حجت الاسلام سیدمهدی خضری در گفت‌وگو با ایسنا، اظهارکرد: در زیارت اربعین می‌گوییم «السلامُ عَلَی خَلیل الله؛» عنوان «خلیل الله» نشان درخشان بر شانه ابراهیم (ع) است و خداوند متعال این نشان را به سیدالشهدا (ع) نیز عطا کردند.
وی ادامه داد: در مورد کلمه خلیل ۲ نظریه وجود دارد، نخست آن‌که «خلیل» از ریشه «خُلت»به معنای آن است که خداوند متعال امام حسین(ع) را به عنوان دوست خود انتخاب کردند. در خصوص نظریه دوم نیز باید بگوییم که خلیل از ریشه «خِلت» به معنای نیاز است یعنی امام حسین(ع) خود را در همه چیز نیازمند خداوند می‌دانستند.
این کارشناس مذهبی عنوان کرد: با توجه به روایت امام صادق(ع) ظاهراً خلیل به معنای دوست به کار رفته است. امام صادق(ع) فرمودند «اگر خداوند ابراهیم(ع) را به عنوان خلیل انتخاب کرد نه به خاطر نیاز به دوستی با او بود بلکه به این خاطر بود که ابراهیم (ع) بنده مفید پروردگار و کوشا در راه رضای او بود».
حجت‌الاسلام خضری تصریح کرد: خداوند متعال نسبت به همه بندگان خود رحمت دارد ولی هر کسی را دوست خود انتخاب نمی‌کند پس رحمت خدا نباید در کسی این توهم را ایجاد کند که ما رفیق خداوند هستیم. خلیل خدا و دوست خدا شدن فقط مخصوص حضرت ابراهیم(ع) و اباعبدالله (ع) نیست و این راه برای همه باز است.
وی با اشاره به زیارت اربعین گفت: در زیارت اربعین می‌خوانیم «وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ» و می‌گوییم امام حسین(ع) در راه تو خونش را بذل کرد. در زبان عرب به خون قلب، «مهجه» می‌گویند یعنی جریان اصلی خون که اگر بذل شود دیگر خونی در قلب جریان ندارد پس این عبارت یعنی امام تمام خونش را در راه تو بذل کرد.
استاد حوزه علمیه قزوین یادآور شد: شرط ورود به کاروان سیدالشهدا(ع) اهل بذل بودن است لذا امام قبل از حرکت در مکه ندا دادند «مَنْ کانَ باذِلا فینا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلی لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا؛ هر کس آماده است خون خود را در راه ما نثار کند و خود را آماده لقای خداوند سازد، با ما رهسپار شود».
حجت الاسلام خضری بیان کرد: مواسات با امام در خون بالاترین درجه مواسات است البته خونی که در میدان جهاد ریخته شود نه خونی که با قمه‌زنی ریخته می‌شود بنابراین استفاده از کلمه مواسات برای قمه‌زنی ظلم به کلمه مواسات است.
انتهای پیام