طبق گزارش موسسه تحقیقات صلح جهانی استکهلم سیپری (SIPRI) در طول سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ پنج کشور عضو شورای امنیت سازمان ملل یعنی آمریکا، روسیه، چین، فرانسه و انگلیس در میان بزرگترین صادرکنندگان اسلحه در جهان قرار داشته‌اند. در طول این چهار سال ۷۰ درصد صادرات اسلحه در جهان توسط این کشورها انجام‌شده است. ناگفته نماند، این کشورها در ساخت انواع سلاح نه‌فقط تپانچه و تفنگ، بلکه تانک، جت و راکت نیز فعالیت می‌کنند.

بر اساس اطلاعات سال ۲۰۱۷ این انستیتوی تحقیقات صلح بین‌المللی، در فهرست ۲۵ شرکت بزرگ تولیدکننده اسلحه در سراسر جهان نام اول متعلق به شرکت لاک هید مارتین آمریکایی است (Lockheed Martin Corp) که درآمد حاصل از فروش محصولاتش به ۴۴.۹ میلیارد دلار می‌رسد. کارکنان این شرکت در سراسر دنیا به ۱۰۰ هزار نفر می‌رسد. این شرکت بزرگترین تولیدکننده اسلحه در جهان، متخصص در تمام امور دفاعی و امنیتی و هوافضاست.

از دیگر صدرنشینان این فهرست شرکت بویینگ آمریکاست که بر فروش همه‌چیز از هواپیما گرفته تا موشک، ماهواره و تجهیزات ارتباط از راه دور فعالیت دارد. از دیگر نام‌های آشنای دیگر دراین‌بین می‌توان به شرکت ایرباس اروپا، میتسوبیشی ژاپن، راین متال آلمان نیز اشاره کرد.

باوجود تصویب قانون منع استفاده از سلاح در زمینه جنایات جنگی و جنایات ضد بشری در سال ۲۰۱۴، کشورهای بزرگ باوجوداینکه معاهده را امضاء کرده‌اند، همچنان در حال تجارت گسترده اسلحه می‌باشند و با ادامه جنگ‌ها و احساس ناامنی بیشتر در سراسر جهان، این تجارت همچنان در حال رونق روزافزون است.

سیپری می‌گوید: جریان سلاح به خاورمیانه طی پنج سال گذشته بیش از دو برابر شده است. ایالات‌متحده و کشورهای اروپایی، ازجمله آلمان، عمده سلاح‌ها را تامین می‌کنند. واردات اسلحه توسط کشورهای خاورمیانه طی سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ نسبت به پنج سال قبل از آن ۱۰۳ درصد افزایش‌یافته است.

از ۹ مارس ۲۰۲۰ پایگاه داده این موسسه تحقیقاتی در مورد واردات و صادرات اسلحه به‌طور آزاد در دسترس است و شامل داده‌های به‌روز شده انتقال تسلیحات از سال ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۹ است.

آمار سیپری نشان می‌دهد صادرات اسلحه ایالات‌متحده به خاورمیانه بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ به میزان ۷۹ درصد افزایش‌یافته است.

همچنین در این آمار ذکر شده است که عربستان سعودی بزرگترین دریافت‌کننده سلاح‌های آمریکایی در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ بوده و ۲۵ درصد از صادرات سلاح‌های آمریکایی را به خود اختصاص داده است، لازم به ذکر است، این رقم در سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ به میزان ۷.۴ درصد بود.

اگرچه کنگره آمریکا در مورد احتمال اعمال برخی محدودیت‌ها در صادرات اسلحه به عربستان سعودی در سال ۲۰۱۹ تجدیدنظر کرده است، اما تحویل‌ها برخی سفارش‌ها ازجمله تحویل ۳۰ فروند از ۱۵۴ هواپیمای جنگی در سال ۲۰۱۱ تا سال ۲۰۱۹ ادامه داشته است. علاوه بر این، در سال ۲۰۱۹ دولت ایالات‌متحده فروش حدود ۵۹ هزار بمب هدایت‌شونده را به عربستان سعودی تصویب کرد.

