حال برخی افراد به علت بی احتیاطی یا ناخواسته به این بیماری مبتلا می شوند و حتی ممکن است هر یک از ما میزبان این ویروس باشیم بنابراین انتظار چه نوع برخوردی از سوی اطرافیان داریم؟ از زمان شیوع ویروس تاکنون وقتی فردی عطسه یا سرفه می کند به شوخی او را کرونایی می خوانیم و فاصله خود را با او زیاد می کنیم در حالیکه در فصلی قرار داریم که ممکن است حساسیت های فصلی گریبانگیر برخی شود و عطسه و سرفه ها ربطی به این بیماری نداشته باشند.

حتی اگر فردی بنا به هر علتی به کرونا مبتلا شده باشد به میل خود نبوده و از این بابت خوشحال نیست بنابراین نباید با رفتار خود حس شرمندگی در او ایجاد کرده یا او را به انزوای اجتماعی بکشانیم کما اینکه استرس فرد مبتلا را در معرض خطر جدی قرار می دهد و ممکن است سیستم ایمنی اش را ضعیف کرده و مقاومت در برابر بیماری را برایش سخت تر کند پس بیایید به جای برچسب زدن و اذیت کردن مبتلایان، هنجارهای اجتماعی را رعایت کنیم و جامعه را هر چه زودتر از این بلا رها سازیم.

بدین منظور سعی کردیم نشستی با آگاهی بخشان جامعه همچون پزشک بیماری‌های عفونی، جامعه شناس و روانشناس با موضوع «انگ اجتماعی کرونا» در دفتر ایسنا برگزار کنیم که دو تن از مهمانان ترجیح بر ارتباط مجازی داشتند و نفر سوم حضوری برای توضیح این موضوع در دفتر حاضر شد.

بهبودیافتگان کرونا تهدیدی برای سلامت افراد جامعه نیستند

عضو هیئت علمی گروه بیماری های عفونی دانشگاه علوم پزشکی ابن سینای همدان در گفت‌وگو با ایسنا، درباره کروناویروس اظهار کرد: کرونا، ویروسی از خانواده کروناویروس ها است، این ویروس بسیار حساس و ناپایدار است اما سرعت انتشار بالایی دارد. این ویروس به علت قرابت زیادی که با خانواده سارس ها دارد، به نام SARS-CoV-2 نیز ملقب شده است.

دکتر فاطمه ترکمان‌اسدی ادامه داد: خود ویروس بسیار حساس و ناپایدار است و با یک محلول آب و صابون، محلول با پایه ضعیف الکلی و شوینده های الکلی به راحتی از بین می رود اما اصلی ترین معضل این ویروس، سرعت انتشار بالای آن است.

وی درباره مراقبت های بهداشتی افراد توضیح داد: افراد عادی جامعه یعنی کسانی که نه خود و نه اطرافیان درجه یک آنها به ویروس مبتلا نشده اند، فقط لازم است مسائل بهداشت فردی را رعایت کرده، از ماسک و دستکش استفاده کنند، دست های خود را با آب و صابون بشویند، از تردد در مکان های شلوغ خودداری و ترددها را فقط به مواقع اضطرار محدود کنند و در فضای بسته با جمعیت زیاد مانند آسانسور قرار نگیرند بنابراین با رعایت این نکات امکان ابتلا بسیار محدود می شود.

ترکمان‌اسدی با تأکید بر ناشناخته بودن این ویروس و تکمیل و تغییر اطلاعات در ماه های آینده، در رابطه با وضعیت بهبودیافتگان این ویروس تشریح کرد: بیماران از زمان ترخیص از بیمارستان، تا دو هفته ملزم هستند در قرنطینه بمانند تا امکان انتقال بیماری از بین برود، پس از این مدت امکان انتقال ویروس وجود ندارد و این افراد هیچ تهدیدی برای سلامت جامعه محسوب نمی شوند.

«کرونایی» یک انگ اجتماعی غلط

عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه بوعلی سینا نیز به خبرنگار ایسنا گفت: برای تمام افراد جامعه این امکان وجود دارد که برچسب «کرونایی» بودن را بخورند، کرونا یک انحراف اجتماعی نیست بنابراین انگ بودن این رفتار باید کنار گذاشته شود.

