به گزارش ساینس دیلی، این عوامل خطرزا که بسیاری از آنها به طور نامتناسب در افراد آفریقایی-آمریکایی مشهود است، شامل عوامل سلامت قلب مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و عوامل اجتماعی مانند کیفیت آموزش است. طبق گزارش انجمن آلزایمر،آمار و ارقام بیماری آلزایمر، آمریکایی-آفریقاییهای مسنتر نسبت به سفید پوستان تقریبا دوبرابر بیشتر احتمال ابتلا به آلزایمر یا انواع دیگری از زوال عقل را دارند.
دکتر ماریا سی کاریلو، مسئول ارشد انجمن علمی آلزایمر اظهار کرد: با شناسایی، تایید و عمل به منظور مقابله با عوامل خطرزای آلزایمر که میتوانیم آنها را تغییر دهیم، ممکن است بتوانیم موارد جدید و درنهایت تعداد کل مبتلایان به آلزایمر و انواع دیگر زوال عقل را کاهش دهیم. تحقیقاتی از این نوع در پرداختن به نابرابریهای بهداشتی و تامین منابعی که میتوانند تاثیر مثبتی بر زندگی فرد داشته باشند، از اهمیت برخوردارند.
وی افزود: این گزارشهای جدید، نشان میدهد که هیچ وقت خیلی زود یا خیلی دیر نیست که برای محافظت از حافظه و تواناییهای تفکر خود اقدام کنید.
انجمن آلزایمر در حال انجام مطالعهای در ایالات متحده برای محافظت از سلامت مغز از طریق مداخله در شیوه زندگی برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر است که شامل یک کارآزمایی بالینی دو ساله برای ارزیابی اینکه آیا مداخلات شیوه زندگی که همزمان بسیاری از عوامل خطرزا را هدف قرار میدهند، از عملکرد شناختی در افراد مسن محافظت میکند یا خیر زیرا که آنان با افزایش خطر کاهش شناختی مواجه هستند. این تحقیق، اولین مطالعهای است که در یک گروه بزرگ و متنوع از آمریکاییها در سراسر ایالات متحده انجام می شود.
بیش از ۷۱۴ آمریکایی-آفریقایی در مطالعه پیری سالم (STAR) شرکت کردند. دکتر کریستن جورج، استاد سلامت عمومی از دانشگاه کالیفرنیا بههمراه دیویس وهمکارانش دریافتند که فشار خون بالا و دیابت یا ترکیبی از چندین عامل مرتبط با سلامت قلب درجوانی شایع است و با بدترشدن شناخت در اواخرعمر همراه است. شرکتکنندگان در این مطالعه شامل نوجوانان (۱۶۵نفر در سن ۱۲ تا ۲۰ سال)، بزرگسالان جوان (۴۳۹نفر در سن ۲۱ تا ۳۴ سال) و بزرگسالان ( در سن ۳۵ تا ۶۵ سال۱۱۰) بودند. میانگین سنی در ارزیابی شناختی ۶۸ سال بود.
شناخت با استفاده از آزمونهای حضوری حافظه و عملکرد اجرایی اندازه گیری شد. محققان در این مطالعه دریافتند، جمعیت مبتلا به دیابت، فشار خون بالا با دو یا چند عامل خطرزا برای سلامت قلب در نوجوانی، جوانی و یا میانسالی از لحاظ آماری به طرز معنا داری با وضع بدترشناخت در اواخر عمر همراه بود. این اختلافات پس از محاسبه سن، جنسیت، سالها پس از اندازه گیری عوامل خطر و تحصیلات همچنان ادامه داشت.
قبل از این گزارش، در مورد اینکه آیا عوامل خطرزای بیماری قلبی و عروقی (CVD) که قبل از اواسط زندگی ایجاد شدهاند با شناخت اواخر عمر ارتباطی دارند یا خیر، کمی شناخته شده بود. این سوالی مهم است زیرا آمریکایی-آفریقاییها در مقایسه با سایر گروههای نژادیقومی در دوران نوجوانی تا پایان بزرگسالی از خطر عوامل بیماری قلبیعروقی بیشتری برخوردار هستند.
به گفته محققان، این یافتهها نشان میدهد که عوامل خطر ابتلا به بیماریهای قلبی در اوایل نوجوانی بر سلامت مغز اواخر عمر در آمریکایی-آفریقایی تبارها تاثیر میگذارد. تلاش برای ارتقاء سبک زندگی برای داشتن قلب و مغزی سالم نهتنها باید شامل بزرگسالان میانسال، بلکه نوجوانان و بزرگسالان نیز باشد که ممکن است به طور خاص تحتتاثیر منفی سلامت عروق ضعیف مغز قرار گیرند.
ارتباط شاخص توده بدنی بالا با زوال عقل در اواخر عمر
محققان برای اولین بار در این مطالعه گزارشی در مورد این مسأله ارائه دادند که شاخص توده بدنی بالاتر (BMI ) در اوایل جوانی(۴۹-۲۰ سالگی) با خطر زوال عقل در اواخر عمر همراه است.
