کدام نوع دریچه برای چاه فاضلاب بهتر است؟

منهول یا آدم‌رو، محفظه‌ای است که به‌منظور متصل کردن چند شبکه و خط لوله تأسیسات زیرزمینی ازجمله خطوط آب و فاضلاب، گاز و خطوط مخابراتی استفاده می‌شود.

به گزارش ایسنا، بنابراعلام رادیس، این محفظه‌ها همچنین امکان دسترسی کارکنان و تکنسین‌های مربوطه را به داخل کانال‌های زیرزمینی فراهم می‌کنند تا بازبینی‌های لازم در فواصل زمانی معین صورت گرفته و مشکلات احتمالی تأسیسات زیرزمینی مرتفع شود. به بخش ورودی منهول‌ها که شامل قاب و درپوش، همراه با قسمت مشبک یا بدون آن است، دریچه منهول گفته می‌شود.

دریچه منهول چدنی قدیمی‌ترین دریچه‌ها

دریچه‌های چدنی در طول سالیان گذشته همواره یکی از اولین گزینه‌ها برای پوشش دهانه‌های باز منهول به‌منظور جلوگیری از سقوط افراد به داخل این گودال‌ها بوده و برای انواع کاربردهای برق، مخابرات، آب و فاضلاب، گاز و کاربردهای شهری مورداستفاده قرار می‌گرفته است.

محبوبیت چدن‌ها ریشه در قابلیت ریخته‌گری شکل‌های مختلف باقیمت تمام‌شده مناسب و نیز استحکام نسبتا بالای آنها دارد.

دریچه‌های چدنی جزو قدیمی‌ترین و پرمصرف‌ترین دریچه‌های منهول هستند. امروزه اگرچه به دلیل پیشرفت علم و تکنولوژی ساخت مواد، دریچه‌هایی با جنس‌های متنوع و خصوصیات بهتر (مانند کامپوزیت، پلی‌اتیلن، کو پلیمر و نانوکامپوزیت) ساخته و روانه بازار شده‌اند.

دریچه‌ کامپوزیت و حل برخی مشکلات

سرقت بسیار زیاد دریچه‌های چدنی و سنگینی و قیمت‌ بالای آن‌ها موجب شد تا تولیدکنندگان به سمت تولید دریچه‌ای سبک‌تر بروند که ارزش سرقت نداشته باشد. در این مرحله دریچه‌های کامپوزیت ساخته شد.

در ساخت دریچه‌های کامپوزیت از پلیمرها، رزین‌ها، الیاف سیلیس و یکسری چسب و رنگ استفاده می‌شود. در سالیان اخیر کاربرد این دریچه‌ها به دلیل مزایای متعددشان نسبت به دریچه‌های چدنی، بتنی و چدن- بتن افزایش روزافزونی داشته است.

همان‌طور که قبلا ذکر شد، موضوع سرقت دریچه‌های منهول و وقوع حادثه برای عابرین پیاده و وسایل نقلیه از معضلات جدی در بحث دریچه‌هاست. دریچه‌های کامپوزیت به دلیل غیرقابل بازیافت بودن، چندان برای سارقان جذاب نبوده و به‌این‌ترتیب مشکل سرقت مرتفع شده است.

از معایب دریچه‌های کامپوزیت می‌توان به پیدا نشدن توسط دستگاه‌های فلزیاب در صورت مدفون شدن و نیز عدم سازگاری با محیط زیست به دلیل چرخه بالای ۹۰۰ سال برای بازیافت آنها و برگشتشان به طبیعت اشاره نمود اما مهم‌ترین مشکل این دریچه‌ها مقاومت‌ کم‌ آن‌ها در برابر حرارت است.

به دلیل مواد به‌کاررفته در این نوع دریچه‌ها، پس از مدتی سطح‌رویی دریچه‌ها ترک می‌خورد و آب در آن نفوذ می‌کند که درنهایت پدیده یخ‌زدگی و یخ گشایی موجب شکست ناگهانی دریچه می‌شود.

دریچه‌های نانوکامپوزیت؛ راه‌حل نهایی

بهبود خواص دریچه‌های موجود و نیز ساخت دریچه‌های جدیدی که معایبشان کمتر و مزیت‌هایشان بیشتر از نمونه‌های قبلی باشد، همواره هدف محققین و تولیدکنندگان این حوزه بوده است.

دریچه‌های نانوکامپوزیت که جدیدترین نسل از دریچه‌های منهول موجود در بازار هستند، به‌تدریج جای خود را در صنایع نفت و گاز، مخابرات، آب و فاضلاب، برق و کارخانجات صنعتی بازکرده‌اند.

علت محبوبیت روزافزون این دریچه‌ها این است که در عین ارزان‌تر بودن نسبت به سایر دریچه‌های موجود در بازار، همه ویژگی‌های مطلوب برای یک دریچه منهول مانند ضد سرقت بودن، طول عمر بالا، وزن نه‌چندان زیاد و مقاومت مکانیکی و هیدرولیکی بالا رادارند.

این دریچه‌ها از ترکیب سیمان، الیاف فولادی و مواد افزودنی آلی و معدنی مانند نانوسیلیس ساخته می‌شوند و کاربرد الیاف در آنها، تأمین مقاومت کششی و مقاومت پانچ است.

شرکت رادیس (Radis.in) برای اولین بار این دریچه‌ها را تولید و به بازار کشور عرضه کرده است. دریچه‌های نانوکامپوزیت آخرین نسل دریچه‌های منهول است که توانسته بسیاری از مشکلات مربوط به دریچه‌های قبلی را برطرف کند.

به‌طور خاص، مشکل سرقت دریچه‌های فاضلاب که سال‌ها هزینه‌های زیادی را به شهرداری‌ها و شرکت‌های آب‌وفاضلاب تحمیل می‌کرد، با ورود دریچه‌های نانوکامپوزیت تقریبا به‌طور کامل مرتفع شده است.

انتهای رپرتاژ آگهی

  • دوشنبه/ ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ / ۱۶:۳۹
  • دسته‌بندی: خبر بازار
  • کد خبر: 99022921143
  • خبرنگار : 30054