هادی معماریان در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: طی دو دهه گذشته بسیاری از قنوات و رودخانه‌ها خشک و بسیاری از عرصه‌های این شهرستان به بیابان و کانون‌های بحران فرسایش بادی تبدیل شده‌اند.
وی بیان کرد: کانون‌های بحران حدود ۶۰ هزار هکتار عرصه را در برمی‌گیرند که در مجاورت کویر مرکزی کاشمر قرار دارند، قسمت‌هایی از روستاهای عشرت‌آباد، تربقان، اسحاق‌آباد، تل‌آباد، اسماعیل‌آباد، فدافن تحت تأثیر قرار گرفته و در بیشتر مواقع شاهد طوفان‌های گرد و غبار در این منطقه هستیم.
عضو شورای پژوهش و فناوری اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی افزود: کاهش بارندگی، افت سطح آب زیرزمینی، شور شدن منابع آب و رها کردن اراضی کشاورزی به دلیل کمبود آب موجب افزایش سطوح بیابانی و کانون‌های بحران در منطقه شده است.
وی همچنین از وجود نزدیک به ۷۰ هزار هکتار عرصه بیابانی در بخش مرکزی کاشمر خبر داد و بیان کرد: فرش بیابان‌ها در شهرستان کاشمر هر روز با فرسایش بادها گسترده‌تر می‌شود و نبرد طبیعت با انسان در این دیار سال‌هاست آغاز شده به طوری که بسیاری از منطقه را کانون‌های بحرانی فرا گرفته است.
معماریان تأکید کرد: اگر روند تخریب سرزمین در استان خراسان رضوی و شهرستان کاشمر با همین سرعت پیش برود در کمتر از یک دهه آینده به نقطه غیر قابل برگشت در تخریب محیط زیست خواهیم رسید.
عضو شورای پژوهش و فناوری اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی ادامه داد: در این حالت سیستم طبیعی زمین دیگر قابل بازیابی نیست و طبیعت به سمت ما حمله خواهد کرد که نتیجه آن مهاجرت‌های اکولوژیک خواهد بود.
معماریان افزود: اکنون در برخی از نقاط این استان مانند دشت کاشمر و نیشابور به دلیل برداشت بیش از حد از منابع و فرو نشست زمین به این نقطه غیر قابل برگشت بسیار نزدیک شده‌ایم.
وی گفت: بیش از ۱.۵ میلیون هکتار از اراضی بیابانی این استان به طور مستقیم تحت تأثیر کانون‌های بحران فرسایش بادی بوده که در ۱۵ کانون، ۱۷ نقطه و ۱۵ شهرستان و عمدتاً در مناطق مرکزی، غرب و جنوب غربی استان گسترده شده‌اند.
انتهای پیام