«محمود اربابی» فیلمنامهنویس و عضو شورای داوری «طرح حمایت از تولید فیلم‌های اقتباسی» با اشاره به مهجور ماندن سینمای اقتباسی در کلیت سینمای ایران و لزوم اتخاذ راهکارهایی برای استفاده از ظرفیت ادبیات در تولیدات سینمایی به ایسنا گفت: بخشی از مهجور ماندن اقتباس در سینمای ما به ساختارهای سینمای ایران در تولید، روابط بین تهیه‌کننده، کارگردان، فیلمنامهنویس و نویسندگان داستان‌ها و رمان‌ها برمی‌گردد. از طرفی هم نسبت بضاعت سینمای ایران با ادبیات داستانی ما متناسب نیست.
او ادامه داد: در سینما، اقتباس در تسریع رسیدن یک متن به یک فیلم مطلوب، تعیین‌‍کننده است؛ یعنی زمانی که شما می‌خواهید از یک مفهوم اقتباس کنید، باید راه طولانی‌تری را طی کنید در حالی که اگر قرار است از یک رمان که از نظر قصه و شخصیت آماده و طراحی‌شده است و فضایش برای یک اقتباس سینمایی مناسب به نظر می‌رسد، یک مرحله جلوتر هستید چرا که به مجرد آن که شما رمان را بخوانید و با آن ارتباط برقرار کنید، می‌توانید فیلمنامه را بنویسید.
این فیلمنامهنویس و مدیر فرهنگی اظهار داشت: اگر تفاهمی بین نویسنده رمان و فیلمنامهنویس وجود داشته باشد، ما امکان بهره‌برداری از حجم زیادی از رمان‌ها و داستان‌هایی که در ادبیات ما وجود دارد، خواهیم داشت. این عدم تعامل، مهمترین عنصر در عدم توفیق ما در بهره‌برداری از ادبیات داستانی به شکل اقتباس است.
اربابی با اشاره به آثار رسیده به نخستین «طرح حمایت از تولید فیلم‌های اقتباسی»آکه به تازگی اسامی چهار کتاب برای ساخت فیلم اعلام شده،اظهار داشت: زمانی که من رمان‌ها و داستان‌های پیشنهاد شده را می‌خواندم، احساسم این بود که بسیاری از آن‌ها قابلیت تبدیل شدن به یک فیلم دیدنی را دارند اما نکته‌ای که رمان‌نویس، فیلمنامهنویس و تهیه‌کننده باید به آن توجه داشته باشد این است که نسبت آنچه اقتباس می‌شود با مخاطبی که می‌خواهد این کار را تماشا کند چگونه باید برقرار شود؟ اگر این اثر نتواند پاسخگوی هزینه‌های سینما باشد، طبیعی است که اقتباس با شکست مواجه می‌شود.
او ادامه داد: تا به امروز مجموعه آثار اقتباسی سینمایی ما نتوانسته‌اند پاسخگوی نظام تولید سینما باشند یا در برقراری ارتباط با مخاطب دچار سستی شده‌اند که این سستی منجر به این شده که چرخش اقتصادی آن پروژه سینمایی محقق نشود. فیلمسازان، رمان‌نویسان و تهیه‌کنندگان باید به این دو محور یعنی مسیری که ما باید برای اقتباس از طریق مراجعه به ادبیات داستانی کوتاه کنیم و اینکه این فرایند باید پاسخگوی نظام اقتصادی خود باشد، توجه کنند، که اگر این اتفاق بیفتد می‌تواند منجر به توفیق ما در انجام اقتباس‌های خوب در سینمای ایران بشود چون واقعیت این است که ما نویسندگان و فیلمنامه‌نویسان توانایی داریم.
انتهای پیام