در این مواقع خواندن کتابهایی در مورد بلایای طبیعی و بیماریهای مسری در قالبهای مستند، داستانی و یا علمی- تخیلی نیز میتواند کمی هیجان ماجرا را افزایش دهد و باعث شود با دیدی متفاوت به مسائل پیشآمده نگاه کرد.
نویسندگانی مانند آلبر کامو، امیلی سنت جان، مکس بروکس و ... از دسته نویسندگانی هستند که حداقل در یکی از کتابها و رمانهای خود به بلاهای طبیعی و بیماریهای مسری پرداختهاند، که در متن به معرفی چند کتاب از این نویسندگان میپردازیم.
«طاعون»
رمان «طاعون» شاید یکی از بهترین رمانهایی است که به بررسی روحیات مردم یک جامعه مانند همدلی، عذاب وجدان و ... در زمانهای مختلف یک بلای همگانی میپردازد. آلبر کامو در نوشتن رمان طاعون توصیفهایی دقیق از حالات روحی مردم در شرایط دچار شدن به بلایای طبیعی، انکارها، سرکوبها و رفتارهای هیجانی دارد.
داستان این رمان در مورد شیوع بیماری طاعون در شهر ساحلی در الجزایر با مردمانی سختکوش و تاجرانی موفق است، داستان با هجوم موشها به روی زمین و مرگ دستهجمعی و ناگهانی آنها آغاز میشود. در ابتدا پذیرفتن این حقیقت برای مردم خیلی سخت است که مردن موشی در پیش چشمشان نشان از بیماری باشد اما زمانی که تعداد موشهای مرده از کنترل خارج میشود و به مرور بیمارانی با علائم مشابه پیدا میشوند، انکار جای خود را به یقین میدهد و نام طاعون از زبان پزشکان و مسئولان شهر شنیده میشود.
رمان طاعون روایتگر جامعهای طاعونزده است، در این رمان میتوان واکنشهای متفاوت هر یک از مردم شهر نسبت به یک مصیبت واحد را دید؛ اینکه رفتارها و احساسات به تدریج تغییر میکنند و حرکتی اجتماعی در مقابل طاعون انجام میگیرد.
البته کامو در این رمان همبستگی را تنها راه نجات انسان از شرایط بحرانی معرفی میکند و درباره این کتاب در نامهای به رولان بارت مینویسد «طاعون گذاری است از سرکشی انفرادی به جهان اجتماعی، اجتماعی که باید در مبارزههایش شرکت کرد».
آلبر کامو نویسنده الجزایری- فرانسوی رمان «طاعون» موفق به کسب جایزه نوبل شد، وی رمان طاعون را در سال 1947 به چاپ رساند.
«ایستگاه 11»
در رمان «ایستگاه 11» از دست رفتن ناگهانی مظاهر زندگی مدرن مانند اینترنت، تجهیزات پزشکی، آب، برق و آب شرب به تصویر کشیده میشود و نویسنده دید واقعگرایانهای به این مسأله دارد.
روایت تغییرات ناگهانی اجتماعی و سیاسی، تلاش برای زنده ماندن و ارتقاء کیفیت زندگی بازماندگان فاجعهای عظیم، شاید به خوانندگان این رمان کمک کند سختیهای شرایط کنونی را کمی راحتتر تحمل کنند.
داستان «ایستگاه 11» با اجرایی از لیرشاه شکسپیر در تورنتو آغاز میشود، یکی از بازیگران نمایش بر روی صحنه نقش بر زمین میشود و در ادامه با شیوع ویروسی به نام آنفولانزای گرجی، تقریبا تمام ساکنان کرهزمین نابود میشوند و عده کمی باقی میمانند، داستان بیست سال پس از وقوع فاجعه را که یک گروه تئاتر و موسیقی به بخشی از سرزمینها سفر و آثار شکسپیر را برای مردم اجرا میکنند، ادامه پیدا میکند.
