رضا مهدوی در برنامه اینستاگرامی گروه مطالعات و برنامه‌ریزی دانشگاه فردوسی مشهد در خصوص جایگاه هنر در دانشگاه اظهار کرد: زمانی که در جامعه نگاه می‌کنیم مردم دنبال خواندن کتاب هستند و نویسندگی یکی از شاخه‌های هنری به حساب می‌آید. دیدن فیلم، تئاتر، شنیدن موسیقی، دیدن منظره‌های طبیعی یا مشاهده آثار هنری و موارد دیگر، همه جنبه‌های مختلف هنر هستند که ما در زندگی روزمره مشاهده می‌کنیم و مردم هم ترجیح می‌دهند اوقات فراغت خود را در این زمینه پُر کنند.
وی با بیان اینکه رشته‌های هنری مختلفی را می‌توان وارد دانشگاه‌ها کرد افزود: برای پاسخ به این سوال باید گفت که این امر بستگی به هنرمندان دارد که چه ابزار و مکانی را برای کار خود انتخاب کنند تا شاخه هنری شکل گیرد؛ به عنوان مثال مجسمه‌ساز از گِل استفاده می‌کند و حجم را به وجود می‌آورد و دیگر هنرمندان نیز به این صورت شاخه‌های هنری خود را به وجود می‌آورند و هنر در زندگی یک فرد بسیار دارای اهمیت است.
این استاد نگارگری تصریح کرد: پیشرفت و توسعه در یک جامعه، در بسیاری از موارد از کانال هنر و فرهنگ انجام می‌گیرد. هنر و فرهنگ دو مقوله بسیار مرتبط با هم هستند که نمی‌توان آن‌ها را از هم جدا کرد و از یک جنس هستند. جوامعی که رو به رشد هستند، در واقع هنر را به عنوان یکی از عوامل توسعه در کشور خود در نظر می‌گیرند و توسعه هنر جزو برنامه‌هایی است که در کشور خود به کار می‌گیرند و موفقیت‌آمیز هم خواهد بود.
وی عنوان کرد: هنر تاثیرات روانشناختی مثبت در مخاطبان به وجود می‌آورد و عادات صحیح در زندگی و حس مسئولیت‌پذیری را برای فرد رقم می‌زند. فردی که به هنر علاقه‌مند است، نوع نگاه به زندگی را متفاوت می‌بیند و این امر باعث می‌شود که حس خلاقیت و تفکر در انسان رشد کند. فردی که دید هنری داشته باشد، تفکرش نسبت به دیگران تغییر پیدا می‌کند.
مهدوی خاطرنشان کرد: کشورهای پیشرفته در سیستم آموزشی خود از آموزش و پرورش تا آموزش عالی به گونه‌ای بر روی نسل آینده کار می‌کنند که اینها اگر هنرمند نشوند، حداقل درک هنری پیدا خواهند کرد و علاقه‌مند به هنر خواهند شد و اگر در آینده منصبی داشته باشند می‌توانند هنر را حمایت کنند. اگر امکان اقتصادی داشته باشند می‌توانند هنر را از نظر اقتصادی حمایت کنند و در غیر این صورت حداقل فردی که در عرصه هنر وارد شده را تشویق می‌کنند.
وی بیان کرد: یکی دیگر از تاثیراتی که هنر بر جامعه دارد، کاهش آسیب‌های اجتماعی و ارتقاء فرهنگ‌سازی است که فرهنگ از عوامل موثر و توسعه هنر به شمار می‌رود. مشکلات فرهنگی سد راه توسعه اقتصادی هستند و یکی از عواملی که باعث می‌شود توسعه اقتصادی نتواند به خوبی پیش برود و کشورها توسعه نیافته باشند، مشکلات فرهنگی است که نتوانستیم آن‌ها را رفع کنیم. در واقع ما باید ابتدا به توسعه فرهنگی برسیم تا به توسعه اقتصادی و اجتماعی دست پیدا کنیم.
این استاد نگارگری گفت: زمانی که مشکل فرهنگی وجود دارد، چگونه می‌توان وجدان کاری را در یک فعالیت اجتماعی، اقتصادی دید. اگر در ایران هم مانند دیگر کشورها درکی از هنر پیدا کنیم قطعا نگاه بهتری به هنر خواهیم داشت و این امر بیانگر اهمیت آموزش در هنر را نشان می‌دهد. اگر کاربردی‌تر در مورد هنر صحبت کنیم، کارآفرینی در عرصه فرهنگ و هنر است و متاسفانه در مقایسه با کشورهای جهان اول ما چندان کارآفرینی در هنر نداریم.
