به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، همانطور که دانشمندان معتقد بودند، ابر ماژلانی بزرگ حدود ۷۰۰ میلیون سال پیش از مرز کهکشان راه شیری عبور کرده است و به دلیل محتوای ماده تاریک زیادی که داشته است، ساختار و حرکت کهکشان ما را در هنگام عبور تحت تاثیر قرار داده است. دیسک/قرص مارپیچی شکل ستارگان و سیارات توسط نیروی گرانشی این کهکشان کوچک‌تر یعنی ابر بزرگ ماژلانی(LMC) با خشونت شدید کشیده، پیچ خورده و تغییر شکل یافته است.
در این مطالعه جدید، دانشمندان "دانشگاه ادینبرو" کشف کردند که چگونه ابر ماژلانی بزرگ این کار را با کهکشان راه شیری انجام داده است. آنها از یک مدل آماری پیچیده برای محاسبه سرعت دورترین ستاره‌های کهکشان راه شیری استفاده کردند و دریافتند که کشش بسیار زیاد هاله ماده تاریک ابر ماژلانی بزرگ، دیسک کهکشان راه شیری را با سرعت ۳۲ کیلومتر در ثانیه یا ۱۱۵ هزار و ۲۰۰ کیلومتر در ساعت به سمت صورت فلکی "اسب بالدار"(Pegasus) کشیده و پیچانده است.
همچنین در کمال تعجب محققان اظهار کردند که کهکشان راه شیری به سمت مکان فعلی ابر ماژلانی بزرگ حرکت نمی‌کند بلکه به سمت نقطه‌ای از مسیر گذشته خود حرکت می‌کند. این ممکن است به این دلیل باشد که ابر ماژلانی بزرگ، با استفاده از نیروی گرانش عظیم خود با سرعت ۳۷۰ کیلومتر بر ثانیه یعنی حدود ۱.۳ میلیون کیلومتر در ساعت از کهکشان راه شیری دور می‌شود.
پروفسور"جرج پناروبیا"(Jorge Peñarrubia) از دانشکده فیزیک و نجوم این دانشگاه گفت: این کشف طلسم این باور که کهکشان ما در برخی از حالت‌های تعادل قرار دارد را می‌شکند. حمله اخیر ابر ماژلانی بزرگ باعث آشفتگی شدید در کهکشان راه شیری شده است. درک این موارد ممکن است دیدگاه بی‌نظیری در مورد توزیع ماده تاریک در هر دو کهکشان به ما می‌دهد.
ستاره شناسان اکنون قصد دارند جهت و زمانی را که ابر ماژلانی بزرگ برای اولین بار به کهکشان راه شیری وارد شده را دریابند.
انتهای پیام