در مناطق پرهزینه و متراکم که ساختن مسکن جدید دشوار است، ممکن است مالیات بر خانه خالی راهی موثر و مقرون‌به‌صرفه‌تر در ساخت مسکن باشد. این طرح در برخی کشورها با موفقیت اجراشده و الهام‌بخش دیگر کشورها نیز شده است.
کانادا
آمار سال 2018 بازگشت بیش از نیمی از خانه‌های خالی به بازار اجاره بعد از گذشت زمان اندکی از تصویب مالیات بر خانه‌هایی که بیش از 6 ماه از سال در ونکوور کانادا خالی هستند ( خانه‌هایی که بخشی از سرمایه‌گذاری افراد ثروتمند است) را نشان می دهد. این شهر با اجرای این طرح بیش از 38 میلیون دلار جمع‌آوری کرده که بیشتر آنها به برنامه‌های مسکن ارزان‌قیمت اختصاص‌یافته است.
در کانادا مستغلات و یا منازل خالی از سکنه مشمول مالیات یک درصد از ارزش مالیات ارزیابی‌شده دارایی خواهند شد و این مبلغ در سال 2020 به 1.25درصد افزایش‌یافته است.
سالانه صاحب املاک مسکونی باید اظهارنامه وضعیت ملک را اعلام کند. با این کار مشخص می‌شود که آیا این ملک مشمول مالیات خانه‌های خالی می‌شود یا خیر.
مالیات خانه‌های خالی در ونکوور در سال 2016 تصویب شد و هر شخصی که صاحب‌خانه است باید هرسال فرم مربوطه را تکمیل و اعلام کند که املاک آنان خالی از سکنه و یا اشغال‌شده است. اگر بیش از 6 ماه از سال ملک خالی باشد، مشمول مالیات می‌شود. این طرح برخی از صاحبان املاک را ترغیب می‌کند تا از تنبلی دست بکشند و شروع به یافتن مستاجران کنند.
برخی از دارندگان واحدهای خالی ممکن است دلایل قانونی برای عدم استفاده از خانه خود به دلیل بستری بودن در بیمارستان و یا بازسازی منزل داشته باشند که در این موارد معافیت مالیاتی مجاز است. اما بدون شک بسیاری از خانه‌های خالی متعلق به افرادی است که از آنها به‌عنوان بخشی از یک سبد سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند تا بهره‌برداری مالی در آینده داشته باشند.
این صاحبان سزاوار هیچ‌گونه همدلی نیستند. آنان، خانه‌ها را درحالی‌که بیش از 7000 نفر در هر شب بدون سرپناه در خیابان و یا پناهگاه‌ها می‌خوابند از بازار مسکن تورنتو بیرون می‌کشند. هدف اصلی مالیات بر خانه‌های خالی تشویق مالکان به اجاره واحدهای خالی و افزایش عرضه مسکن تورنتو است، همان‌طور که ونکوور ثابت کرده این روش منبع درآمدی برای شهر نیز است.
اگر صاحبان املاک واحدهای خود را اجاره ندهند، شهر پولی (مالیات خانه‌های خالی) را برای مسکن ارزان‌قیمت از این طریق جمع‌آوری می‌کند.
در سال 2018، شهر ونکوور تقریبا 40 میلیون دلار از این مالیات جمع‌آوری کرد. تورنتو حدود 3 برابر ونکوور خانه دارد، بنابراین تخمین زده می‌شود که تورنتو می‌تواند سالانه 120 میلیون دلار از این مالیات را که می‌تواند به ابتکار مسکن ارزان‌قیمت و سایر خدمات شهری بپردازد را جمع‌آوری کند.
ونکوور از این وجوه برای پرداختن به عرضه مسکن باقیمت مناسب، برای بهبود در دسترس بودن و پشتیبانی از کرایه‌نشین‌ها و افراد آسیب‌پذیر و همچنین برای مقرون‌به‌صرفه بودن مسکن اجتماعی برای افراد بی‌خانمان، افراد مشمول کمک‌های اجتماعی و افراد معلول و افراد بازنشسته استفاده کرده است.