دکتر علی‌محمد قدسی درباره برچسب کرونایی بودن توضیح داد: یک تئوری در جامعه شناسی تحت عنوان تئوری انگ وجود دارد، در این تئوری به یکسری رفتارها و بیماری ها مانند انحرافات اجتماعی که دارای معنای اجتماعی هستند، انگ زده می شود. انگ زدن در رابطه با کروناویروس یک رفتار غلط اجتماعی است چراکه امکان دارد هر کسی به این ویروس مبتلا شود. 

این مدرس دانشگاه درباره راهکار رفع این معضل افزود: تنها راه برون رفت از این مسئله آموزش و تعریف دوباره مفاهیم است که باید توسط متخصصان هر رشته انجام شود. در رابطه با انگ کرونایی بودن، این وظیفه پزشکان است که بازتعریف صحیح و کاملی از این بیماری داشته باشند.

وی با تأکید بر نقش مهم رسانه ها در بازنشر تعریف جدید مفاهیم، اظهار کرد: پس از این بازتعریف ها، افراد صاحب نظر و پرنفوذ اجتماعی موظف به اشاعه این مطالب هستند و رسانه ها نیز به عنوان یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار، نقطه کلیدی و اساسی این بازتعریف هستند.

نقش مهم اعتماد به نفس در تنش های روانی پس از بهبودی

یک کارشناس ارشد روانشناسی نیز به خبرنگار ایسنا گفت: افرادی که دارای مهارت های اجتماعی هستند، در چالش های زندگی با منطق رفتار می کنند، اعتماد به نفس و آگاهی بالایی دارند، کمتر درگیر بیماری های روانی پس از ابتلا به کرونا می شوند.

سیدنصرت‌الله میرمعینی افزود: شکل گیری بیماری های روانی و رفتاری در مبتلایان به کروناویروس در نتیجه شخصیت ضعیف، عدم اعتماد به نفس، عدم آگاهی، عدم تعهد و مبارزه جویی این افراد است، هر چقدر دانش و اطلاعات ما در زمینه این بیماری افزایش پیدا کند به همان نسبت در مواجهه با این چالش بهتر مقابله می کنیم و کمتر دچار اضطراب و استرس می شویم.

وی ادامه داد: عدم اطلاع باعث ترس و اضطراب می شود، یعنی چیزی که مبهم است ما را بیشتر دچار اضطراب و افسردگی می کند و هر چقدر دانش ما وسیع تر باشد به همان نسبت می توانیم مقابله گر خوبی در برابر مشکلات باشیم.

این روانشناس مطرح کرد: خانواده، فرآیند رشد و شکل گیری شخصیت و تحصیلات نقش مهمی در کسب شناخت و آگاهی از محیط پیرامون افراد دارد.

وی درباره تأثیر مشکلات روانی بر وضعیت جسمی افراد بیان کرد: استرس و مشکلات روانی باعث ترشح هورمون کورتیزول در بدن می شود، این هورمون سیستم دفاعی بدن را تضعیف و تخریب می کند و فرد ممکن است زودتر به بیماری مبتلا شود.

وی با تأکید بر موضوع علاقمندی انسان به زندگی اجتماعی تشریح کرد: انسان ها ذاتاً دوست دارند در اجتماع حضور و با اطرافیانشان ارتباط داشته باشند، فرد مبتلا نمی خواهد این ارتباط را قطع کند بنابراین افرادی که ترس از منزوی شدن و حقارت دارند بیماری خود را کتمان می کنند بنابراین باید آموزش های لازم به مردم داده شود که در مواجهه با این افراد به گونه ای رفتار شود که آنها احساس طرد شدن نداشته باشند.

میرمعینی درباره نحوه آگاه سازی مردم گفت: راهکارهای مقابله با این بحران باید به زبان ساده به مردم آموزش داده شود چراکه مردم اطلاع کافی در این زمینه ندارند و این آگاه سازی وظیفه و رسالت رسانه های جمعی است که با برنامه های روزانه پرسش و پاسخ به سوالات مردم پاسخ دهند.

