در این حادثه، قفل طناب حمایتی نونهال صخره نورد، در ارتفاع ۸ متری و لحظه‌ای که برای رفع خستگی، متوقف شد تا روی نگه‌دارنده خود بنشیند باز شد و در نهایت کودک ۸ ساله، بروی زمینی که به تشک ایمنی مجهز نبود سقوط کرد.
حالا نزدیک به یک سال از آن حادثه گذشته و پدر و مادر آرمان غیاثی، نونهال آسیب دیده، روند شکایت خود را در حالی پیگیری می‌کنند، که مراقبت، درمان و بهبود وضعیت کودکشان همچنان دغدغه اصلی زندگی آنهاست.
پدر آرمان غیاثی در تشریح وضعیت کنونی او به ایسنا، گفت: حال آرمان نسبت به زمانی که از بیمارستان مرخص شد بهتر است؛ آرمان در مدت زمان بستری در بیمارستان، بدلیل بی‌تحرکی و مسائل درمانی دیگر، با مشکل ضعف عضلات مواجه شده بود که الان وضعیت نسبتا بهتری دارد.
وی با اشاره به اینکه آرمان هنوز هم تحت نظارت پزشکان است گفت: بعد از مرخص شدن از بیمارستان، وضعیت جسمی و حرکتی آرمان، با کار درمانی و ورزش، بهبود نسبی پیدا کرد و این اقدامات ادامه دارد.
سجاد غیاثی در خصوص هزینه‌های درمانی آرمان افزود: تاکنون غرامتی به ما پرداخت نشده، ضمن اینکه بیمه هم هزینه‌ای تقبل نکرد و حتی هزینه بیمارستان را هم خود ما پرداخت کردیم.
وی با اشاره به آخرین وضعیت پرونده آرمان گفت: شکایتی علیه هیئت کوهنوردی تنظیم کرده بودیم اما تا این لحظه، هیئت از قصور خود تبرئه شده است و محکومیتی برای آن صادر نشده، اما وکیل پرونده، به این حکم اعتراض خواهد کرد.
دوازده‌امامی، وکیل آرمان غیاثی نیز به ایسنا گفت: موکلان من در تلاش بودند تا هیئت صخره نوردی را با هدف جلوگیری از تکرار حادثه و به دور از خصومت شخصی، به عنوان محکوم در دعوی بیاورند. با تلاش‌های انجام شده در مرحله کارشناسی، هیئت ۵ نفره از کارشناسان، نظر بر تقصیر هیئت کوهنوردی داشتند، اما هیئت کارشناسی ۷ نفره در مرحله بعدی، این نظر را نداشتند.
وی افزود: بنابر رای صادره، حمایتگر آرمان ۵۰ درصد، مربی و مسئول‌برگزاری مسابقه ۳۵ درصد و مربی ناظر در محل مسابقه ۱۵ درصد مقصر شناخته شده‌اند و بنابر همین درصدهای قصور، مکلف به پرداخت دیه به خانواده آرمان هستند.
دوازده‌امامی ضمن تاکید بر اینکه اعتراضی به دیه درنظر گرفته شده انجام خواهد داد، گفت: با توجه به صدمات وارده به آرمان، ۵۰ درصد از دیه تعیین شده، تنها جوابگو هزینه‌های بیمارستان در مدت زمان بستری و ۱۱ درصد از آن، معادل عمل خارج کردن طحال آرمان است و این مبلغ با توجه به هزینه‌های اجتناب ناپذیر پیش رو، کم به نظر می‌رسد.
انتهای پیام