برداشتن چسب جراحی بسیار قوی تنها در ۵ دقیقه بدون آسیب به بافت

محققان دانشگاه "ام‌آی‌تی"(MIT) در مطالعه اخیرشان موفق به توسعه چسب جراحی فوق‌العاده قدرتمندی شده‌اند که نه تنها به خوبی به زخم می‌چسبد بلکه می‌توان پس از پنج دقیقه آن را بدون درد و هیچ گونه آسیبی از روی زخم جدا کرد.

به گزارش ایسنا، این چسب می‌تواند باعث ایجاد تحول در پزشکی شود و به بهبودی زخم افراد بعد از عمل کمک کند. به گفته محققان این چسب جراحی محکم و قوی به بافت زخم می‌چسبد اما به راحتی قابل برداشتن است، بنابراین می‌توان از آن برای درمان زخم اعضای درونی بدن نیز استفاده کرد.

محققان این دانشگاه از سال گذشته میلادی چسب جراحی دو طرفه خود را که می‌تواند به سرعت و محکم به سطوح مرطوب مانند بافت‌های بیولوژیکی بچسبد، توسعه داده بودند. زخم‌های بافت ریه و روده می‌توانند به راحتی با این چسب جراحی بسته و درمان شوند. با این حال اکنون محققان به قابلیت‌های چسب خود افزوده‌اند بنابراین اکنون این چسب جراحی می‌تواند بدون ایجاد هیچ گونه آسیبی از روی بافت زخمی در عرض پنج دقیقه برداشته شود.

 با قرار دادن یک مایع روی چسب جراحی پزشکان می‌توانند چسب جدید را تقریباً مانند ژل لغزنده ظرف مدت پنج دقیقه از روی بافت جدا کنند.

"ژوان ژائو"(Xuanhe Zhao) استاد مهندسی مکانیک و مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه ام.آی.تی گفت: این چسب همانند یک باند برای درمان زخم اندام‌های داخلی عمل می‌کند. افراد می‌توانند چسب را روی زخم قرار داده و بنابر هر دلیلی نیز اگر خواستند می‌توانند آن را بدون هیچ درد و آسیبی از روی زخم جدا کنند.

از آنجا که محققان یک چسب فوق العاده قوی برای قرار گرفتن روی بافت‌های بیولوژیکی لغزنده و مرطوب ایجاد کرده بودند این موضوع که بتوانند آن را به راحتی و بدون هیچ گونه آسیبی به بافت از روی زخم بردارند، مشکل بود بنابراین آنها یک مولکول جدید اتصال دهنده دی سولفید را به چسب جراحی اصلی خود اضافه کردند تا راحت‌تر  جدا شود. سپس این مولکول سنتز شد تا به راحتی جدا نشود. سرانجام محققان گلوتاتیون و بی کربنات سدیم را با هم در یک محلول شور مخلوط کردند و یک محلول جدید ایجاد کردند که یک بار اسپری آن محلول بر روی چسبی که بر روی زخم قرار گرفته باعث می‌شد آن چسب به راحتی از روی بافت جدا شود. صرف نظر از مدت زمان چسبندگی، پنج دقیقه طول کشید تا چسب از زخم بدون هیچ آسیبی جدا شود.

یافته‌های این مطالعه در مجله "Proceedings of the National Academy of Sciences" منتشر شد.

انتهای پیام

  • جمعه/ ۶ تیر ۱۳۹۹ / ۱۵:۴۹
  • دسته‌بندی: فناوری
  • کد خبر: 99040604491
  • خبرنگار : 71607