به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، فاصله گذاری اجتماعی مانع از جمع شدن آمریکایی‌ها مانند بسیاری دیگر از مردم دنیا در بیرون از خانه‌های خود شده است تا شیوع بیماری همه‌گیر کووید-19 کاهش یابد. اما برخی از ساختمان‌ها مانند بیمارستان‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی ناچارند باز بمانند و همچنین برخی از دیگر مشاغل موظف به رفتن به محل کار هستند.
اما نقش طراحی ساختمان‌ها در انتقال این گونه بیماری‌ها چیست و آیا می‌توانیم نحوه طراحی ساختمان‌ها را برای سالم‌تر ساختن آنها تغییر دهیم؟ این سؤالات در یک بررسی که توسط "دیوید کویل" دانشمند پروژه و پروفسور "جاناتان آیزن" از دانشگاه کالیفرنیا دیویس و همکارانشان در دانشگاه اورگان، به تازگی در مجله mSystems منتشر شده است.
از جمله ساده‌ترین پیشنهادات برای سالم سازی ساختمان‌ها، باز کردن پنجره‌ها برای بهبود گردش هوا و کنار زدن پرده‌ها برای جذب نور طبیعی در طول روز است.
در حالی که تحقیقات بیشتری در مورد تأثیر نور آفتاب بر روی کروناویروس جدید در داخل خانه باید انجام شود، محققان این مطالعه معتقدند که نور خورشید در طول روز به عنوان یک منبع آزاد و گسترده در اختیار ساختمان‌ها قرار می‌گیرد. نوری که نسبت به کاربردهای بالقوه آن، از آن استفاد کمی می‌شود و بسیاری مزایای مثبت اثبات شده برای سلامت انسان دارد.
ما تقریباً تمام زندگی روزمره خود را در محیط‌های ساخته شده توسط انسان می‌گذرانیم، خواه خانه باشد یا وسایل نقلیه یا محل کار. محیط‌های ساخته شده توسط انسان از طریق جریان هوا، سطوح و همچنین نحوه طراحی ساختمان‌ها، موقعیت‌های زیادی را برای تماس افراد با ویروس‌ها و باکتری‌ها فراهم می‌آورند و باعث می‌شوند انسان‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
تاکنون تنها مسیر مستند انتقال کروناویروس جدید موسوم به "SARS-CoV-2"، انتقال مستقیم از شخصی به شخص دیگر است. اما این ویروس بر روی سطوح نیز می‌نشیند و تا چندین ساعت روی سطوح زنده می‌ماند که می‌تواند بسیار آلوده کننده باشد. اینکه این ویروس چه مدت بر روی سطوح زنده می‌ماند، هنوز محل بحث است. تخمین‌ها بسته به نوع مواد و شرایط، از چند ساعت تا چند روز متغیر است. بنابراین تمیز کردن منظم سطوح و شستشوی کامل دست‌ها مهم است.
فیلترهای هوای موسوم به "HEPA" و "MERV" برای جلوگیری از ذرات ویروسی که بسیار کوچک هستند، ناکارآمد هستند، اما سیستم‌های تهویه هنوز هم می‌توانند در کاهش انتقال بیماری نقش داشته باشند. افزایش مقدار جریان هوایی که از خارج به داخل وارد می‌شود و جریان می‌یابد و میزان تبادل و گردش هوا می‌تواند ذرات ویروس را در داخل رقیق کند.
اگرچه جریان بالا و شدید هوا همچنین می‌تواند ذرات نشسته روی سطوح را دوباره بلند کند و آنها را به هوا بازگرداند.
از طرفی ذرات ویروس مانند هوای خشک هستند، بنابراین حفظ رطوبت نسبتا بالا در محیط می‌تواند کمک کننده باشد. بدین ترتیب، ویروس‌های چسبیده به ذرات معلق در هوای مرطوب، بزرگتر می‌شوند و سریعتر سقوط می‌کنند و امکان انتقال در فواصل بلند از آنها گرفته می‌شود.
همچنین به نظر می‌رسد رطوبت در لفافه لیپیدی اطراف ویروس "SARS-CoV-2" اختلال ایجاد می‌کند. اما باید توجه داشت که رطوبت بیش از حد می‌تواند رشد کپک را تقویت کند.
ساختمان‌های مدرن از سالن‌های وسیع در منازل گرفته تا محیط کار باز که در آن بسیاری از کارکنان، فضای مشترک دارند، عموماً برای بهبود اختلاط اجتماعی و افزایش تعاملات اجتماعی طراحی شده‌اند، چرا که تصور بر این است که با ترویج تعامل و برخورد، خلاقیت و کار گروهی تقویت می‌شود. در عین حال، این طراحی‌ها در حال حاضر منبعی برای انتشار ویروس شده‌اند.
ممکن است اصلاح این امر در کوتاه مدت عملی نباشد، چرا که تغییرات بزرگی باید در چیدمان ادارات ایجاد شود، اما درک چگونگی چیدمان و نحوه استفاده افراد از فضاهای مشترک بر انتقال و میزان شیوع بیماری تأثیر می‌گذارد و می‌تواند به تدابیر مؤثر در فاصله گذاری اجتماعی و تصمیم گیری در مورد زمان بازگشت افراد به محل کار کمک کند.
انتهای پیام