این معبد که از آن به نام معبد "مهر" نیز یاد می‌شود، در گذشته مکانی برای خورشیدپرستان و آتش پرستان بوده و پس از ظهور اسلام نیز به عنوان مسجد استفاده می‌شد. معبد "مهر" کاربردهای متفاوتی در گذشته داشته به طوری که گاه سنگر و محل امن نیروهای رزمی و گاه محل عبادت دراویش بود. 

مسجد تاریخی که به گفته‌ی استاد ماهیار نواب (استاد فقید دانشگاه تبریز) در ۱۲۰ قرن گذشته ایجاد شده و به شکل غار مخروطی شکل در دل صخره سنگی قرار دارد.

پس از ورود به این معبد با راهرویی مواجه می‌شویم که هوایی خنک دارد و تاریک و کم عرض است. راهروی تاریک پس از طی 9 متر تمام شده و به محل گنبدی شکل غار با ارتفاع 12 متر ختم می‌شود.

بر روی دیوارهای این غار می‌توان اثرات سیاه رنگی از آتش و شمع را مشاهده کرد. این سیاهی‌ها چندان هم کهنه نیستند و با لمس دست، می‌توان تازگی آن را متوجه شد. این امر نشان می‌دهد که هنوز هم مسجد مهر به عنوان مکانی مذهبی برای دعا استفاده می‌شود.

این غار در دل صخره کنده شده و دیوارهای آن از جنس سنگ هستند. در سقف این غار اما پنجره نورگیری وجود دارد، که موجب روشنایی و ورود نور خورشید به داخل غار می‌شود. 

هوای سرتاسر این غار به دلیل شکل متفاوت و محل قرار گیری آن، بسیار سرد است. 

به گفته تعدادی از اهالی روستاهای اطراف، برخی از ساکنان روستاهای همجوار از این معبد به عنوان مسجد روستا استفاده می‌کنند و مراسم مذهبی ماه‌های محرم و رمضان را در این محل انجام می‌دهند.

این بنای تاریخی و باستانی در سال 1347 با شماره 779 در فهرست آثار تاریخی کشور به ثبت رسید.

گورستان قدمگاه

در ۲۰۰ متری معبد قدمگاه، گورستان تاریخی قدمگاه بر روی تپه‌ای سرسبز واقع شده است. قدمت این گورستان تاریخی مربوط به سده ۹ و ۱۰ هجری قمری بوده و این اثر نیز به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در این قبرستان شیوخ دوران صفوی دفن شده و بر روی برخی سنگ قبرها تاریخ ۸۰۹ و ۹۰۱ هجری قمری نیز خوانده می‌شود.

قبلا به دلیل بی توجهی مسئولان، قبور این گورستان توسط برخی سودجویان تخریب شده بود اما اکنون تعدادی از صاحبان قبور شناسایی شده و با مرمت سنگ قبرشان، هویت اصلی صاحب قبر مقابل تخته سنگ ایستاده نوشته شده است. 

سنگ نبشته‌ها و مجسمه‌های متنوعی نیز در این گورستان وجود دارد که با خط کوفی و ثلث نو و با شکل‌های زیبایی چون نقش سپر زینت داده شده‎‌اند.

انتهای پیام