داریوش اشرافی در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با "تاثیرات کرونا بر سیاست در کشورها و کل جهان"، اظهار کرد: شیوع ویروس کرونا و آثار و عواقب آن ثابت کرد که جهان و سرنوشت ابنای بشر بیش از آنچه که تصور می‌شد به یکدیگر گره خورده و فقط با مشارکت همگانی و همکاری همه جانبه همه دولت‌ها و ملت‌ها راه غلبه بر مشکلات رویاروی بشر ممکن است.
وی با بیان اینکه "همکاری بین دولت‌ها نیز قاعدتا باید سازمان یافته باشد"، گفت: این کار حتی المقدور باید از طریق سازمان‌های بین المللی انجام گیرد. یکی از جلوه‌های این همکاری سازمان یافته در حوزه بهداشت و مبارزه با شیوع کرونا سازمان جهانی بهداشت می‌باشد و از جمله اهداف این سازمان که در سال ١٣٢٧ تاسیس گردید، مبارزه با بیماری‌ها مخصوصا بیماری‌های مسری و ارتقا سلامت عمومی است.
این وکیل دادگستری در خصوص نقش سازمان جهانی بهداشت خاطرنشان کرد: در این شرایط خطیر که تقریبا همه کشورها درگیر مبارزه با کرونا هستند، این سازمان می‌تواند مشکلات و کمبودهای بهداشتی و درمانی اعضا را به دیگر اعضا منتقل کند تا از طریق آن کشورها تجارب خود را با یکدیگر مبادله کنند. اشرافی افزود: همچنین سازمان جهانی بهداشت می‌تواند بعنوان مرکز ثقل مبادله اطلاعات و تحقیقات راجع به مبارزه با کرونا باشد. بهره گیری از امکانات این سازمان برای کشورهایی مانند ونزوئلا و ایران که تحت تحریم هستند قطعا می‌تواند سبب انعکاس جهانی عوارض ناشی از تحریم‌ها و حساس کردن افکار عمومی برای همدردی و حمایت از لغو تحریم‌ها باشد.
این حقوقدان با اشاره به "آثار فوری شیوع کرونا که همانا بیماری و مرگ و میر ده‌ها هزار نفر در سرتاسر جهان است"، تصریح کرد: یقینا تعطیلی واحدهای خدماتی و تولیدی در اغلب کشورها سبب بیکاری گسترده و رکود اقتصادی خواهد شد که غلبه بر این مشکل حتما دشوارتر از مبارزه با کروناست و جز با همکاری جمعی و طرح و اقدام کمک بین المللی خصوصا برای کشورهای توسعه نیافته بسیار حیاتی است.
اشرافی افزود: قطعا از هم اکنون دولت‌ها باید با برنامه ریزی و هماهنگی از طریق سازمان‌های بین المللی اقتصادی و تجاری همچون بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی برای کاهش آثار اقتصادی و سیاسی شیوع کرونا همکاری کنند.
وی در پایان گفت: باید سیاستمداران جهان خصوصا رهبران کشورهای قدرتمند در نظر داشته باشند که رمز آرامش و سلامت کشورهای آنان سلامت و وجود آرامش در همه کشورهاست، چون در غیر این صورت هر اتفاقی در هر گوشه جهان ممکن است به همه جا سرایت کند و هیچ کسی از آثار و عواقب آن در امان نماند.
انتهای پیام