به گزارش ایسنا، انجمن آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت ایران نکاتی برای پیشگیری از بروز انگ اجتماعی نسبت به بیماران covid-۱۹ اعلام کرد که در ادامه می‌آید:

-‌ در برخورد با مبتلایان با این بیماری نباید بترسید و نباید ترس خود را به طرف مقابل نشان دهید. ضمن حفظ خونسردی خود و احترام به طرف مقابل فاصله اجتماعی را با فرد رعایت کنید.

-‌ از شایعات و تصورات غلط دوری کنید و تنها اطلاعاتی دقیق را از منابع معتبر در مورد بیماری کرونا ویروس  به دست آورید.

-‌ بپذیرید که واقعیت‌ها و نه ترس مانع از انتشار COVID-۱۹ خواهد شد.

-‌ آنچه در مورد کرونا اهمیت دارد سرعت سرایت بالای آن است نه قدرت کشندگی آن. باید بدانیم که برای پیشگیری از سرایت کرونا اقدامات ساده و بسیار مؤثری وجود دارد که همه ما می‌توانیم با انجام دادن آن‌ها خودمان، عزیزان‌مان و افراد آسیب‌پذیر را در امان نگه داریم.

-‌ در انتخاب کلمات دقت کنید. شیوه بیان می‌تواند بر دیدگاه ما و اطرافیانمان تأثیر بگذارد. کلماتی همچون مورد مشکوک، ایزوله شده، مظنون به بیماری یا قربانی بار منفی دارند و می‌توانند نگرشی ناخوشایند در افراد جامعه نسبت به این بیماران ایجاد کنند. از به کار بردن آن‌ها بپرهیزید.

-‌ در برخورد با بیماران از اصطلاحات درست همچون "افرادی که COVID-۱۹ دارند"، "افرادی که تحت درمان COVID-۱۹ قرار دارند"، "افرادی که از COVID-۱۹ بهبود می یابند" و "افرادی که ممکن است COVID-۱۹ داشته باشند یا فرض می‌کنیم که آن‌ها COVID-۱۹ را داشته باشند" استفاده کنید.

-‌ از کاربرد اصطلاحاتی که افراد مبتلا را مقصر تلقی می‌کند و ارزش انسانی آنان را پایین می‌آورد، خودداری کنید.

-‌ از به کار بردن اصطلاحات اغراق آمیز مانند "کشتار جمعی" که باعث ایجاد وحشت می‌شوند، اجتناب کنید.

-‌ مکان، گروه شغلی یا جمعیت خاصی را به این بیماری متصل نکنید. به طور مثال از اصطلاحاتی همچون "بیماری چینی‌ها" استفاده نکنید.

-‌ مثبت صحبت و بر تأثیر اقدامات پیشگیری و درمان تأکید کنید و روی جنبه‌های منفی و پیام‌های تهدیدآمیز تأکید نکنید.

-‌ شایعات و مطالب ناموثق را در شبکه‌های اجتماعی خود به اشتراک نگذارید.

-‌ برای افزایش حس همدلی مبتلایان را همانند عضوی از اعضای خانواده خود تصور کنید که دچار این بیماری شده‌اند. آیا رفتارهای منفی با اعضای خانواده خود را می‌پسندیدید؟

-‌ با دوستان و اعضای فامیل خود که دچار این بیماری شده‌اند تماس تصویری برقرار کنید و با آنان ابراز همدردی کنید.

-‌ اگر به این بیماری مبتلا شده‌اید، آن را پنهان نکنید و تجارب خود را در مورد ابتلا و درمان با دیگران به اشتراک بگذارید.

-‌ در صورت مطلع شدن از ابتلای دیگران، سعی‌کنید ارتباط تلفنی برقرار کنید و با حس همدردی و امید دادن آمادگی خود را برای هرگونه یاری اعلام کنید.

-‌ سعی کنید نسبت به ابتلای بستگان و آشنایان به بیماری کرونا رازدار باشید.

-‌ تلاش کنید بیماری COVID-۱۹ را به عنوان بیماری به دیگران بشناسانید و باورهای غلط را دربار آن اصلاح کنید.

گزارش از: مهدیه سلیمی

انتهای پیام