به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، میرجلال‌الدین کزازی، نویسنده، مترجم و شاهنامه‌پژوه با پیوستن به پویش «کتابخوانی ملی» که توسط این سازمان  برگزار شده است، بیان کرد: در این روزها دو کتاب خوانده‌ام که دل‌پسند من افتاده است. اگر با نگاه دور و بسیار فراخ به این کتاب‌ها بنگریم می‌توانیم همانندی‌هایی در میانه آن دو بیابیم و بر پایه آن دو کتاب را با یکدیگر بسنجیم.

او افزود: یکی از این کتاب‌ها داستانی است نوشته نویسنده‌ای ایرانی؛ داستانی که سالی پیش از آن‌که من پای به جهان بگذارم، نوشته شده و به گونه پاورقی در هفته‌نامه‌ای به چاپ می‌رسیده است. داستانی به نام «کیمیاگر» از حمزه سردادور. این کتاب را به من ارمغان کرده بودند و چندی در کتابخانه من باقی مانده بود و من روزی از سر کنجکاوری آن را برگرفتم تا نگاهی بدان بیافکنم. دید و داوری من درباره آن به گونه‌ای بود که نمی‌انگاشتم آن را از آغاز تا انجام خواهم خواند اما این داوری و دید درست نبود. هنگامی که به خواندن داستان آغاز نهادم مرا درکشید و با خود برد.

کزازی همچنین گفت: کتاب دیگر که کمابیش همزمان با «کیمیاگر» خوانده‌ام داستانی است از این نویسنده، داستانی به نام «تنگنا» که بستر داستان فناوری رسانه‌ای است و شگفتی‌هایی در آن می‌توان دید و یافت. آن‌چه این دو داستان را از نگاه بسیار دور و فراخ به هم پیوند می‌دهد آن است که داستان آکنده از رخدادهای پی در پی است که زنجیره‌وار به دنبال یکدیگر می‌آیند؛ رخدادهای رازآمیز و شگفت‌انگیز که خواننده را از پی‌گرفت داستان ناچار می‌دارند.

انتهای پیام