رمان «ایستگاه 11» را امیلی سنتجان مندل که برنده جایزه کتاب تورنتو و چندین جایزه مهم دیگر بوده است نوشته و رمانش از نظر منتقدان رمانی اگزیستانسیالیستی است که خواننده را کاملا با مسائل وجودی درگیر میکند و او را ترغیب میکند کتاب را به انتها برساند.
«جنگ جهانی ز»
رمان «جنگ جهانی ز» در قالب مجموعهای از گزارشها و روایتهای افراد مختلف نوشته شده است که هر کدام دیدگاه خود را از نحوه شکلگیری و شیوع ویروس زامبی در جهان برای یکی از کمیسرهای سازمان ملل متحد روایت میکنند.
داستان این رمان در مورد ویروسی است که از روستاهای چین شروع میشود و زمانی که ویروس توسط دولت و سیستمهای کنترلی دولت ردیابی میشود، کمی دیر شده است. از طرفی در همین مقطع هم، نیز دولت چین سعی در مخفی نگاه داشتن ماجرا از سایر دولتها دارد که این اقدام باعث میشود دولت چین توانایی کنترل این ویروس را از دست بدهد.
در این رمان بسیاری از روشها، رفتارها و رویههای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دنیای واقعی برای مبارزه با این ویروس مورد بحث قرار میگیرد و دولتهایی مانند آمریکا که در بحران اقتصادی است و با شروع شایعه شیوع این بیماری اقتصادش کمی رونق میگیرد، آفریقای جنوبی که با این ویروس مانند آنفولانزا و یا ساس رفتار میکند، روسیه و کره شمالی راههای بزدلانهای را برای کنترل بیماری در پیش میگیرند.
در این رمان چگونگی انس گرفتن انسانها با زامبیها را شاهد هستیم و اینکه مردم آرام آرام روش مقابله با ویروس زامبیها را به صورت استراتژیک و طی سالها جنگ کاهشی و فرسایشی یاد میگیرند.
مکس بروکس نویسنده رمان، « جنگ جهانی ز» را در سال 2006 روانه بازار کرد که در زمان خود به یکی از بهترین آثار تبدیل شد.
«زایو»
رمان «زایو» داستان یک بیماری وحشتناک به نام «زی. ا» یا «زایو» را روایت میکند که سراسر دنیا را فراگرفته و نیمی از جمعیت زمین به واسطه ابتلا به این بیماری جان خود را از دست دادهاند. داستان این رمان در سال 1420 اتفاق میافتد که قهرمان اصلی آن یک پزشک ایرانی است.
دکتر پارسا محقق و میکروبشناس ایرانی برای یافتن سرنخهایی از زایو و نجات ساکنان زمین از دست این میکروب کشنده با یک گروه آموزشدیده برای رفتن به این آزمایشگاه آماده میشوند اما در طول مسیر با اتفاقات عجیبی روبرو میشوند که باعث آشنایی آنها با یک تیم حرفهای بینالمللی در حوزه شناسایی و مبارزه با بیماریهای میکروبی میشود.
دکتر پارسا با این تیم همراه میشود؛ تیمی که یکی از اعضاء اصلی آن یک پژوهشگر سرشناس آمریکایی به نام بیل اسمیت است که علاقه زیادی به تفکر شیعه دارد. همراهی این تیم و آشنایی بیشتر دکتر پارسا و بیل اسمیت در این مسیر زمینهساز اتفاقات جالبی در ادامه داستان میشود.
مصطفی رضایی کلورزی داستانی را روایت میکند که پیش از این تنها در غرب و هالیوود بیشتر از آن سخن گفته شده است. در این رمان از تشکیل جمهوری اسلامی فلسطین، فروپاشی اسرائیل و قیام تودههای مردم آمریکا علیه نظام سرمایهداری حاکم بر این کشور سخن به میان آمده است.
منبع:
kafebook.ir
انتهای پیام