به گزارش ساینس، تاریخ ایالات‌متحده مملو از تنش و تبعیض نژادی است. این تنش بعد از مرگ جورج فلوید توسط پلیس در مینیاپولیس، مینه سوتا افزایش یافت. وی یک سیاه‌پوست آمریکایی بود که در ۲۵ ماه مه ۲۰۲۰، مدتی پس‌ازآن که یکی از افسران پلیس زانوی خود را حدود ۷ دقیقه بر روی گردن وی گذاشت، از دنیا رفت. این فاجعه باعث اعتراض گروهی در مینه سوتا و سپس در سطح ملی شد.
تبعیض در بهداشت و محیط‌زیست
افراد سیاه‌پوست تحت تبعیض نژادی چه در خطرات زیست‌محیطی و چه در دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و کیفیت مراقبت‌های بهداشتی باشد، در وضعیت نامساعد قرار دارند.
برای دیدن نابرابری‌های نژادی نیازی به نگاه دورتر از بحران کووید-19نیست. ویروس کرونا سخت‌تر و سریع‌تر از هر مکان دیگری در دنیا به اقلیت‌های ایالات‌متحده حمله کرده و افراد سیاه‌پوست را در معرض خطرات بیشتری قرار داده است.
تحقیقات مربوط به نژاد و سلامتی در ایالات‌متحده به‌طور مداوم نابرابری‌های بهداشتی بین گروه‌های نژادی و قومی مختلف را نشان داده است. یک مطالعه در سال 2010 نشان داد که نژادپرستی نهادی بر دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی در جوامع غیر سفیدپوست تاثیرگذار است. علاوه بر این، بررسی منظم نتایج مطالعات نشان می‌دهد که متخصصان بهداشت و درمان نسبت به افراد سیاه‌پوست تعصب قابل‌توجهی دارند. به‌عبارت‌دیگر، در ایالات‌متحده دستیابی به مراقبت‌های بهداشتی برای سیاه‌پوستان دشوارتر و حتی رسیدگی به آنان نیز تحت تعصب است.
در سال 2003، یک موسسه پزشکی گزارشی منتشر کرد که نشان داد نژاد و قومیت باکیفیت مراقبت‌های بهداشتی دریافت شده حتی پس از کنترل عوامل اجتماعی اقتصادی ازجمله دسترسی به مراقبت در ارتباط هستند. به‌عنوان‌مثال، یک نمونه اختلاف در اقدامات جراحی قلب و عروق است که سیاه‌پوستان در مقایسه با همتایان سفیدپوست عمل جراحی ضروری بای پس عروق کرونر کمتری دریافت می‌کنند.
اقلیت‌های نژادی در ایالات‌متحده نیز در معرض خطرات بهداشتی و زیست‌محیطی بیشتری نسبت به جمعیت عمومی قرار دارند، چیزی که اغلب به آن نژادپرستی محیطی گفته می‌شود. افراد رنگی بیشتر در آلوده‌ترین محیط‌های آمریکا زندگی، کار و بازی می‌کنند و آلودگی هنوز هم به‌طور نامتناسب در محلات کم‌درآمد و محل سکونت سیاه‌پوستان تاثیرگذار است. انجمن ریه آمریکا دارای صفحه‌ای است که به نابرابری‌های نژادی موجود در آلودگی هوا اختصاص دارد.
سیاه‌پوستان و افراد فقیر به‌طور نامتناسب در معرض سرب، سموم دفع آفات و کارخانه‌های پتروشیمی قرار دارند تا جایی که نژاد و طبقه اجتماعی شاخص قابل‌اطمینانی برای مکان قرار گرفتن کارخانه‌های صنعتی و تاسیسات زباله است.
نابرابری‌های نژادی در عوامل اجتماعی اقتصادی قابل‌مشاهده است. حتی اختلافات نژادی در سلامتی نیز همچنان ادامه دارد. تبعیض در بسیاری از سطوح مختلف از زندگی در جوامع فقیرنشین گرفته تا ننگ اجتماعی و حتی در نحوه تهیه سیاست‌های بهداشتی اتفاق می‌افتد و فقط محدود به سلامت جسمانی نیست.
تحقیقی نشان داد، تبعیض نژادی در زندگی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار مکرر تکرار می‌شود و به‌شدت با علائم روان‌پزشکی ارتباط دارد. درواقع عواقب منفی تبعیض با بسیاری از موضوعات مختلف سلامتی از سرماخوردگی تا آسیب قلبی عروقی مرتبط است.
