به گزارش ایسنا، آژانس فضایی آمریکا(ناسا) اخیرا جدیدترین فیلم از تلسکوپ فضایی "جیمز وب"(James Webb) را منتشر کرد که در آن آینه اصلی این تلسکوپ را نصب کردند.

تلسکوپ فضایی جیمز وب(James Webb Space Telescope) یا "JWST" یک تلسکوپ فضایی است که قرار است جانشین تلسکوپ فضایی هابل شود. این تلسکوپ وضوح و حساسیت بسیار بالایی را در مقایسه با هابل فراهم خواهد کرد و گستره وسیعی از تحقیقات در زمینه‌های نجوم و کیهان‌شناسی را از جمله مشاهده برخی از وقایع و اجرام دوردست در جهان مانند شکل‌گیری و تکامل اولین کهکشان‌ها فراهم می‌کند.

اهداف دیگر این تلسکوپ عبارتند از فهم چگونگی شکل‌گیری ستارگان و سیاره‌ها و تصویربرداری مستقیم از سیاره‌های فراخورشیدی  و نواخترها.

آینه اصلی  تلسکوپ "جیمز وب" که عنصر بصری تلسکوپ است از ۱۸ قسمت آینه شش ضلعی تشکیل شده که آینه‌ای با قطر ۶.۵ متر را تشکیل می‌دهند. این آینه بسیار بزرگتر از آینه هابل با قطر ۲.۴ متر است.

بر خلاف هابل که طیف‌های اشعه فرابنفش، طیف مرئی و مادون قرمز(۰.۱ تا ۱ میکرومتر) را مشاهده می‌کند، "جیمز وب" در محدوده فرکانس پایین‌تری از نور مرئی با طول موج بلند از طریق مادون قرمز ۰.۶ تا ۲۷ میکرومتر را رصد خواهد کرد که به آن اجازه می‌دهد اجرام بزرگ انتقال به سرخ را مشاهده کند که برای هابل بیش از حد دور و بسیار قدیمی هستند.

این تلسکوپ باید بسیار سرد نگه داشته شود تا بتواند اشعه مادون قرمز را بدون تداخل دریافت کند، بدین منظور تلسکوپ در فضا در نزدیکی نقطه لاگرانژی خورشید قرار خواهد گرفت و یک آفتابگیر بزرگ، آینه و دیگر قطعات تلسکوپ را در دمای زیر منفی ۲۲۲۳ درجه سانتی‌گراد نگه می‌دارد.

تلسکوپ فضایی جیمز وب توسط ناسا و با مشارکت آژانس فضایی کانادا و آژانس فضایی اروپا توسعه داده می‌شود و به افتخار "جیمز ای. وب" که از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۸ به عنوان مدیر ناسا مشغول به کار بوده و نقش مهمی در برنامه فضایی آپولو داشته نام‌گذاری شده است.

توسعه تلسکوپ جیمز وب در سال ۱۹۹۶ برای پرتاب در سال ۲۰۰۷ آغاز شد، اما این پروژه تاخیرهای زیاد و هزینه‌های گزافی داشت و در سال ۲۰۰۵ دوباره طراحی شد.

ساخت "جیمز وب" در اواخر سال ۲۰۱۶ تکمیل شد و پس از آن مرحله آزمایش‌های گسترده روی آن آغاز شد. ناسا در ماه مارس ۲۰۱۸، پس از انفجار آفتابگیر تلسکوپ در زمان شبیه‌سازی پرتاب، ارسال را به تأخیر انداخت.

پرتاب "جیمز وب" در ژوئن ۲۰۱۸ پس از توصیه‌های یک هیئت بررسی مستقل دوباره به تعویق افتاد و در حال حاضر برای پرتاب در ماه مارس ۲۰۲۱ برنامه‌ریزی شده است.

این تلسکوپ پس از پرتاب به فاصله ۱.۵ میلیون کیلومتری از سطح زمین در نقطه خاصی به نام نقطه لاگرانژی(L۲) خواهد رفت، چرا که در این نقطه می‌تواند خورشید، زمین و ماه را پشت سپر حرارتی خود قرار دهد تا از تلسکوپ در برابر گرما محافظت شود.

زمانی که این تلسکوپ پرتاب شود، می‌تواند جهان را عمیق‌تر از هر تلسکوپ فضایی دیگری بکاود و به بررسی اتمسفر سیارات فراخورشیدی کمک کند تا مشخص شود آیا هیچ فعالیت زیستی در آن‌ها وجود دارد یا نه.

انتهای پیام

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