وی اضافه کرد: صنایع دستی ما که صنایع کاربردی هستند و در بسیاری از شهرها وجود دارد، به شدت رو به افول گذاشته است. ما صنایع دستی خود را نمی‌توانیم در دنیا معرفی کنیم و هیچ کاری انجام نشده است. اگر این کارآفرینی انجام شود، راهگشای اقتصاد ما در این شرایط که مشکلات اقتصادی وجود دارد، خواهد بود. عده‌ای از افراد این سوال را دارند که اگر در رشته هنر تحصیل کنیم، چه فایده‌ای برای ما خواهد داشت و آیا می‌توانیم از این راه درآمد داشته باشیم یا خیر.
مهدوی افزود: امروزه می‌بینیم که دانشگاه‌ها خالی از دانشجو می‌شود و مردها افرادی هستند که به طور مستقیم مسئولیت خانواده را بر عهده دارند و کمتر رغبت پیدا می‌کنند که وارد رشته هنری شوند. اگر این موضوع از طرف دولت تقویت شود، بسیار موثر خواهد بود. اکنون صحبت از کرونا نمی‌کنیم چراکه مقطعی است و بالاخره از بین می‌رود. یکی از پایه‌های هنر که می‌تواند به خوبی مانور دهد، صنعت توریسم است، اما متاسفانه استقبال خیلی قابل توجهی در قبال این موضوع نشان نمی‌دهند و باید در این حوزه توانمند شویم.
وی اظهار کرد: اقتصاد هنر در ایران بسیار ضعیف است، اما خوشبختانه اخیرا دانشگاه امام رضا در مقطع کارشناسی ارشد این موضوع را جزو برنامه‌های خود قرار داده اما اطلاع ندارم که هنوز دانشجو می‌گیرد یا خیر. اما رشته‌ای است که در دنیا بخش مهمی از اقتصاد بر پایه آن می‌چرخد.
این استاد نگارگری خاطرنشان کرد: سیستم آموزشی در حوزه فرهنگ و هنر ضعف دارد و باید از آموزش و پرورش و پیش از ابتدایی آغاز شود و تا دوره دانشگاهی ادامه پیدا کند. از آن طرف وزارتخانه‌ها و ارگان‌هایی که درگیر فرهنگ و هنر هستند، باید سیاست کلانی را در این زمینه دنبال کنند. اگر زیرساخت‌های کاربردی در جامعه وجود نداشته باشد، دانشگاه به تنهایی نمی‌تواند موفق باشد و کاری انجام دهد.
وی با اشاره به این که در شهر مشهد هنر نداریم بیان کرد: هنر با مذهب منافاتی ندارد و در چند سال گذشته قرار بود در دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده هنر تاسیس شود اما هنوز به جایی نرسیده است. چرا نگاه افراد سطحی است و هنر را تنها در شعر می‌بینند؟ زمانی که از قرآن صحبت می‌شود باید با زیباترین خط که یک هنر است نوشته شود، مساجد دارای معماری‌های هنری هستند و می‌بینیم که جلوه‌های هنر در یکایک بخش‌های دین دیده می‌شود.
مهدوی تصریح کرد: اگر نگاه هنری به تولیداتی که مربوط به مذهب، سوغات مذهبی، جانماز و مُهرنماز است، داشته باشیم اتفاقات بسیار خوبی رخ می‌دهد. هنر فرهنگ‌ساز است. ما هنوز نتوانستیم افراد را متقاعد کنیم که هنر منطقه‌ای نیست و استعداد هنری در هر جایی می‌تواند شکوفا شود و فرقی با مردم دیگر شهرها و کشورها نداریم و اگر رشته هنر در دانشگاه‌ها به وجود آید شاهد تحولات بسیار زیادی خواهیم بود.
وی عنوان کرد: متاسفانه هنرمندان افراد خیلی مادی نیستند و مقداری ضعف دارند که هنر را بتوانند سریع به پول تبدیل کنند. اگر اثر هنرمند فروخته شود و درآمد داشته باشد تشویق می‌شود که کارهای بهتری انجام دهد و این ضعف را می‌توان با برگزاری دوره‌های کارآفرینی برطرف کرد که می‌تواند اهمیت داشته باشد.
این استاد نگارگری خاطرنشان کرد: در دانشگاه فردوسی مشهد دوره‌هایی برگزار می‌شود و اساتید مطرحی هستند و باید لینک خوبی بین شاخه‌های هنری و دانشگاه فردوسی که کارآفرینی است برگزار شود و هنرمند یاد بگیرد که چگونه می‌تواند از هنر خود برای کسب درآمد استفاده کند. اگر سیستم آموزشی تقویت شود و دانشگاه فردوسی در این زمینه پیش‌قدم شود و رشته‌های هنری که اصیل و ایرانی هستند را وارد کند دانش‌آموزان و به دنبال آن دانشجویان با مصادیق هنر آشنا می‌شوند.
انتهای پیام