غلامرضا خواجه در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه یک بخش از گردشگری برای افراد ثروتمند است، عنوان کرد: اگر افراد ثروتمند به روستاها بروند و از امکانات روستاها استفاده کنند و یا مردم روستا برای آن‌ها برنامه ایجاد کنند و آنان از مغازه های روستایی خرید کنند، مشکلی نیست و حتی خیلی هم خوب است، چرا که خیلی از افراد به دنبال این هستند که افراد ثروتمند را به سمت روستا جذب کنند.

وی با بیان اینکه صنایع دستی مدرن تولید ثروت می‌کند، افزود: این چرخه نباید همیشه از روستا به شهر باشد که ما مجبور باشیم کلیه وسایل را از شهر خریداری کنیم و به روستا ببریم. باید افرادی که در شهر هستند به روستا بیایند و از صنایع دستی، محصولات و فروشگاه های آنجا خرید کنند؛ چون اقامتگاه های بوم گردی ما، اقامتگاه بوم گردی نیستند بلکه اقامتگاه های روستایی هستند که نیاز به چنین بازاری دارند.

این کارشناس خاطرنشان کرد: از نظر من در اقامتگاه روستایی وجهه اقتصادی نسبت به وجوه فرهنگی، پر رنگ تر است. من اقتصاد را اولویت قرار می‌دهم و اگر این چرخه مالی، نچرخد و آن پول به دست آن ها نرسد، بقیه مسائل هم بی فایده است و شعار محسوب می‌شود و من خیلی با شعار موافق نیستم. یک پولی در روستا به جریان می افتد که چرخه اقتصادی گردشگری را بهتر می‌کند و فکر می‌کنم از نظر فرهنگی هم، تعاملات را بیشتر می‌کند.

خواجه با اشاره به هدف از ایجاد اقامتگاه های بوم گردی اظهار کرد: هدف این بوده که صنایع دستی احیاء شوند و بازار خود را پیدا کنند. برای همین است که من می‌گویم دولت در زمینه توسعه گردشگری روستایی پیروز و موفق شده است؛ چون خیلی از این صنایع دستی فراموش شده، احیا شده اند و کارگاه های بزرگ صنایع دستی در روستاها به وجود آمده است؛ مانند حصیربافی که البته تغییر کاربری داده و تا حدودی مدرن تر شده و سر از خانه های جدید در آورده و به عنوان لوستر، میز و وسایل تزئینی... استفاده می‌شود. دنیا به همین صورت است یعنی اگر شما نتوانی خود را با دنیایی که مردمان آن اندیشه های به روزی پیدا می‌کنند سازگار کنی، شکست خواهی خورد.

این فعال حوزه گردشگری توضیح داد: اگر حصیربافی و صنایع دستی ما در همان استفاده هایی که قبلا از آن میشد، میماند و تغییر کاربری نمی داد، فراموش میشد. زیرا وسایل جدیدتر، مدرن تر و به صرفه تری به وجود آمده است. برای همین باید بیشتر به سمت لوکس بودن وسایل تزیینی تغییر کاربری می دادند که خوشبختانه این اتفاق افتاد.

وی خاطرنشان کرد: در بوم گردی ها این موضوع خیلی پر رنگ شد، چون وقتی گردشگران در روستا حضور پیدا می‌کردند، کم کم آموزش دیدند که باید از روستاییان خرید کنند و همین شد که صنایع دستی در مناطق مختلف کشور از جمله بوشهر که ما صنایع دستی نظیر صدف، عبا، حصیر، گلیم، فرش و... داریم سر و سامان بهتری گرفته است. اگر به همین شکل پیش برود بهتر از این هم خواهد شد. هرچند که من یک انتقاد بزرگ نسبت به مدیریت گردشگری دارم و دوست دارم که این صنعت یک وزارت مستقل داشته باشد  و شاید بشود در آنجا کارهای بهتری که حتما ارتباط مستقیمی با میراث فرهنگی و صنایع دستی دارد، انجام داد.

غلامرضا خواجه با اشاره به اهمیت بالای صنعت صنایع دستی تاکید کرد: در مجموع اقامتگاه های بوم گردی کمک کرده صنایع دستی مطرح شوند و فروش بهتری پیدا کنند و البته در حال حاضر کمی احیاء شده اند. صنایع دستی جنوب کاملا قابل احیاء و بهره برداری هستند و با تبلیغ و آموزش بیشتر به جامعه محلی و گردشگرها می توان گفت که صنایع دستی با تغییر کاربری می‌تواند جایگاه خود را در بین مردم و گردشگران را پیدا کند.

انتهای پیام