در مورد نقش شاخص توده بدنی اولیه زندگی در خطر ابتلا به آلزایمر و انواع دیگر زوال عقل اطلاعات کمی موجود است. دانشمندان تعداد ۵۱۰۴ فرد مسن را در دو تحقیق، مورد مطالعه قرار دادند، از جمله ۲۹۰۹ مورد از مطالعه سلامت قلب و عروق (CHS) و ۲.۱۹۵ مورد از مطالعه سلامت، پیری و ترکیبات بدن (Health ABC) . از کل افراد، ۱۸درصد سیاه پوست و ۵۶درصد زن بودند. دانشمندان با استفاده از دادههای تلفیقی از چهار گروه مستقر در دوره بزرگسالی، برای همه افراد حاضر در این دو مطالعه شروع شاخص توده بدنی بالا را در ۲۰ سالگی تخمین زدند.
در مورد زنان، خطر زوال عقل با شاخص توده بدنی بالا در اوایل بزرگسالی افزایش پیدا کرد. در مقایسه با زنانی که دارای شاخص توده بدنی طبیعی در اوایل بزرگسالی هستند، خطر زوال عقل در بین افرادی که اضافه وزن داشتند ۱.۸ برابر بیشتر بود و در بین افرادی که چاق بودند ۲.۵ برابر بیشتر بود. تجزیه و تحلیلها، برای شاخص توده بدنی میانسالی و شاخص توده بدنی آخر عمر تنظیم شد. آنها هیچ ارتباطی بین شاخص توده بدنی میانسالی و خطر زوال عقل در زنان مشاهده نکردند.
در آقایان، خطر زوال عقل در بین افرادی که در اوایل بزرگسالی چاق بودند، ۲.۵ برابر بیشتر بود، در بین کسانی که در اواسط زندگی اضافه وزن داشتند ۱.۵ برابر بیشتر و در افرادی که در اواخر عمر چاقی داشتند نیز دو برابر بیشتر بود. در این افراد نیز بررسی بر اساس شاخص توده بدنی اواخر زندگی تنظیم شده است.
برای زنان و مردان، خطر ابتلا به زوال عقل با افزایش شاخص توده بدنی در اواخر عمر کاهش یافته است.
دکتر آدینه زکی ال هزاوری، از دانشگاه کلمبیا و همکارانش دریافتند که شاخص توده بدنی بالا در بزرگسالی یک عامل خطرزا برای زوال عقل در اواخر عمر است. محققان پیشنهاد میکنند که تلاش در جهت کاهش خطر زوال عقل ممکن است لازم باشد در اوایل زندگی با محوریت پیشگیری و درمان چاقی آغاز شود.
تاثیرکیفیت آموزش در اوایل زندگی بر خطر ابتلا به زوال عقل
در یک گروه متنوع بیش از ۲۴۰۰ نفر تا ۲۱ سال پس از آن مورد مطالعه قرار گرفتند و نتایج حاکی از آن بود که آموزش با کیفیت بالاتر در اوایل زندگی با عملکرد بهتر زبان، حافظه و خطر پایینتر زوال عقل در اواخر عمر همراه بوده است. نتایج در بین زنان، مردان، سیاهپوستان و سفیدپوستان تا حدودی متفاوت بود.
این مطالعه شامل ۲.۴۴۶ مرد و زن سیاه پوست و سفید پوست ۶۵ سال و بالاتربود که در تحقیقی ثبت نام کرده و دوران ابتدایی خود را در ایالات متحده گذرانده بودند. متغیر کیفیت مدرسه بر اساس اقدامات تاریخی شامل، سن ثبت نام اجباری مدارس، حداقل سن ترک تحصیل، طول مدت مدرسه، نسبت دانش آموز و معلم و حضور دانشآموزان بود.
افرادی که در ایالتهایی درس خوانده بودند که آموزش کیفیت پایینتری داشت، بهعنوان بزرگسال مسنتر، حافظه و زبانشان سیر نزولی بیشتری داشت. زنان و مردان سیاه پوست و سفیدپوست که درایالتهایی که آموزش کیفیت بهتری داشت درس خوانده بودند، کمتر احتمال داشت دچار زوال عقل شوند. بهگفته دانشمندان، این نتایج تا حدودی توضیح داده شد، زیرا افرادی که در مدارس با کیفیت بالاتر شرکت میکنند، سالهای بیشتری (در مدرسه) به تحصیل ادامه میدهند.
دکتر جاستینا آویلا-ریگر، محقق علمی دوره پسا دکترا در مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا و همکارانش میگویند که این یافتهها شواهدی را ارائه میدهند که خطر زوال عقل در اواخر عمر و عملکرد شناختی تحتتاثیر سیاستهای آموزشی دولت در ابتدای زندگی است.
انتهای پیام