به گزارش ایسنا، در مقدمه این کتاب آمده است: با ورود هر دانش و صنعت جدیدی در هر جامعه، نیاز به دانستن و کسب اطلاعات هر چه بیشتر از آن دانش و یا صنعت در وجود افراد آن جامعه نمود پیدا می‌کند. اگر این عطش کسب اطلاع از آن موضوع با شیوه و راهکار ارتباطی مناسب رفع نشود، افراد نسبت به آن حوزه، موضع مخالف و یا بی تفاوتی اتخاذ می‌کنند که خود موجب تضعیف و کند شدن روند پیشرفت آن می شود. باید اذعان کرد در زمینه دانش و صنعت هسته‌ای با توجه به ملاحظات خاص آن و حساسیت‌های موجود، با وجود سوابق منفی و عملکرد برخی از کشورها در استفاده از فناوریی هسته‌ای و نگرانی عمومی از احتمال وقوع حوادث مشابه، همچنین وجود پسماندهای رادیواکتیو حاصل از صنایع هسته‌ای به عنوان منبع انتشار تشعشعات هسته‌ای، باعث ظهور و فعال‌شدن گروه‌های اجتماعی و نهادهای مدنی مخالف به کارگیری و گسترش این فناوری در سطح دنیا شده و این مهم لزوم اطلاع رسانی صحیح و حرفه‌ای از موضوع را دو چندان کرده است.
باید به این مهم توجه داشت که اطلاع رسانی در مورد دانش و صنعت هسته‌ای کاملا خاص است و ملاحظات خود را می طلبد. اطلاع رسانی در این زمینه دارای ابعاد گوناگونی است. طیفی از اطلاعات مختلف با لایه‌ها متعدد.
همچنین دارای مخاطبانی در 3 سطح کلی شامل:
ا- سطح داخلی (عموم مردم کشور)
2- سطح بین‌المللی
3- سطح کارکنان صنعت هسته‌ای
این کتاب در پنج فصل به رشته تحریر درآمده است. در فصل اول به موضوع کلیات و ضرورت اطلاع‌رسانی در زمینه انرژی هسته‌ای پرداخته شده است. در فصل دوم مباحث مربوط به اطلاعات، نظام اطلاع‌رسانی، موانع برپایی نظام‌های اطلاع رسانی در کشورهای در حال توسعه بررسی شده است. در فصل سوم مباحث مربوط به ارتباطات، ارتباط جمعی، رسانه، نظریه‌های هنجاری پیرامون رسانه‌ها، بحران و تبلیغات آورده شده است. در فصل چهارم چگونگی اطلاع‌رسانی در مورد موضوعات هسته‌ای و تجارب بین‌المللی در خصوص ارتباطات اجتماعی همگام با توسعه نیروگاه‌های اتمی ارائه می‌شود و در فصل پنجم ساختار سازمان انرژی اتمی در زمینه اطلاع‌رسانی بیان شده است.
مطالعه این کتاب که برای اولین بار در ایران منتشر می‌شود به همه فعالان و علاقمندان رسانه و ارتباطات و همچنین فعالان حوزه فناوری هسته‌ای توصیه می‌شود.
به گزارش ایسنا، محمد محمدی برمی، مولف این اثر که خود دانش آموخته علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی است، می‌گوید مشوق اصلی تالیف این اثر، مرحوم دکتر محمد احمدیان، معاون سابق سازمان انرژی اتمی ایران بود و این اثر را به روح آسمانی ایشان تقدیم می‌کند.
انتهای پیام