امیرمحمود حریرچی -جامعه شناس- در گفت و گو با ایسنا با اشاره به قتل رومینا، دختر ۱۴ ساله توسط پدرش این باره اظهار کرد: اصل ماجرای این دسته از قتلها که به اصلاح "ناموسی" به آن گفته میشود به اشتباه به ناموس پرستی تعریف میشود. ناموس یعنی آنچه که باید از او دفاع کنید، از او حمایت کنید و در صورتی که کسی قصد تعرض به آن را داشت بتوانید مقابل متعرض بایستید.
این جامعه شناس گفت: علاوه بر جنایتی که پدر این دختر مرتکب شده، متاسفانه بخشی از اتفاق در شبکههای مجازی در حال نادیده گرفته شدن مرد سی و چند سالهای است که از این دختر سوءاستفاده کرده است.
حریرچی با تاکید بر اینکه در کشور ما در برخی مناطق روستایی و سنتی به ویژه در شرق و جنوب ایران این دسته از اتفاقات مشاهده میشود گفت: این جنایتها گاهی اوقات نه تنها به شکل قتل بلکه به شکل اسید پاشی و... نیز خود را نشان میدهند. بخش اصلی آنهم این است که قوانین ما پیشگیرنده نیست، فردی که در لحظه میخواهد دست به یک جنایت بزند، از آن مرد سی و چند ساله که این دختر را فریب میدهد تا پدرش که او را به قتل میرساند قوانین بازدارندهای را پیش روی خود مشاهده نمیکند.
وی افزود: در بسیاری از کشورهای دنیا مردی که با عاطفه یک بچه بازی میکند و ذهنش را مورد تعرض قرار میدهد مجازات میشود، گفت: اما حالا این فرد در نهایت چند شلاق میخورد و پدری هم که دختر خود را به قتل میرساند در نهایت چند سال حبس خواهد شد. در حالی که قوانین باید به گونهای بازدارنده باشد که فرد آن لحظه که به آن فکر میکند بداند که مجازات سنگینی در انتظارش است.
این جامعه شناس به موضوع فرار دخترک نیز اشاره کرد و گفت که این دسته از فرارها اصولا حاصل بی محبتی، بی مهری، نادیده گرفتن نیازهای کودک و نوجوان است. البته طبق معمول به جای برخورد با علت اصلی که همان مرد سی و چند ساله است که قطعا این دختر را فریب داده، با این دختر برخورد شد، متاسفانه در اکثر موارد زنان قربانی این اتفاقات هستند.
حریرچی با بیان اینکه آمار دقیقی از این اتفاقات در دست نیست چون بخاطر واژههایی به اسم آبرو و آبروریزی علنی نمیشود، افزود: آبرو سد راه آمارها برای بررسی و اصلاح این اقدامات در جامعه شده است که به ضرر زنان در جامعه است. اگر بخواهیم قوانینی را اصطلاح کنیم به آمار و ارقام نیاز داریم درحالی که دسترسی دقیقی به این آمار وجود ندارد.
این جامعه شناس تاکید کرد: نباید از قتل رومینا سوء استفاده شود چرا که برخی به دنبال آن هستند که بگویند اگر کودکها ازدواج میکردند این قتلها رخ نمیداد، در حالی که این حرف پوچ است. از طرف دیگر یک موجی وجود دارد که بیان میکند که این دختر عاشق شده است و حرف عشق را به میان میآورد، در حالی که این بازی با لغت عشق است. جملهای که دختری عاشق شده و با معشوقش فرار کرده بسیار نامناسب است چرا که تنها لغتی که برای این مرد به اصطلاح معشوق به فکر میرسد مردی با ذهن هرزه است.
وی با تاکید بر اینکه این دختر از دو جهت قربانی شده است، گفت: این کودک به حدی از رشد عاطفی و حتی جسمی برای برقراری روابط جنسی نرسیده بوده بنابراین نمیتوانسته ازدواج کند چرا که با مشکلات زیادی مواجه میشده است. این روشنفکر مآبی که گفته میشود این اتفاق حاصل عشق بوده، موجب دادن بهانه به دست برخی افراد برای مطرح کردن کودک همسری است در حالی که این اتفاق نیز تعرض محض است. در این مورد و بسیاری از موارد مشابه دختری در خانهای زندگی میکرده که عواطف کافی دریافت نمیکرده، در همین حین متاسفانه سر راهش هم مردی با ذهن هرزه قرار میگیرد و پس از آن قربانی قتلهای ناموسی میشود.
وی این دختر ۱۴ ساله را قربانی دو دیدگاه دانست؛ دیدگاههای سنتی و همچنین دیدگاههای مدرنیته که از این اتفاق برداشتهای عاطفی میکنند.
حریرچی در پایان با تاکید بر اینکه نباید برای یک دختر ۱۴ ساله «عاشق شدن» را به کار برد، گفت: باید دید که این مسئله از کجا نشات گرفته است. اگر قانون اجازه میداد که خانواده از این پسر شکایت کند شاید کار به قتل کشیده نمیشد و برخی مردها هم به خود اجازه نمیدادند که با عواطف کودکان بازی کنند. در کشورهای دیگر هر نوع ارتباطی با دختران زیر ۱۵ سال که به نوعی سوء استفاده باشد جرم بزرگی محسوب میشود، اگر به آنها تعدی یا تجاوز شده باشد هم حبس ابد یا اعدام را در پی خواهد داشت.
انتهای پیام