نوذر شفیعی در گفت‌وگو با ایسنا درباره سیاستهایی که بایدن در قبال ایران در پیش خواهد گرفت گفت: به طور سنتی یکی از تفاوتهای دموکرات ها با جمهوری خواهان در این بوده که معمولا دموکرات ها تمایل داشتند از شیوه های مختلف به عنوان ابزار دیپلماسی در اجرای سیاست خارجی خودشان استفاده کنند و اگر دیپلماسی شکست خورد راه‌های دیگری را امتحان خواهند کرد.

وی تصریح کرد: در حال حاضر در اظهار نظرهای کلی که بایدن مطرح می کند ظاهرا تمایل دارند در رفتار با ایران از ابزار دیپلماسی استفاده کنند و اولین گام هم طبیعتا بازگشت به برجام است. در واقع بازگشت به برجام ساده ترین راه برای انعطاف در سیاست خارجی آمریکا نسبت به ایران است تا بتواند حسن نیت خودشان را نشان دهند.

این کارشناس مسائل بین الملل همچنین بیان کرد: در اصل آمریکا این تعهد را دارد که باید برگردد و اجرا کند و قرار نیست تعهدات جدیدی بدهد. از این منظر روزنه و فرصت خوبی برای بایدن است که بتواند با این کار تفاوت رویکردش را با ترامپ نشان دهد و همچنین نشان دهد که شخصیت بروکراتیک او  با تجارت ترامپ در عرصه سیاست خارجی متفاوت است.

شفیعی ادامه داد: در واقع بایدن باید چنین تصویری را از خود در جهان به نمایش بگذارد که آمریکا بعد از یک دوره 4 ساله از ناهنجاری در سیاست خارجی اکنون به سمت بازگشت به هنجارها و عرف رایج در عرصه بین الملل است.

وی درباره ی این که آیا برای بازگشت به برجام شروطی هم در نظر می گیرد یا خیر؟ گفت: به نظرم اگر قرار بود ایران با پیش شرط ، بازگشت آمریکا به برجام را قبول کند این کار می توانست در زمان ترامپ اتفاق بیافتد. از جمله تجدید نظر در برجام و گنجاندن مفاد دیگری مانند مسائل موشکی و هسته ای. بنابراین بایدن باید بداند اگر قرار باشد به طور مشروط به برجام برگردد این کار به نتیجه نخواهد رسید او باید طبق توافق انجام شده به برجام برگردد و اگر این تجربه موفقیت آمیز باشد احتمال گفت‌وگو در سایر موضوعات و نه امنیت ملی هم ممکن است فراهم شود.

این نماینده سابق مجلس در رابطه با این که ایران چه سیاستی را باید درقبال تغییر رویکرد آمریکا داشته باشد گفت: ایران دو نگاه می‌تواند نسبت به سیاست خارجی آمریکا داشته باشد نگاه نخست ساختاری است و از این منظر جمهوری اسلامی ایران ماهیتا با ایالات متحده آمریکا سازگار نیست. چون ایدئولوژی و آرمانهای ایران محتواهایی دارد که دقیقا در مقابل ایالات متحده است. به عبارت دیگر ماهیت آمریکا به گونه ای است که در چارچوب نگرش های ایدئولوژیک و آرمان گرای جمهوری اسلامی ایران نمی گنجد.

وی همچنین بیان کرد: نگاه دیگر کارگزاری محور است به این معنا که به هر حال سیاست مداران می توانند با جرح و تعدیل الزامات ساختاری به نوعی انعطاف را در رویکردها و سیاست ها به وجود بیاورند. مانند این که در یک زمانی امکان مذاکره و گفت و گو با آمریکا وجود نداشت اما در یک شرایط زمانی دیگر در مساله ای مانند برجام این اتفاق افتاد.

شفیعی در پایان اظهار کرد: اگر چنین روندی را در نظر بگیریم ممکن است در مقابل گامهایی که آمریکا بردارد ایران هم تشویق شود گامهایی را بردارد. همان طور که می دانیم یک تعریف سیاست خارجی مخابره پیامها و علائم و نشانه ها است و از این نشانه ها پی می‌بریم که یک کشوری ( آمریکا) در حال تغییر نگرش خود است. قطعا این تغییر نگرش می تواند نگرش مثبتی را هم در ایران ایجاد کند و اگر این روند حاکم شود می توان انتظار داشت که اتفاقات مهمی رقم بخورد.

انتهای پیام