نژادپرستی در وام، شغل، تحصیلات و سیاست
نژادپرستی نهادی، صعود از نردبان اجتماعی را برای سیاه‌پوستان سخت‌تر کرده است. بسیاری از چالش‌های اقتصادی و اجتماعی که بسیاری از جوامع سیاه‌پوست با آن روبرو هستند را می‌توان در سیاست‌هایی که در قرن بیستم به مرحله اجرا گذاشته‌شده، ردیابی کرد. در دهه 1930، بانک‌ها بر اساس محله، وام مسکن به افراد اختصاص می‌دادند. بسیاری از این محلات با اکثریت آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار بودند و به آنها هیچ وام مسکنی تعلق نگرفت. این بدان معنی بود که در دهه‌های بعد، سفیدپوستان تمایل داشتند به حومه شهر بروند و ثروتمندتر شوند، درحالی‌که جوامع سیاه‌پوست دست از تلاش کشیدند.
این تغییر در زمان ریاست جمهوری فرانکلین دلانو روزولت ین سال‌های 1933 تا 1945 با طرح "معامله جدید" تقویت شد و اینکه سیاه‌پوستان به‌احتمال‌زیاد از هر نوع وام خانه یا وام تجاری محروم شدند. این امر باعث ایجاد یکسری تغییرات به ضرر افراد فقیر شد. به‌عنوان‌مثال، محله‌های کم‌درآمد با فروشگاه‌های مواد غذایی کوچک‌تر با قیمت‌های بالاتری باقی ماندند و بیشتر آنها را فروشگاه‌های مشروبات الکلی تشکیل دادند.
بسیاری از مطالعات حسابرسی شواهدی از تبعیض در بازار مسکن نشان دادند، اگرچه این موضوع در دوره رئیس‌جمهور اوباما تا حدودی عادلانه شد، اما همچنان مشکل آفرین است.
نتایج تحقیق جدید محققان دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها به همان اندازه اواخر دهه 1980 رفتار نژادپرستانه در مشاغل دارند. این مطالعه 24 مقاله پیش از خود را موردبررسی قرارداد و بیان کرد که متقاضیان سفیدپوست 36درصد بیشتر از آمریکایی‌های آفریقایی با همان شرایط، تماس برای مصاحبه شغلی دریافت می‌کنند.
نمایندگی سیاسی برای جوامع سیاه نیز کمیاب است؛در دوره کنگره تا دوره نیکسون کمتر از هشت سیاه‌پوست در کنگره حضور داشتند.
وحشیگری پلیس و محکومیت‌های جنایی
جورج فلوید تنها یک نمونه نیست. موارد وحشیگری پلیس علیه سیاه‌پوستان به‌طور مرتب خبرساز است و به یک واقعه عادی تبدیل‌شده و هرساله اعتراضات گسترده‌ای در این زمینه صورت گرفته که توسط افسران پلیس با قتل سیاه‌پوستان خاموش شده است.در ذیل نمونه‌هایی از این جنایات ذکرشده است:
در سال 2016، تیراندازی کیت لامونت اسکات مردی که قبلا در اثر تصادف دچار آسیب مغزی شده بود و در برقراری ارتباط مشکل داشت، رخ داد. اسکات در خارج از آپارتمان خود بی‌ارتباط با مردی که تحت تعقیب پلیس بود، تیرباران شد.
در سال 2015، فردی گری با مداخله پلیس و با قطع شدن ستون فقرات وی از گردن کشته شد و شورش در بالتیمور ایجاد کرد.
در سال 2014 ، مایکل براون جونیور، مرد 18 ساله سیاه پوست، با 6 شلیک پلیس کشته و منجر به اعتراض و شورش در فرگوسن، میسوری شد.
در سال 2016، اعتراضات در میلواکی به دلیل تیراندازی مهلک سیلویل اسمیت 23 ساله رخ داد.
این موارد فقط حوادثی هستند که اعتراضات گسترده برانگیختند. بین سال‌های 2013 و 2019 ، پلیس در ایالات‌متحده 7666 نفر را به قتل رساند. به‌طورکلی، سیاه‌پوستان دو و نیم برابر بیشتر از سفیدپوستان آمریکایی‌ها توسط پلیس کشته می‌شوند. یک مطالعه در سال 2002 نشان داد که قومیت در تصمیم یک افسر پلیس برای شلیک یا شلیک نکردن به سیاه‌پوستان نسبت به سفیدپوستان در شرایط خاص تاثیرگذار است.