گزارش سالانه آنان در سال 2019 تشریح می‌کند که چگونه توانستند این درآمد را برای به دست آوردن زمین و منابع مربوط به مسکن غیرانتفاعی و تعاونی ازجمله خرید ساختمان مسکونی برای یک خانواده و اطمینان از تامین مسکن مقرون‌به‌صرفه، گسترش ظرفیت پناهگاه‌ها، کمک به ایجاد خدمات مشاوره اجاره‌ای و خیلی موارد دیگر صرف کنند.
ایالات‌متحده
بر اساس آمار منتشرشده در ایالات‌متحده بیش از 12 درصد واحدهای مسکونی در سه‌ماهه سوم سال 2019 خالی بودند. باوجوداینکه در شهر اوکلند کالیفرنیا تعداد بی‌خانمان‌ها رو به افزایش است اما 4000 منزل مسکونی خالی است. یکی از ابزارهای جدید شهرها اجرای طرح مالیات بر خانه‌های خالی برای اطمینان از استفاده بهینه از مسکن است.
مایکل لنز، استادیار برنامه‌ریزی شهری و سیاست‌های عمومی در دانشگاه کالیفرنیا (UCLA)، با جمع‌آوری داده‌های فعال در مورد تعداد واحدهای خالی اظهار کرد: "چرا هیچ‌کس در این منازل ساکن نیست."
وی می‌گوید: ما باید داده‌ها را به‌خوبی جمع‌آوری کنیم و علت خالی بودن این موارد را دریابیم.
مالیات بر خانه‌های خالی اشکال مختلفی دارد و برخی قوانین بر اساس درآمد یا اقامت ممکن است برای مالکان متفاوت باشد. به‌عنوان‌مثال، مالیات خانه خالی در ونکوور کانادا ، با مدت‌زمانی که ملک مورداستفاده قرار نمی‌گیرد، تعریف می‌شود درحالی‌که در واشنگتن D.C، خانه‌های خالی ارزیابی و سپس بر این اساس قوانین مالیاتی بر آنها اعمال می‌شود.
وی در ادامه افزود: درحالی‌که مالیات بر خانه‌های خالی ممکن است به برخی از افراد که از بحران قیمت مسکن رنج می‌برند، کمک کند، اما در اصل تبعیض نژاد و نابرابری طبقاتی در مسکن کاربردی نیست.
اگر به تصرف فکر می‌کنید، اگر به بی‌خانمانی فکر می‌کنید، اگر به تاثیرات منفی تفکیکی چه بر اساس نژاد و نابرابری طبقاتی در بازارهای مسکن فکر می‌کنید، این مشکلی است که اغلب در جوامع خاص در بین خانوارهای رنگین‌پوست متمرکز است. به همین دلیل مالیات بر خانه‌های خالی در این جوامع مشکلات بنیادی را برطرف نخواهد کرد.
سناتور نانسی اسکینر، دموکرات برکلی طرحی پیشنهاد کرد که هدف این طرح اجازه به دولت‌های محلی است که بعد از مدت 90 روز خالی بودن برای اجرای قانون مالیات و سلب حقوق مالکیت برای تصرف این خانه‌ها و استفاده از آنها به‌عنوان مسکن ارزان‌قیمت است. قانون موجود مستلزم آن است که قبل از مصادره کردن شهرها، املاک شناسایی شوند.
وی اظهار کرد: "در بحران افزایش تعداد زیاد بی‌خانمان‌ها یا عدم امنیت مسکن هیچ توجیهی وجود ندارد که یک واحد مسکونی خالی از سکنه باشد."
هیچ قانون ایالتی مالیات بر خانه‌های خالی را ممنوع نمی‌کند، اما اسکینر می‌خواهد جریمه را نیز به‌عنوان یک گزینه در کنار این موارد اجرا کند. به نظر وی شرکت‌ها اولین موارد بررسی‌ها باید باشند تا با سلب مالکیت آنها افراد نیازمند مسکن بتوانند مسکن تهیه کنند.
