به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: «در اصلی بسته بود و رفت و آمدها از در کوچک مدارس انجام می‌شد. روی در کوچک ورودی تعدادی از مدارس شهر اطلاعیه‌ای با استفاده از کلمات پرتکرار و آشنای این روزها خودنمایی می‌کرد: «ورود بدون ماسک و دستکش اکیداً ممنوع!» این یعنی، هیچ دانش‌آموز و معلمی حق ورود بدون ماسک و دستکش را ندارد و شاید بتوان این جملات را اولین تغییر محسوس مدارس بعد از تعطیلات اجباری کرونا دانست؛ تغییری به ظاهر ساده اما مهم و دست و پا گیر برای دانش‌آموزانی که چندان علاقه‌ای به بایدها و نبایدهای مدرسه ندارند.
گفتنی است با شیوع کرونا و به منظور حفظ سلامتی دانش آموزان بر اساس تصمیمات ستاد ملی کرونا مقرر شد تا کلاس های دانش آموزان به صورت غیر حضوری و آنلاین برگزار شود و در این خصوص مسئولان وزارت آموزش و پرورش با راه اندازی شبکه آنلاین شاد آموزش دروس دانش آموزان را آنلاین برگزار کردند تا این که در تازه ترین مصوبه ستاد ملی کرونا مدارس جهت رفع اشکال دانش آموزان از روز ۲۷ اردیبهشت ماه با رعایت پروتکل های بهداشتی بازگشایی شد اما حضور دانش آموزان به هیچ وجه اجباری نبوده و صرفا جهت رسیدگی به اشکالات دانش آموزان دایر شده است. از سوی دیگر گزارش ها نشان می‌دهد در بسیاری از شهرستان ها که وضعیت شیوع کرونا به مراتب کم خطرتر است مدارس ضمن رعایت اصول بهداشتی پذیرای دانش آموزان بودند تا جایی که برخی کلاس ها با تعدادی از دانش آموزان و حضور معلمان برقرار شد. با این همه در تهران نیز چند دانش‌آموز پشت کنکوری که در دبیرستان خود برای یک ساعت حاضر شدند تا معلمان اشکالات درس‌های مهم و نهایی‌شان را برطرف کنند. در دبیرستان دخترانه شهید مطهری به روی دانش‌آموزان باز بود. سرایدار مدرسه هم مثل همان روزهایی که دانش‌آموزان در مدرسه بودند روی صندلی اش نشسته و مراقب است تا هر کسی وارد مدرسه نشود. رفتار «بابای مدرسه» با روزهای قبل از کرونا یک تفاوت مهم دارد. پیش‌تر هیچ دانش‌آموزی حق خروج از مدرسه را نداشت اما دیروز سرایدار مدرسه این اجازه را به دانش‌آموزانی که می خواستند مدرسه را ترک کنند، می‌داد؛ چرا که حضور در مدرسه برای حفظ سلامت دانش‌آموزان اجباری نیست. سرایدار که مردی میانسال است، نه دستکشی دارد و نه ماسک: «خانم! تک و توک برخی از دانش‌آموزان برای رفع اشکال به مدرسه مراجعه می‌کنند.»
اجرای پروتکل های بهداشتی در کلاس‌ها
حیاط مدرسه سوت و کور است. از دانش‌آموزان و هیاهو‌شان هیچ خبری نیست. ساعت از ۱۰:۳۰ صبح گذشته، اگر پای کرونا در میان نبود شاگردان این مدرسه باید زنگ تفریح را می‌گذراندند حتی اگر برای رفع اشکال هم به مدرسه می‌آمدند آنها باید در حیاط مدرسه بودند. معلمان اما همه در دفتر مدرسه حاضرند. برخی‌شان در راهروی این دبیرستان دو به دو حرف می‌زنند. برخی‌ها ماسک ودستکش دارند. مدرسه اما آب و جارو شده و تر و تمیز است. سرایدار مدرسه دیروز کل کلاس‌های درس را ضد عفونی کرده و حالا خانم مدیر آمادگی کامل را برای حضور دانش‌آموزان دارد. همه منتظر حضور دانش‌آموزان هستند اما تا این لحظه که سه ساعتی از آغاز به کار مدرسه گذشته است دانش‌آموزان به دلیل آموزش‌های مجازی در شبکه شاد ترجیح داده‌اند در خانه بمانند. در دفتر مدیر مدرسه دخترانه شهید مطهری بین معلمان ایستاده‌ام مدیر مدرسه از صبح بین اداره منطقه در رفت و آمد بوده: «از صبح در جلسه اداره مدرسه هستم. ما به دانش‌آموزان اعلام کردیم که مدرسه باز است البته باید شرایط بهداشتی دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها را در نظر بگیریم؛ چرا که برخی از دانش‌آموزان ممکن است مبتلا به ویروس کرونا باشند و این دانش‌آموزان ویروس را به دیگر دانش‌آموزان انتقال دهند. البته کمتر دانش‌آموزی داشتیم که برای رفع اشکال به مدرسه بیاید با این حال اعلام کردیم برای سلامت حال دانش‌آموزان و معلمان شورای مدرسه تشکیل شود تا درباره حضور دانش‌آموزان در این یک ماه و همین‌طور برگزاری امتحانات تصمیم‌گیری کنیم.»
