به گزارش ایسنا، عرفان علیمحمدی، همکار جلوههای ویژه رایانهای سریال «زیرخاکی» درباره سختیهای بازسازی معابر قدیمی و استفاده از جلوههای ویژه در این سریال گفت: در واقعیت سخت بود اینکه بخواهیم خیابان انقلاب قدیم را بازسازی کنیم. اینکه ماشینهایی از قدیم بگذاریم یا در و دیوار و مغازهها را بازسازی کنیم، زمان و هزینه میخواست و وقت گیر هم بود؛ بنابراین ما این کار را به کمک جلوههای ویژه انجام دادیم.
او درباره ساخت این سریال ادامه داد: در «زیرخاکی» سعی کردیم تهران قدیم را بازسازی کنیم. خیلی از نماهای لانگ سریال را بازسازی کردیم که شبیه تهران گذشته باشد. در قسمتهایی از سریال که هنوز پخش نشده است کارهایی در حوزه جلوههای ویژه کردهایم که مربوط به انفجار و آتشسوزی است. ما پیش از این سریالهایی مثل «مختارنامه» داشتیم که در حوزه جلوههای ویژه قوی بودهاند. ولی در سریالهایی که به زمان حال میپردازند معمولا جلوههای ویژه استفاده نمیشود.سریال «زیر خاکی» نمونه خوبی در این حوزه است. آقای سامان، دنبال استفاده از جلوههای ویژه در کارهایش است. این در سریالسازی، قدم خوبی است و به نظر میرسد در سینما هم در این حوزه اتفاق های خوبی افتاده است.
او با بیان اینکه در ایران معمولا پایه کار جلوههای ویژه وجود ندارد و کار را کمی مشکل میکند اظهار کرد: نسبت به کارهای دیگری که انجام دادهام نمیشود گفت کار جلوههای ویژه «سریال زیرخاکی» سخت بود اما در کل در ایران کار جلوههای ویژه سخت است. مشکلات فراوانی وجود دارد. معمولا به جلوههای ویژه بودجه عجیب و غریبی اختصاص داده نمیشود. یعنی حتی گاهی بودجه مورد نیاز هم داده نمیشود. مشکل دیگر نیروی کاری است که اگر حتی بودجه هم داده شود نیروی کار زیادی وجود ندارد که بخواهد کار با کیفیت ارائه بدهد. مشکلات دیگری هم وجود دارد اما مهمترینشان این دو مورد هستند.
علی محمدی گفت: عمده کار ما در جلوههای ویژه رایانهای با کامپیوتر است و داشتن تجهیزات کامپیوتری در کارمان نقش زیادی دارد. اما تجهیزاتی که سر صحنه نیاز باشد بستگی به فیلم دارد و معمولا در ایران و برای فیلمهایی که ساخته میشود تجهیزات عجیب و غریبی سر صحنه نیاز نیست، به جز پرده سبز و مواردی دیگر.
او درباره میزان پیشرفت جلوههای ویژه در ایران توضیح داد: ما آدمهای خوبی در این زمینه در کشور داریم. کسانی که خیلی خوب هستند در ایران نمیمانند و به شرکتهای مطرح و بزرگ خارج از کشور میروند. ما خواهان زیادی برای جلوههای ویژه در سینما و سریال نداریم. یعنی به این سمت نمیروند که در کارهایشان از جلوههای ویژه استفاده کنند. بنابراین کسانی که در این حوزه کار میکنند و کارشان خوب است سعی میکنند به جایی بروند که کارشان دیده شود. در ایران زیاد به این رشته بها داده نمیشود.
علی محمدی دلیل بها ندادن به جلوههای ویژه را نداشتن اطلاعات درباره آن عنوان کرد و افزود: شاید جلوههای ویژه دیده نشده است. اگر بخواهند درصدی از فیلم جلوههای ویژه کار شود باید قبل از تولید این تصمیمات گرفته شود و تیم جلوههای ویژه باید در فیلم و سریال حضور داشته باشند؛ برای مثال در «سریال زیرخاکی» ما سر یکسری از پلانها خودمان حضور داشتیم و تصمیماتی میگرفتیم که در نوع فیلمبرداری و کارگردانی و دکوپاژ تاثیر داشت. این اتفاقات باید در کار بیفتد. در یکسری از کارهای سینمایی این روال برقرار شده است اما هنوز کارگردانها این تصمیم را نگرفتهاند که از ابتدای کار تیم جلوههای ویژه را وارد کار کنند.
او درباره تجربه همکاری با «جلیل سامان» و «رضا نصیری نیا» در کسوت کارگردان و تهیه کننده گفت: من قبلا هم با آقای سامان سر سریال «نفس» همکار بودم. تجربه خوبی بود و به همین دلیل باز هم این همکاری ادامه یافت. با آقای نصیری نیا هم سالهاست که همکار هستیم. پیش از سریال نفس در انیمیشین با هم همکار بودیم.
علی محمدی در پایان تاکید کرد: قطعا جلوههای ویژه برای فیلم هزینه دارد. اما اگر بخواهند فیلمی بسازند که جلوههای ویژه داشته باشد باید حتما این هزینه را بکنند. جلوههای ویژه هم مثل سایر بخشهای فیلم است. مثل صدابرداری، فیلمبرداری و دیگر بخشها.
در ادامه میتوانید به تماشای فیلمی از جلوههای ویژه این سریال بنشینید:
انتهای پیام