به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، پژوهشگران "دانشگاه تورنتو"(UToronto) در بررسی جدید خود دریافته‌اند که تزریق دوز مشخصی از نانوذرات می‌تواند به رسیدن داروهای ضد سرطان به تومور کمک کند.

تعیین دوز مشخصی از نانوذرات می‌تواند به پیشرفت تشخیص و درمان سرطان کمک کند.

"بن اویانگ"(Ben Ouyang)، سرپرست این پژوهش گفت: تنظیم یک دوز مشخص، راه حل بسیار ساده‌ای است اما نتایج آن بسیار قابل توجه هستند.

یافته‌های این پژوهش، راه حل‌هایی را برای مشکل دارورسانی ارائه می‌دهند.

نانوفناوری، روشی است که برای رساندن دارو به بافت‌های مبتلا به سرطان استفاده می‌شود تا به بیمار در واکنش نشان دادن نسبت به سرطان و کاهش عوارض جانبی درمان مانند ریزش مو و تهوع کمک کند. مشکل اینجاست که از میان همه نانوذرات تزریق شده، تنها تعداد کمی از آنها به محل تومور می‌رسند. پژوهشگران در این بررسی، پژوهش‌های دهه گذشته را ارزیابی کردند و دریافتند که تنها ۰/۷ درصد از نانوذرات شیمی‌درمانی، به تومور مورد نظر رسیده‌اند.

پروفسور "وارن چان"(Warren Chan)، ناظر این پژوهش گفت: امید درمان بیماری به توانایی ما در رساندن دارو به محل مورد نظر بستگی دارد. ما اصل جدیدی را برای تقویت فرآیند دارورسانی کشف کرده‌ایم که می‌تواند نقش مهمی در نانوفناوری، اصلاح ژنوم، ایمنی‌درمانی و فناوری‌های دیگر داشته باشد.

چان و گروهش، کبد را بزرگترین مانع برای رسیدن نانوذرات دارو به هدف می‌بینند. فرضیه آنها این است که کبد، آستانه جذب دارد و بدین ترتیب هنگامی که با نانوذرات اشباع شود، نمی‌تواند دوزهای بالاتر را بپذیرد. راه حل پژوهشگران این است که دوز دستکاری شود تا امکان غلبه بر "سلول‌های کوپفر"(kupffer cell) کبد که کار تصفیه را بر عهده دارند، وجود داشته باشد.

پژوهشگران در آزمایش‌های خود دریافتند که تزریق یک تریلیون از نانوذرات به موش‌ها کافی است تا امکان غلبه بر سلول‌های کوپفر فراهم شود. این کار، رسیدن نانوذرات به تومور را تا ۱۲ درصد افزایش داد.

اویانگ ادامه داد: هنوز باید پژوهش‌های بسیاری انجام شود تا به آماری بیش از ۱۲ درصد برسیم اما رسیدن از ۰/۷ به ۱۲ موفقیت بزرگی محسوب می‌شود.

این پژوهش، در مجله "Nature Materials" به چاپ رسید.

انتهای پیام