به گزارش ایسنا، ادوارد ام. گابریل، سفیر سابق آمریکا در مراکش (۱۹۹۷-۲۰۰۱) و رئیس انستیتوی "نیروی ضربت آمریکا برای لبنان" در مطلبی در پایگاه هیل درباره خودداری مراکش از موافقت با عادی سازی روابطش با رژیم صهیونیستی نوشته است: «پادشاه مراکش در ۲۰ سال گذشته دیدگاه خود در قبال فلسطین را صراحتا گفته و از جایگاهش به عنوان رئیس کمیته القدس در سازمان همکاری اسلامی برای مطرح کردن حمایت قدرتمندش از یک کشور فلسطینی استفاده کرده است. او همزمان از داشتن روابط کامل و گرم با اسرائیل ابراز حمایت کرده و به نظر می‌رسد با توجه اینکه مراکشی‌ها دومین گروه قومی بزرگ در اسرائیل بعد از روس‌ها هستند جایگاه مناسبی برای آنکه شریک صلح برای اسرائیل شود، دارد.
با این حال مساله عادی سازی روابط با اسرائیل باید در قبال بیانیه‌های سال‌های گذشته که طی آنها پادشاه مراکش خودش را متعهد به حمایت از فلسطین ساخته، متعادل شود. او در نوامبر ۲۰۱۹ او هشدار داد، "تداوم اقدامات اسرائیل در نقض مشروعیت بین‌المللی و قوانین انساندوستانه بین‌المللی در اراضی اشغالی فلسطین به تنش، خشونت، بی‌ثباتی دامن زده و بذر نزاع مذهبی و نفرت را می‌کارند." دیپلمات‌های مراکشی در پی طرح این صحبت‌ها بر حمایت تزلزل ناپذیر کشورشان از فلسطین تاکید کردند.
مراکشی‌ها از زمان دوران پادشاه حسن دوم تشویق به کمک به مردم فقیر در فلسطین شده و مردم این کشور عمیقا حامی یک سرزمین فلسطینی هستند. پادشاه محمد در صورتی که نتواند قبل از برقرار کردن هر گونه توافق با اسرائیل امتیازات معناداری برای فلسطینی‌ها کسب کند هزینه سنگینی خواهد پرداخت.
همچنین به یاد داشته باشید که این پادشاه با اعمال فشارهای کشورهای حوزه خلیج فارس بر کشورش به جهت حمایت از کمپین تحریم‌های آنها علیه قطر و جنگ در یمن مخالفت کرد. چنین مواضعی برای کشوری که بسیار به جهت توسعه اقتصادی متکی به حوزه خلیج فارس است، شجاعانه بودند. تحلیلگرانی که پیش بینی کردند مراکش کشور بعدی امضا کننده توافق صلح با اسرائیل است به وضوح تعهد اخلاقی قدرتمند پادشاه این کشور به فلسطین را درک نکردند.
یک ملاحظه دیگر مراکش در خصوص مساله عادی سازی روابط با اسرائیل مساله زمان است. این لطیفه در مراکش رایج است که می‌گوید: "من مطمئن نیستم رئیس جمهوری بعدی آمریکا چه کسی خواهد بود اما من قطعا می‌دانم بهترین دوست پادشاه چه کسی خواهد بود. "
مراکش در دوره‌های مربوط به انتخابات آمریکا از دست زدن به اقدامات در طرفداری احزاب پرهیز می‌کند و این موضع به سال ۱۷۷۷ یعنی زمانی که سلطان محمد سوم استقلال ایالات متحده آمریکا را به رسمیت شناخته و مراکش تبدیل به اولین کشوری که آمریکا را به رسمیت شناخته و یکی از اولین کشورهای امضا کننده معاهده صلح و دوستی با آمریکا شد، برمی‌گردد. از آن زمان تاکنون پادشاهان مراکش مراقب بوده‌اند که در قبال سیاست داخلی آمریکا جانبداری کسی را نکنند. مراکش به این نتیجه رسیده بود که اگر زودتر به معاهده صلح با آمریکا وارد نشود، کمتر از آن نفع به دست خواهد آورد.
و دلایلی روشن امروزه وجود دارند برای آنکه مراکش سریعا با توجه به وجود ارتباطات خانوادگی و فرهنگی سریعا به سراغ عادی سازی روابط با اسرائیل برود. بسیاری از ناظران مراکش معتقدند وقتی که مذاکراتی جدی بین طرف‌ها شامل امتیازاتی برای یک کشور فلسطین همسایه بر اساس مرزهای ۱۹۶۷ با در نظر گرفتن شهر قدس به عنوان پایتخت برای هر دو طرف باشد و وقتی مراکش در سیاست‌های مربوط به سال انتخابات آمریکا مداخله نکند پادشاه این کشور برای عادی سازی روابط اقدام خواهد کرد.»
انتهای پیام