی را بیش از پیش گوشزد می‌کند.
کرونا چنان همه جهان را دستخوش تغییر کرده که سرتیتر همه اخبار روز در همه جهان شده و سایر اخبار را در سایه خود قرار داده است؛ نه دیگر از پوشش گسترده جنگ‌ها و نزاع ها خبری است و نه از بازتاب شورش های اجتماعی. کرونا همه شهروندان در سرتاسر دنیا را به گوشه امن خانه‌ها رانده و قرنطینه، تنهایی و اضطراب را برای جهانیان به ارمغان آورده است.
«امیرولی عضدزاده» رئیس بهزیستی اردکان بمناسبت روز جهانی معلولان با اشاره به موضوع تنهایی و اضطراب در دوران کرونا به ویژه جامعه معلولان گفت: بی جهت نیست که یکی از مهم‌ترین عواقب شیوع ویروس کرونا را ایجاد اضطراب اجتماعی در سرتاسر جهان می‌دانند چرا که نگرانی‌های جدی را برای شهروندان و دولتمردان در همه کشورها ایجاد کرده و بدیهی است که در این میان گروه‌های آسیب‌پذیر اجتماعی از جمله سالمندان و افراد دارای معلولیت در معرض بیشترین آسیب‌های روحی و روانی هستند.
وی با بیان این که هرچند از کنار آسیب‌های بی شمار اقتصادی قشر معلول نمی‌توان به سادگی گذشت، تصریح کرد: در دوران کرونا افراد سالمند و دارای معلولیت به مانند و بیش از دیگر افراد بایستی دستورالعمل‍‌های بهداشتی را رعایت کرده و تا جای ممکن در خانه بمانند ولی این در خانه ماندن و خانه‌نشینی نباید به عزلت و گوشه‌گیری اجتماعی بینجامد.
وی افزود: به هیچ روی نباید ارتباطات اجتماعی غیر مستقیم و غیرحضوری با سایر اعضای خانواده، بستگان و دوستان کاهش یابد زیرا کاهش ارتباطات اجتماعی حتی به صورت مجازی به خودی خود می‌تواند به کاهش بیشتر سلامت روانی، افسردگی و انزوای اجتماعی بیشتر آنان منجر شود.
عضدزاده تاکید کرد: لازم است که این عزیزان با بهره‌گیری از روش‌های نوین برقراری ارتباط مثل تلفن، اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مجازی روابط اجتماعی خود را با دیگران بیش از پیش حفظ کنند.
رئیس بهزیستی اردکان افزود: همچنین شایسته است تا افراد جدا شده از خانواده با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی دقایقی از وقت خود را در شبانه روز یا هفته به عیادت و کمک به آنان اختصاص دهند و آنان را از تنهایی و افسردگی بیرون آورند.
عضدزاده با عنوان این که افسردگی و اضطراب سیستم ایمنی بدن افراد را مختل و آنان را مستعد ابتلا به بیماری های جسمی می‌کند، تاکید کرد: اگر چه در این دوران مبنا بر در خانه ماندن هرچه بیشتر است ولی به هرحال در مواردی، گریزی از خروج از منزل نیست ولی باید تا حد امکان از حضور در محل‌هایی که ازدحام جمعیت زیاد بوده و تهویه مناسب ندارد، خودداری کرد و بسیاری از این عزیزان که به دلیل بهره‌گیری از وسایل کمک حرکتی مانند واکر، عصا و ویلچر در معرض آلودگی بیشتری هستند، پس از ورود به منزل وسایل کمکی شان را با وسیله کمکی که مخصوص منزل است، تعویض یا این که با دقت آنها را ضد عفونی کنند.
این فعال اجتماعی و متخصص حوزه سالمندان گفت: در این راستا سالمندان و افراد دارای معلولیت به خاطر داشتن بیماری‌های زمینه‌ای همراه و کم توانی و ناتوانی‌های جسمی نیازمند مراقبت‌های بیشتری برای مقابله با ویروس کرونا هستند لذا ضروری است تا پس از گذار از این مرحله با تدوین سیاست‌هایی خردمدارانه و دانش بنیان، این قشر از جامعه را همپا و همگام با سایر اقشار و در شرایطی برابر در مقابل تهدیدات آتی ایمن کرد.
عضدزاده در پایان خاطرنشان کرد: متذکر می‌شود که سیاست‌گذاری‌های اجتماعی در حوزه افراد دارای کم توانی و سالمندان در دوران پسا کرونا باید به گونه‌ای باشد که ضمن تحکیم و تقویت قوانین و سیاست های کارآمد موجود در این حوزه، قوانینی را در زمینه هم سویی و هم افزایی هرچه بیشتر همه دستگاه ها و ایجاد عزم ملی برای احقاق حقوق افراد دارای کم توانی و نیز ایفای مسئولیت اجتماعی شهروندان در برابر معلولان، شامل‌سازی افراد دارای معلولیت در مسیر تلفیق اجتماعی در دنیای پساکرونا، گسترش حمایت‌های قانونی از این افراد، زمینه سازی برای ایجاد اشتغال پایا، پویا و مولد به منظور استقلال اقتصادی و رفاه هرچه بیشتر این قشر، برخورداری از نظام تامین اجتماعی و بیمه های مکمل درمان و مواردی از این دست، به تصویب رسانده و به مرحله اجرا در آورد تا شاهد دنیایی بهتر، فراگیرتر، دسترس پذیرتر، پایدارتر و امن تر برای همه آحاد جامعه با هر سطح از توانایی باشیم.
انتهای پیام