واردات اسلحه توسط کشورهای خاورمیانه در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ نسبت به سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ به میزان ۶۱ درصد بیشتر بود. پنج کشور از ۱۰ کشور برتر واردکننده اسلحه در جهان در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ در خاورمیانه بوده‌اند. عربستان سعودی ۳۵ درصد انتقال تسلیحات به منطقه، مصر ۱۶ درصد، امارات ۹.۷ درصد، عراق ۹.۷ درصد و قطر ۹.۶ درصد را به خود اختصاص داده‌اند. ایالات‌متحده ۵۳ درصد از کل انتقال تسلیحات به منطقه، فرانسه ۱۲ درصد و روسیه ۱۱ درصد را بر عهده‌دارند.

واردات اسلحه قطر ۶۳۱ درصد بیشتر از سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ شده و برای اولین بار وارد ۱۰ کشور صدر واردات اسلحه شده است.

برخلاف سایر تامین‌کنندگان اروپایی، آلمان که یکی از ۱۰ صادرکننده برتر اسلحه در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ بود، عمده صادرات اسلحه خود را که سابقا محدود به عربستان سعودی می‌شد را متوقف کرد.

مصر سومین واردکننده بزرگ اسلحه در جهان در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ بود. روند صعودی واردات اسلحه مصر همزمان با درگیری نظامی این کشور در لیبی و یمن و جنگ با گروه‌های مخالف در شبه‌جزیره سینا بود. البته این روند صعودی ممکن است به نگرانی‌های مصر در مورد امنیت میادین گازی در مدیترانه و تامین آب از حوزه نیل مرتبط باشد. ایالات‌متحده آمریکا که از سال ۱۹۷۸ به مصر کمک نظامی می‌کند، بزرگترین صادرکننده اسلحه به مصر برای هر دوره پنج ساله بین ۱۹۸۰ و ۲۰۱۴ بوده است.

طبق گزارش‌های این موسسه در سال ۲۰۱۸ عربستان سعودی رتبه نخست را به‌عنوان واردکننده سلاح به خود اختصاص داده است. در میان اعتراضات فعالان حقوق بشر، ریاض از اسلحه تهیه‌شده از کشورهای غربی برای کشتن غیرنظامیان بی‌گناه در یمن استفاده می‌کند.

۴۰ سال پیش صدام حسین، رئیس‌جمهوری وقت عراق، جنگ با ایران را آغاز کرد. نوستالژی کلمه درستی نیست که احساس ایرانیان به این جنگ حماسی، یکی از طولانی‌ترین و خونین‌ترین جنگ‌ها در قرن ۲۰ را توصیف کند و با پایان آن، هشت سال بعد، بیش از یک‌میلیون نفر کشته و هر دو کشور به‌شدت زخمی شدند.

تیمرمن در کتاب "لابی مرگ" می‌نویسد: چگونه غرب از زرادخانه عظیم عراق خبر نداشت درحالی‌که مسوول تامین تجهیزات و فن‌آوری بود. غرب به‌ویژه آلمان و فرانسه در ایجاد ارتش عراق نقش داشتند. سوال جدی اینجاست که کنترل تسلیحات یک چشم‌انداز واقع‌بینانه است تا زمانی که میلیاردها دلار از طریق فروش فن‌آوری نظامی و تسلیحات تامین می‌شود؟ به گفته وی گزارش جزئیات خرید اسلحه‌های استراتژیک عراق، ازجمله سلاح‌های شیمیایی، افشاء کننده طمع غرب به قیمت از بین بردن صلح جهانی است.

منابع

foreignaffairs.com

amp-dw-com

ndtv-com

businessinsider-com

makhaterltakfir.com

انتهای پیام