به گزارش ایسنا و به نقل از tyc sports، داستان علی دایی گلزنی که کریستیانو رونالدو در پی شکستن رکورد او است نکات جالب زیادی دارد. زندگی خاص این توپچی ایرانی که صدر جدول گلزنان تیمهای ملی است فراز و فرود زیادی داشته است؛ کودکی او در میان گلوله و خون، مدرکش در علم مواد، نقش او در "سیاسیترین بازی تاریخ" و ۱۰۹ گل او برای کشورش جدیترین نکات فوتبال دایی است.
دایی ۵۱ سال پیش در شهر اردبیل متولد شد و اکنون برترین گلزن در سطح بازیهای ملی در کشور است. شماره ۱۰ در پشت سبیلهای پرپشت، میدانست که چگونه کابوس دروازهبانها و مدافعان در روزهای بازی خود باشد. با این حال، فوتبال به تنهایی مورد توجه کامل او قرار نگرفت.
او دوران کودکی و نوجوانی خود را در محیطی خصمانه و در میان گلولهها و خون ریخته شده توسط درگیریها گذراند. به دلیل جنگ عراق علیه ایران، از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸، در سن جوانی مجبور به استفاده از اسلحه و انجام خدمت اجباری نظامی شد.
این شرایط و البته ادامه حرفه دانشگاهی باعث شد او دیر به فوتبال برسد. به همین ترتیب وی به عنوان فارغ التحصیل متالورژی از دانشگاه صنعتی شریف فارغالتحصیل شد، جورابهای خود را بالا کشید و وارد زمین بازی شد.
او اولین بازی خود را در سال ۱۹۸۷ در استقلال اردبیل در منطقه خود انجام داد و توجهها را به خود جلب کرد. بعداً او در تاکسیرانی، بانک تجارت و پرسپولیس بازی کرد. و در سال ۱۹۹۶ با پرسپولیس قهرمان شد و سرانجام توانست مرزهای فوتبال خود را گسترش دهد.
عملکرد فوق العاده او مستقیماً او را به تیم ملی ایران رساند و در آنجا، زینت رنگ وطنش شد. دایی در منطقه جریمه مقابل دروازه حریف بیرحم بود. دهها گل در بازیهای دوستانه و مسابقات برای ایران امتیاز کسب کرد. تیمش به لطف دایی، مقدماتی آسیا را جارو کرد و به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه راه یافت. به این ترتیب به اصطلاح نسل ۹۸ ایجاد شد.
او در ادامه راهی لیگ فوتبال آلمان شد و بازی در آرمینیا بیله فلد، بایرن مونیخ و هرتابرلین را نیز تجربه کرد. به این ترتیب مهاجم اردبیلی که به درخواست بکن باوئر به بایرن مونیخ رفته بود توانست در فوتبال آلمان نیز خود را نشان دهد.
این بهترین دوره برای دایی نبود که در ۲۳ بازی فقط شش گل به ثمر رساند و در تیمی بود که در نیوکمپ فینال لیگ قهرمانان را به منچستریونایتد باخت. او اولین فوتبالیست آسیایی شد که در مسابقات اروپایی در فینال لیگ قهرمانان حضور داشت. پس از آن ناامیدی، او به هرتابرلین مهاجرت کرد، جایی که سه سال در آنجا ماند و توانست ثبات بیشتری کسب کند و اولین گلهای خود را در رقابتهای باشگاههای اروپا در پیروزی ۲ بر ۱ مقابل چلسی به ثمر برساند.
او در سیاسیترین بازی تاریخ در جام جهانی برابر آمریکا نیز حضور داشت که تیم ملی فوتبال ایران توانست ۲ بر یک ایالات متحده را شکست دهد و پیروز شود.
انتهای پیام