به گزارش ایسنا، رسم است که هر سال و در هفته دولت، رئیس‌جمهور در یک نشست خبری با حضور خبرنگاران و عکاسان رسانه‌های مختلف، پاسخگوی سوالات متفاوتی باشد. اما تیم رسانه‌ای رئیس‌جمهور این‌بار در آخرین هفته دولتی که حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور در آن حضور دارد و با توجه به شرایط کرونایی کشور، نشستی متفاوت را برگزار کردند. عصر سه‌شنبه ۴ شهریور ۹۹ حسن روحانی در یک نشست رسانه‌ای با حضور مدیران ارشد و سردبیران برخی رسانه‌ها حاضر شد و حدود ۱۴۰ دقیقه با آنان به بحث و گفت‌وگو پرداخت.
این نشست منتقدان و موافقانی داشته است، تا جایی که برخی رسانه‌ها حتی به نشانه اعتراض از پوشش آن خودداری کرده‌اند. این نشست برخلاف سال‌های گذشته نه با حضور خبرنگاران و سوالات کوتاه و پاسخ‌های رئیس‌جمهور بلکه با حضور مدیران ارشد خبرگزاری‌های مرجع و روزنامه‌های اصلی کشور برگزار شد. موضوعی که باعث شده برخی سایت‌های خبری و روزنامه‌ها نسبت به دعوت نشدن مدیران‌شان به آن اعتراض کنند و در همین زمینه مدیران پایگاه‌های خبری الف، اعتدال، انصاف‌نیوز، تابناک، پارسینه، جماران، سیتنا، شفقنا، فرارو، عصر ایران، عصر خبر و نامه‌نیوز در اعتراض به عدم دعوتشان در نشست خبری سه‌شنبه رئیس‌جمهور، به روحانی نامه دادند و در بخشی از آن نوشتند: «ضمن ابراز تأسف به خاطر عدم اطلاع معاونت اطلاع‌رسانی از جایگاه رفیع و بی‌بدیل پایگاه‌های خبری اینترنتی کشور، چاره‌ای ندیدیم جز آن‌که از پوشش خبری نشست دیروزتان امتناع ورزیم.»
حتما محدودیت زمانی و مکانی و تعداد بالای سایت‌ها و روزنامه‌های کشور دلیلی بوده که همه مدیران رسانه‌ها در این نشست حضور نداشته‌اند. چرا که اگر قرار بود تمامی رسانه‌ها در این نشست حاضر باشند، رعایت پروتکل‌های بهداشتی امکان‌پذیر نبود. یکی از دلایلی که این نشست این‌بار بدون حضور خبرنگاران و متفاوت از شکل متداول و مرسوم آن برگزار شد، همین رعایت پروتکل‌های بهداشتی بوده است.
از طرفی، زمان برگزاری چنین نشست‌هایی محدود است و معمولا بین ۹۰ تا ۱۲۰ دقیقه زمان برای آنها در نظر گرفته می‌شود. حضور نمایندگان تمام رسانه‌ها در چنین زمان محدودی امکان‌پذیر نیست. حال آن‌که در همین نشست اخیر هم با وجود تعداد کمتر رسانه‌ها باز هم ۲۰ دقیقه زمان اضافی به این نشست اختصاص داده شد.
با این وجود، به نظر می‌رسد نباید جایگاه سایت‌های خبری را در کنار خبرگزاری‌های مرجع و روزنامه‌های اصلی کشور از نظر دور داشت و به تیم رسانه‌ای دولت پیشنهاد می‌شود، حال که در سال آخر دولت به فکر تعامل بیشتر با رسانه‌ها هستند، بد نیست نشست دیگری هم با حضور سایر رسانه‌هایی که معتقدند صدای آنها شنیده نشده است، برگزار شود.
تفاوت دیگر این نشست، آزادی عمل حاضران در جلسه بود. در نشست‌های خبری رئیس‌جمهور با خبرنگاران، طبق قاعده کلی، خبرنگار پشت تریبون قرار گرفته و در کمتر از یک دقیقه سوال خود را می‌پرسد و به همین دلیل است که امکان حضور رسانه‌های بیشتر و پرسیدن سوالات متنوع از رئیس‌جمهور وجود دارد. اما در نشست اخیر، با وجود تذکرهای مکرر رعایت وقت، مدیران رسانه‌ها علاوه‌بر سوال از رئیس‌جمهور، نقطه‌نظرات و تحلیل‌های خود را نیز مطرح می‌کردند.
شاید بهتر بود در این زمینه از ابتدا تکلیف مدیران رسانه‌ها مشخص می‌شد؛ چرا که همین دوگانگی باعث شد به دلیل اظهارات بیش از زمان مقرر برخی مدیران رسانه‌ها، در همین نشست هم نوبت صحبت کردن به برخی دیگر رسانه‌ها نرسد و باعث انتقاداتی شود. اگر بنا به پرسش و پاسخ بود نباید مدیران رسانه‌ها به ارائه نظراتشان می‌پرداختند و اگر بنا به گفت‌وگو بود باید زمان بیشتری به این نشست اختصاص داده می‌شد.
هر چند از منظر دیگر می‌توان این نشست را که به صورت رو در رو بین رئیس‌جمهور و مدیران ارشد رسانه‌ها برگزار شد، نقطه عطفی به حساب آورد که البته تیم رسانه‌ای دولت دیر به فکر آن افتاده است؛ چرا که می‌شد در طول این سال‌ها رئیس‌جمهور دست‌کم سالی یکی‌دو بار با مدیران رسانه‌های مختلف جلساتی شبیه این جلسه برگزار کند و به جای پرسش و پاسخ‌های معمول، نقطه‌نظرات، شبهات، انتقادات و پیشنهادات آنان را بشنود و از طرفی در نشست‌های خبری با خبرنگاران به سوالات پاسخ دهد. اما به هر روی، همین که چنین نشستی با حضور مدیران رسانه‌ها برگزار شده و آنان توانسته‌اند رو در رو با رئیس‌جمهور سخن بگویند، می‌تواند اتفاق مبارکی باشد که البته باید ادامه پیدا کند. موضوعی که تا به حال سابقه چندانی در کشور نداشته و تنها در زمان دولت اصلاحات چنین نشستی به صورت محدودتر برگزار شده است.
امتیاز دیگر این نشست، شنیدن رو در روی مشکلات کشور از زبان رسانه‌ها بود که خود می‌تواند کمکی باشد تا باری از دوش مردم برداشته شود. هرچند رئیس‌جمهور در این نشست نشان داد که تقریبا از تمامی مشکلات باخبر است، ولی همین که دلایل برطرف نشدن بسیاری از مشکلات به صورت مستقیم از سوی رئیس‌جمهور مطرح شود، شاید بتواند نگرانی‌های بجایی را که مردم و رسانه‌ها از شرایط موجود دارند، کمتر کند.
انتهای پیام