هند
بر اساس قوانین هند، دارایی مشمول مالیات است، زیرا هر دارایی غیرمنقول این توانایی را دارد که درآمدی سالانه برای صاحب‌خانه ایجاد کند، حتی اگر مالک هیچ درآمد اجاره نیز نداشته باشد و ملک خالی از سکنه باشد همچنان مشمول مالیات است. این قانون از سال 1961 در هند اجرا می‌شود.
انگلستان
از آوریل 2019 شوراها مجوز مالیات بر خانه‌های خالی را دریافت کردند. طبق برنامه جدید، آستانه مالیات خانه‌های خالی در قبض مالیات شوراها برای خانه‌هایی که بین دو تا پنج سال خالی مانده‌اند، می‌توانند از 50 درصد به 100 درصد برسد.
بر این اساس برای خانه‌های خالی بین 5 تا 10 سال، شوراها قادر به افزایش مالیات تا 200 درصد و برای خانه‌های خالی 10 ساله یا بیشتر بیش از 300 درصد مالیات وضع خواهد شد. در حال حاضر بیش از 11هزار ملک خالی بیش از 10 سال در سراسر انگلیس وجود دارد. درآمد این طرح برای شورا 1.15 میلیون پوند برآورد شده است.
نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که مالیات بر خانه‌های خالی پتانسیل ایجاد درآمد برای دولت‌های محلی، کاهش تقاضای سرمایه‌گذاران خارجی و افزایش قیمت مسکن را دارد.
قیمت مسکن در انگلیس به دلیل افزایش سریع قیمت نسبت به درآمد، بین سال‌های 1997 و 2016 کاهش‌یافته است. این مورد ممکن است دلیل بخشی از مالکیت املاک توسط سرمایه‌گذاران خارجی در شهرهایی مانند لندن یا مالکیت خانه دوم توسط شهروندان انگلیس در مناطق روستایی باشد و باعث کاهش دسترسی به مسکن ارزان‌قیمت برای ساکنان محلی شود.
محقق این تحقیق می‌گوید: داده‌ها نشان می‌دهد که دارایی‌های بلااستفاده در برخی مناطق مطلوب متمرکز شده است. در چنین مواردی صرفا ساختن خانه‌های بیشتر به دنبال حل مسأله نیست، زیرا موضوع رقابت شدید برای املاک و نه کمبودی آن است.
در محله‌های طبقه بالا لندن کنزینگتون و چلسی ارزش این خانه‌ها حدود 21 میلیارد پوند (27 میلیارد دلار آمریکا) است. با مالیاتی مانند ونکوور، دولت محلی می‌تواند تقریبا دو برابر بیشتر از درآمد فعلی خود را از مالیات‌های شهرداری جمع آوری کند. کسانی که ساکن تمام‌وقت نیستند نیز نمی‌توانند در انتخابات محلی رأی دهند، بنابراین ممکن است این نوع قانون بتواند از حمایت برخوردار شود.
مالیات‌هایی از این قبیل در سراسر دنیا رواج یافته است؛ خانه‌های کم‌مصرف در ملبورن استرالیا، اکنون تحت مالیاتی مانند ونکوور قرار دارند. در پاریس خانه‌های دوم مشمول مالیاتی برابر با 60درصد از ارزش بازار اجاره می‌شوند. اوکلند، کالیفرنیا نیز اخیرا سیاستی مشابه تصویب کرده است. سایر شهرها نیز به‌طور بالقوه می‌توانند از قوانین مشابه بهره‌مند شوند. در نیویورک، نزدیک به 75هزار خانه که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند در سال 2018 وجود داشت. سازمانی که این محاسبه را انجام داده است، خاطرنشان کرد که این تعداد برای جمع‌کردن کل بی‌خانمان‌های شهر بیش‌ازاندازه کافی است.
منابع:
wbur.org
vancouver.ca
thestar.com
progresstoronto.ca
calmatters.org
fastcompany.com
dexpropertymanagement.co.uk
phys.org
انتهای پیام