یک مدرس ادبیات فارسی:

دوره قاجار دوره طلایی شعر عاشورایی است

حشمت‌الله‌ پاک‌طینت می‌گوید: دوره قاجار، دوره طلایی شعر عاشورایی است.

مدرس زبان و ادبیات فارسی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: شاید بسیاری ندانند آن شعر ویژه‌ای که بارها با آن بر سر و سینه زده‌ایم و حس و حال گرفته‌ایم و پر خلسه شده‌ایم اثر طبع ناصرالدین شاه قاجار باشد و آن شعر این است:

بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا

بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

تشنه آب فراتم ای اجل مهلت بده

تا بگیرم در بغل قبر شهید سر جدا

وی ادامه داد: ناصرالدین شاه برای حضرت علی‌اکبر (ص) نیز شعر گفته است و در آن اشاراتی به حجله حضرت قاسم (ع) و حضرت عباس (ع) و امام سجاد (ع) و امام علی (ع) و علقمه و... دارد:

ﺧﺮﻡ ﺩﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﺍﻧﻬﺎﺭ ﮐﻮﺛﺮ ﺍﺳﺖ

ﮐﻮﺛﺮ ﮐﺠﺎ ﺯ ﺩﯾﺪﻩ ﭘﺮ ﺍﺷﮏ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ

ﻧﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﮐﺮﺑﺒﻼ‌ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﻟﺮﺑﺎﺳﺖ

ﻧﺎﻡ ﻋﻠﯽ‌ﺍﮐﺒﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻟﺮﺑﺎﺗﺮ ﺍﺳﺖ

پاک‌طینت درباره شعر فوق توضیح داد: در این شعر «حسن تعلیلی» زیبا و لطیف آورده شده که در آن علت دور افتادن قبر حضرت عباس (ع) را از قبر برادرش به زیبایی بیان می‌کند.

این شاعر همچنین اضافه کرد: آورده‌اند که ناصرالدین شاه در کربلا مرثیه‌خوانی طلب کرد تا به مرثیه‌اش بگرید. یکی را آوردند هر چه خواند نگریست تا دیگر کس آمد و از سوز صدای او به گریه افتاد و این رباعی را گفت:

گر دعوت دوست می‌شنودم آن روز

من گوی مراد می‌ربودم آن روز

آن روز که بود روز هل من ناصر

ای کاش که «ناصر» تو بودم آن روز

البته که جناس تام «ناصر» جالب افتاده است و این که اگر آن روز می‌بود «هل من ناصر» امام را لبیک می‌گفت.

این مدرس ادبیات فارسی با بیان این که ناصرالدین شاه برای ظهر عاشورا هم شعری دارد خاطرنشان‌کرد: دیگر نکته این که قدیمی‌ترین صدای نوحه‌خوانی به جا مانده صدای نوحه‌ای است که در دستگاه «همایون» اجرا شده و شعر آن را ناصرالدین شاه گفته است.

پاک‌طینت در ادامه اظهار کرد: فتحعلی شاه، دیگر شاه قاجار که «خاقان» تخلص می‌کرد، نیز از قافله شاعران عاشورایی‌سرا عقب نمانده و می‌سراید:

محرم آمد و آغاز ماه ماتم شد          

مهی که بارور از وی نهال هر غم شد

 مگر به چشم من از خون رسد دگر مددی             

ز بس که دیده من اشک ریخت بی نم شد

 کجاست حضرت آدم که بیند از نسلش        

چه جور و ظلم که بر بهترین عالم شد

وی یادی از ایرج میرزا کرد و گفت: ایرج میرزا نیز شعر عاشورایی منحصر به فردی دارد:

رسم است هر که داغ جوان دیده

دوستان رافت برند حالت آن داغ ‌دیده را

 یک دوست زیر بازوی او گیرد از وفا

وان یک ز چهره پاک کند اشک دیده را

القصه هر کس به طریقی ز روی مهر

تسکین دهد مصیبت بر وی رسیده را

 آیا که داد تسلیت خاطر حسین

چون دید نعش اکبر در خون تنیده را

 بعد از پسر دل پدر آماج تیغ شد

آتش زدند لانه‌ مرغ پریده را

انتهای پیام

  • سه‌شنبه/ ۴ شهریور ۱۳۹۹ / ۱۰:۱۵
  • دسته‌بندی: خوزستان
  • کد خبر: 99060403126
  • خبرنگار : 50231