اعداد و ارقام در مورد جرایم دیگر نامتناسب هستند. به‌عنوان‌مثال ، دوسوم مصرف‌کنندگان کوکائین، سفیدپوست یا اسپانیایی هستند، بااین‌حال اکثر محکومیت‌ها برای سیاه‌پوستان است. در حقیقت، در کل سیستم حقوقی ایالات‌متحده، در مورد سیاه‌پوستان احکام شدیدتری اجرا می‌شود.
البته فقط سیاه پوست بودن نیست بلکه مهم است که چقدر سیاه باشید. مقاله‌ای در سال 2007 نشان داد که در مجازات جزایی، آفریقایی‌های متوسط و تیره پوست آفریقا محکوم‌به مجازات 2.6 سال بیشتر از سفیدپوستان یا سیاه‌پوستان باپوست روشن‌تر شدند. نتایج مطالعه دیگری نشان داد که دادستان‌ها 1.75 برابر بیشتر مجازات برای سیاه‌پوستان تعیین می‌کنند و در کل، مجازات افراد سیاه پوست 10 برابر دیگران در همان شرایط است.
بیشترین اختلاف در مجازات در نحوه مجازات اعدام است که به‌طور نامتناسب برای اقلیت‌ها و به‌ویژه برای سیاه‌پوستان اجرا می‌شود. این شکاف به حدی است که برخی محققان معتقدند که استدلال مجازات اعدام را تضعیف کرده است.
بیشتر این اختلافات ناشی از سوگیری است. یک مطالعه در سال 2014 نتیجه گرفت که قضات به‌طور ناخودآگاه از این فرضیه استفاده می‌کنند که مجازات بیشتر برای سیاه‌پوستان اجرا می‌کنند تا دوباره جرم مرتکب نشوند.
عملکرد پلیس در مورد کنونی نیز بیانگر نقض قوانین ضد تبعیض نژادی است و رویدادهایی مانند آن حاکی از عدم اهمیت دادن پلیس به چنین قوانینی است.
بر اساس آمار وزارت دادگستری آمریکا، آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار از سال 1980 تا 2008 به میزان 52.5درصد کل متخلفین را به خود اختصاص دادند. بااین‌حال تحقیقات نشان می‌دهد که اقدامات پلیس مانند توجه به نژاد و حضور بیش‌ازحد پلیس در مناطق زندگی اقلیت‌ها علت عدم تناسب تعداد زیاد اقلیت‌های نژادی در مظنونین به جرم شده است. اگرچه تحقیقات زیادی در مورد خشونت پلیس برای نتیجه‌گیری قطعی وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد بسیاری از تحقیقات و اقدامات پلیس، حاکی از تعقیب تعصب نژادی است.
مشکل سیستمی
این اعتراضات که در مینیاپولیس آغاز شد و اکنون در سطح کشور گسترش‌یافته است باعث تقویت احساسات مشترک علیه وحشیگری پلیس و تبعیض سیستماتیک علیه اقلیت‌ها شده است. اقلیت‌های ایالات‌متحده (و افراد سیاه پوست به‌طور خاص) هرروز آن را حس می‌کنند و هرچند وقت یک‌بار این پدیده موردتوجه ملی قرار می‌گیرد و ممکن است عموم آن را فراموش کنند اما اقلیت‌ها هرگز چنین رفتاری را از یاد نمی‌برند.
در مینیاپولیس ، پلیس سیاه‌پوستان را با سرعت 13 برابر بیشتر از سفیدپوستان به قتل می‌رساند و یکی از بزرگترین نابرابری‌های نژادی در ایالات‌متحده مرگ جورج فلوید توسط پلیس بود. تکرار وقایع مشابه خیلی جدی است و نباید این مورد را استثناء دانست.
در بسیاری موارد، نژادپرستی در تمام سطوح جامعه به‌خوبی جاسازی‌شده است و واقعا اوضاع بهتر نمی‌شود. از زمان انتخاب دونالد ترامپ، چنین جنایات نفرت‌انگیزی در حال افزایش است و احساسات ضد اقلیت تشدید می‌شود.
انتهای پیام