خانواده‌ها بیشتر از طریق فضای مجازی پیگیری می‌کنند
خانم مدیر ٣٠٠ دانش‌آموز دارد که حدود ١٠٠ دانش‌آموزش پایه دوازدهم و پشت کنکوری هستند می‌گوید: فکر می کنم چند تا از دانش‌آموزان امتحان نهایی برای رفع اشکال در روزهای آینده به مدرسه بیابند.»
از او درباره ضدعفونی‌کردن مدرسه می‌پرسم و این که امکان اجرای پروتکل بهداشتی برای ارائه ماسک و دستکش را به دانش‌آموزان دارد، می‌گوید: «فکر می‌کنم بیشتر خانواده‌ها استقبال نکنند که دانش‌آموزانشان در مدرسه حاضر شوند ما بررسی‌ها را انجام دادیم و خیلی از خانواده‌ها گفتند از طریق فضای مجازی درس بچه هایشان را پیگیری می‌کنند با این حال معلمان هر روز هستند و توان ضدعفونی کردن هر روز مدرسه را نداریم این کار اصلاً شدنی نیست اما ماسک و دستکش را تهیه کردیم. به دانش‌آموزانی که شرایط مالی خوبی ندارند هدیه می‌دهیم اما به دیگر دانش‌آموزان می‌فروشیم و حتماً هم باید با ماسک و دستکش وارد کلاس شوند.»
در کنار خانم مدیر، معلم ریاضی دانش‌آموزان پایه دهم و یازدهم ایستاده است ماسک و دستکشش را زده، او از ساعت ٨ صبح در مدرسه حاضر شده با این که درس سخت و مهمی را در این مدرسه تدریس می کند اما آن طور که می‌گوید دانش‌آموزانش علاقه‌ای به حضور در مدرسه حتی برای رفع اشکال را هم نداشتند: «بچه که برای ورودش به مدرسه تصمیم نمی گیرد اگر خانواده اجازه دهد دانش‌آموزان می‌آید اگر هم اجازه ندهد مثل حالا هیچ دانش‌آموزی به مدرسه نمی‌آید. ما ۱۰ روزی است که کتاب را تمام کردیم. دانش‌آموزانم آنلاین درس‌ها را فرا گرفتند حتی در این ۱۰ روز یکبار کتاب را دوره کردم همه همکارانم این کار را انجام داده‌اند و فکر می کنم نیازی به حضور دانش‌آموز نیست این تصمیم باید در استان یا شهرستان‌هایی گرفته شود که دانش‌آموزان امکان استفاده از شبکه‌های مجازی را نداشتند.تمام همکاران من از ساعت ٨ صبح در مدرسه هستند و تا یک ساعت دیگر هم ساعت آموزش ما تمام می‌شود هیچ دانش‌آموزی به مدرسه مراجعه نکرده است این هم به این دلیل است که خانواده‌ها می‌ترسند که دانش‌آموزان با هم درارتباط باشند ماسر کلاس درس که نمی‌توانیم فاصله اجتماعی را رعایت کنیم خودمان به‌عنوان معلم مجبوریم کنار دانش‌آموز بایستیم. دانش‌آموز باهمکلاسی اش تعامل و ارتباط دارد.»
معلم‌ها برای رفع اشکال آماده اند
چند خیابان آن‌طرف‌تر دبیرستان دخترانه فاطمه زهرا(س) قرار گرفته. مدیر این مدرسه برای هماهنگی حضور دانش‌آموزان به منطقه رفته است و معاونان و معلم‌ها همه در مدرسه حضور دارند آن طور که معاون مدرسه می‌گوید: «از صبح منتظر حضور دانش‌آموزان هستیم فقط دو نفر از دانش‌آموزان تجربی آمدند یک ساعتی بودند و رفتند. ما آمادگی برگزاری کلاس رفع اشکال را داریم اما خانواده‌ها از ترس ویروس اجازه نمی‌دهند که بچه‌هایشان به مدرسه بیایند. درس‌ها تمام شده و بچه‌ها برای امتحانات خودشان را آماده می کنند. مدیر هم برای چند و چون برگزاری حضوری امتحانات به منطقه رفته است. در اصلی دبستان پسرانه «٢١ بهمن» هم بسته است و رفت و آمدها از در کوچک مدرسه انجام می‌شود. معلم‌ها داخل کلاس با فاصله اجتماعی نشسته‌اند. یکی از معلم‌ها که ٣٢ دانش‌آموز کلاس دومی دارد، می‌گوید: از دو روز قبل در شبکه شاد اعلام کردم که سر کلاس هستم و دانش‌آموزانی که مشکل دارند می‌توانند حضوری در مدرسه حاضر شوند اما هیچ کدام از خانواده‌ها به دلیل اجبار نبودن حضور در کلاس استقبال نکردند. حق هم دارند ما امتحانات رابرگزار کردیم کتاب تمام شده ارزشیابی توصیفی را انجام دادیم معلوم است که خانواده‌ای اجازه نمی‌دهد که فرزندش به مدرسه بیاید.
انتهای پیام