به گزارش ایسنا، در رتبه نخست برترین فیلم های تاریخ سینمای جهان به انتخاب «فدریکو فلینی» که امسال یک قرن از تولد او در سال ۱۹۲۰ می گذرد، سه فیلم «سیرک» (۱۹۲۸)، «روشنایی های شهر» (۱۹۳۱) و «موسیو وردو» (۱۹۴۷) از ساخته های «چارلی چاپلین» قرار داد.
رتبه دوم محبوب ترین فیلم های تاریخ سینما به انتخاب «فلینی» شامل مجموعه ای بزرگ از فیلم ها می شود، او رتبه دوم را به تمامی کمدی های ساخته برادران «مارکس» و همچنین فیلم های کمدی با بازی «استن لورل» و «الیور هاردی» (لورل و هادری) اختصاص داده است که شامل بیش از صد فیلم کوتاه و بلند می شود.
فیلم وسترن «دلیجان» ساخته «جان فورد» (۱۹۳۹)، «راشامون» از «آکی را کوروساوا» (۱۹۵۰)، «جذابیت پنهان بورژوازی» ساخته «لوئیس بونوئل» (۱۹۷۲)، «۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی» به کارگردانی «استنلی کوبریک» (۱۹۶۸)، «پائیزا» ساخته «روبرتو روسلینی» (۱۹۴۶) که خودش نگارش فیلمنامه آن را بر عهده داشت، «پرندگان» ساخته «آلفرد هیچکاک» (۱۹۶۳)، «توت فرنگی های وحشی» به کارگردانی «اینگمار برگمان» کارگردان بزرگ سوئدی (۱۹۵۷) و «هشت و نیم» (۱۹۸۳) معروف ترین ساخته خود «فلینی» در رتبه های بعدی این فهرست قرار دارند.
***
«فدریکو فلینی» متولد ۲۰ ژانویه ۱۹۲۰ در ریمینی ایتالیا از بزرگ‌ترین و مستعدترین فیلم‌سازان دنیای سینما بود که با سبک منحصر به فرد فیلم‌هایش به اوج شهرت جهانی رسید و در سال‌های ۱۹۵۶ برای «جاده»، ۱۹۵۷ برای «شب‌های کابیریا»، ۱۹۶۳ برای «هشت‌ونیم» و در سال ۱۹۷۴ برای «آمارکورد» چهار اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان را برای سینمای ایتالیا به همراه آورد تا در کنار «ویتوریو دسیکا»، دیگر کارگردان ایتالیایی از این حیث رکورددار تاریخ محسوب شوند.
وی در سال ۱۹۳۹ وارد دانشگاه رم شد و در رشته حقوق به تحصیل پرداخت، هرچند استعداد وی در طراحی انیمیشن و نگارش داستان‌های طنز در نشریات جلوه پیدا کرد.
فلینی در ادامه به نوشتن سناریوهای رادیویی پرداخت و طولی نکشید که اولین فعالیت سینمایی‌اش را به‌عنوان یک کمدی‌نویس در فیلم «رویای یک دزد دریایی» اثر «ماریو ماتوله» تجربه کرد.
شهرت و استعداد فلینی در فیلم‌نامه‌نویسی وی را با «روبرتو روسلینی»، کارگردان بزرگ ایتالیایی آشنا کرد تا فیلمنامه اثر معروف او «رم، شهر بی‌دفاع» را بنویسد که برای آن تا آستانه کسب جایزه اسکار ۱۹۴۷ نیز پیش رفت، وی یک‌بار دیگر برای فیلم «پاییزا» اثر روسلینی نامزد جایزه‌ی اسکار بهترین فیلمنامه شد.
فلینی نخستین‌بار در سال ۱۹۵۱ برای فیلم «شیخ سفید» پشت صندلی کارگردانی نشست و فیلمنامه آن را نیز خودش نوشت. این فیلم در جشنواره‌های کن و ونیز به نمایش درآمد.
این کارگردان نامدار در سال ۱۹۵۲ اثر معروف خود «جاده» را ساخت که قسمتی از فیلمنامه آن را خودش نوشت که نامزد جایزه اسکار بهترین فیلمنامه شد.
در آغاز دهه ۶۰ میلادی، فلینی دو شاهکار سینمایی خود «زندگی شیرین» و «هشت‌ونیم» را خلق کرد؛ «زندگی شیرین» محصول ۱۹۶۰، نامزدی اسکار بهترین فیلمنامه و کارگردانی را برای فلینی به‌همراه آورد و در جشنواره کن موفق به دریافت جایزه نخل طلا شد.
این فیلم سه ساعته چشم‌انداز وسیعی از زندگی جامعه ایتالیایی را از دید یک روزنامه‌نگار نشان میدهد.
شاهکار ارزنده و تحسین‌برانگیز فلینی در سال ۱۹۶۳ به سینمای جهان معرفی شد؛ «هشت‌ونیم» که نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه شد، شاخص‌ترین اثر کارنامه سینمایی او محسوب می‌شود.
در میان تمامی کارگردانانی که کسب اسکار را تجربه کرده‌اند، «فدریکو فلینی» توانست چهاربار جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی را کسب کند و در کنار «ویتوریو دسیکا» که با فیلم‌های «واکسی»، «دزد دوچرخه»، «دیروز، امروز، فردا» و «باغ خانواده فینتسی کونتینی» توانست چهار جایزه اسکار خارجی را برای سینمای کشورش به دست آورد، کشور ایتالیا را به عنوان پرافتخارترین سینما در بخش بهترین فیلم خارجی اسکار معرفی کرد.
فلینی در سال‌های ۱۹۵۶ برای «جاده»، ۱۹۵۷ برای «شب‌های کابیریا»، ۱۹۶۳ برای «هشت‌ونیم» و در سال ۱۹۷۴ برای «آمارکورد» چهار اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان را برای سینمای ایتالیا به‌همراه آورد، رکوردی که هنوز هیچ فیلمساز دیگری به آن دست نیافته است.
او در سال ۱۹۹۳ جایزه افتخاری اسکار را به پاس یک عمر دستاورد سینمایی کسب کرد و دوبار در سال‌های ۱۹۵۳ و ۱۹۵۴ جایزه شیر نقره‌ای جشنواره ونیز را دریافت کرد و در سال ۱۹۸۵ شیر طلای افتخاری این جشنواره به وی اعطا شد و در سال ۱۹۸۵ اولین کارگردان غیرآمریکایی نام گرفت که به‌پاس یک عمر دستاورد سینمایی ازسوی انجمن فیلم لینکولن مورد تقدیر قرار گرفت.
فلینی که روز ۳۱ اکتبر ۱۹۹۳ درگذشت، الهام‌بخش کارگردانان بزرگ سینمای جهان چون «امیر کاستاریکا»، «دیوید لینچ»، «وودی آلن»، «پدرو آلمادوار»، «تیم برتون»، «مارتین اسکورسیزی» و «دیوید کراننبرگ» است.
انتهای پیام