به گزارش ایسنا، داوود شیوایی با بیان اینکه جمعیت معتادان متجاهر برای مردم سالم و عادی نامطلوب است، اظهار کرد: فشار افکار عمومی سبب می‌شود سازمان‌ها اقدام به جمع‌آوری معتادان متجاهر کنند، اما این سوال مطرح است که آیا در کلیت طرح جمع‌آوری معتادان متجاهر سوای موضوع کرونا تغییری به وجود آمده است و کسی که به مراکز ماده ۱۶ می‌رود با چه شرایطی قرار است از این مراکز خارج شود تا احیانا بار بعدی جامعه کمتر شود؟.
وی افزود: آنچه در مدت نگهداری می‌توان برای این افراد انجام داد این است که کاری کنیم تا آنها دیگر مصرف‌کننده نباشند و در عین حال شغل یا مهارتی را هم یاد بگیرند تا در آینده وضعیت بهتری داشته باشند.
این روان‌درمانگر اعتیاد نظارت بر معتادان متجاهر پس از ترک مراکز ماده ۱۶ را مهم برشمرد و گفت: فرض کنیم بعد از شش ماه یا یک سال این افراد از این مراکز بیرون می‌آیند آیا بعد از آن نظارت و کنترلی بر این افراد داریم؟ تا قبل از این نداشتیم یعنی برایشان هزینه و تلاش می‌شد تا آنها را برگردانیم ولی واقعیت این است که آنها مهارت زندگی بدون مصرف مواد را از دست داده‌اند زیرا اکثریت آنها سال‌های طولانی مصرف‌کننده مواد هستند و در هر وضعیتی مواد مصرف می‌کنند و بدون مواد تجربه زندگی را ندارند.
وی ادامه داد: بعد از اینکه این افراد از مراکز خارج می‌شوند و مهارتی را می‌آموزند نیازمند سیستم مددکاری هستیم تا بتواند این افراد را تحت پوشش قرار دهد و از وضعیت‌شان با خبر باشیم. با سیستم مددکاری هم کمکی به آنها می‌شود و هم تهدید بالای سرشان دارند که خیلی راحت احساس نکنند بعد از اینکه شش ماه گذشت و بیرون آمدند به هر دلیلی بخواهند مواد مصرف کنند، زیرا در هر صورت افراد ضامن عمل خودشان هستند.
شیوایی معتقد است که اگر این سیستم را نداشته باشیم باز هم دچار مشکلات بیشتری خواهیم شد، حال ممکن است بازگشت به مصرف مواد با تاخیر انجام شود، اما شانس اینکه به عدم مصرف‌شان ادامه دهند پایین است زیرا تجربه زندگی عادی و بدون مصرف مواد را سال‌هاست که از دست داده‌اند.
وی در ادامه از جمع‌آوری و تمرکز معتادان انتقاد کرد و گفت: وقتی معتادان را در جایی جمع‌آوری کنند و نتوانیم کنترلشان کنیم، آلودگی بین آنها سرایت می‌کند و ممکن است گرفتاری‌های بیشتری داشته باشیم و درصد تلفات بالا برود. پذیرش‌شان در مراکز درمانی سخت‌تر و فشار به مراکز درمانی منتقل می‌شود، به تخت‌های آی‌سی‌یو بیشتری نیاز دارند و هزینه بیشتری خواهد داشت.
این پزشک که در برنامه‌ای رادیویی صحبت می‌کرد، با اشاره به معتادانی که با خانواده خود زندگی می‌کنند، افزود: ما طیف زیادی از معتادان را داریم که خطرناک‌تر هستند؛ با خانواده‌شان زندگی می‌کنند و هم با اکیپی از معتادان مواد مصرف می‌کنند. این افراد اگر آلوده شوند می‌توانند آلودگی را به خانواده‌شان منتقل کنند.
وی خاطرنشان کرد: جمع‌آوری معتادان متجاهر در این شرایط کار بسیار پرزحمت، پردردسر و پرهزینه است و فکر نمی‌کنم این طرح در نهایت از حیث درمان اعتیادی آنچنان نتیجه‌بخش باشد اما از حیث اینکه جمع‌آوری شوند و کمتر به چشم بیایند، خوب است. البته اگر بودجه خوبی به سازمان بهزیستی تزریق شود می‌تواند موثر باشد در غیر این صورت توان بهزیستی در همین حدی است که تا کنون کار کرده است.
انتهای پیام