غزل «پایداری ما»
قادر طهماسبی
گواه سیره عشق است داغداری ما
به باغبانی درد است لاله‌کاری ما
تنور لاله در این فصل آن‌چنان داغ است
که میچکد عرق از روی شرمساری ما
به راه خیزش ما گرچه نیزه کاشتهاند
جُوِی نکاسته از شور تک‌سواری ما
به رود خسته تاریخ داده درس شتاب
در آبراهِ هدف، موجِ بی‌قراری ما
صفی ز لشکر عشق‌اند باد و باران هم
غریب نیست شتابند اگر به یاری ما...
شروع زندگی جاودانه با یار است
در این غریب‌کشی، مرگِ اختیاری ما
به زیر سایه طوباقدان عاشورا
نرُسته سرو بلندی به استواری ما
صلا زدی که: کسی هست یاریام بدهد؟
بلی حسین من، آنک خروش آری ما
اگر چه دیر صلایت شنیدهایم، اما
بگیر هر چه غرامت ز خون جاری ما
بگو به دشمن مغلوب ما که در راه است
هنوز حادثه زخم‌های کاری ما...
امید منتظران! با ظهور خود بزدای
غبار اشک، ز چشم امیدواری ما
«فرید» خط شهادت همیشه حایل باد
میان خستگی و پای پایداری ما
قادر طهماسبی متخلص به «فرید» در سال ۱۳۳۱ در میانه متولد شد. او تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را در میانه و سیستان و بلوچستان گذراند و دوره کارشناسی خود را در رشته روان‌شناسی ادامه داد. این شاعر سرودن شعر را از دبیرستان آغاز کرد. بیشتر فعالیت‌های «فرید» در زمینه ادبیات دفاع مقدس و انقلاب متمرکز است. غزل معروف «کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود» از شعرهای اوست. از آثار این شاعر می‌توان به «عشق بی‌غروب»، «پری ستاره‌ها»، «پری شدگان»، «پری بهانه‌ها» و «روی به رنگ خون» اشاره کرد.
انتهای پیام