از در وارد می‌شود دختر پنج ساله به عادت همیشه اسباب‌بازی‌ها، بازی‌های فکری و کنترل تلویزیون را رها می‌کند و بلند می‌گوید: سلام بابا... بابا اما لحظه‌ای کنار در می‌ایستد و به او اجازه نمی‌دهد مثل همیشه بپرد بغلش؛ دخترک گوشه‌ای کز می‌کند موهای فرفری‌اش را از صورتش کنار می‌زند، لب‌هایش را می‌پیچاند و بغض می‌کند.

یک دختربچه پنج ساله آیا می‌تواند درک کند که چرا بابایش این همه از او دور شده؟ چرا حتی وقتی در خانه است ماسک بر صورت دارد و دائم دستانش را می‌شوید و ضدعفونی می‌کند. یک دختر بچه نمی‌داند شرایط کرونایی چیست و دلش برای بابای پرستارش تنگ شده اما خودش را با شرایط غریب پیش آمده وفق می‌دهد؛ همانطور که گوشه‌ای کز کرده، لبخند می‌زند و لب‌هایش را غنچه می‌کند و بابا را از دور می‌بوسد...

این تنها برشی چند دقیقه‌ای از زندگی پدر و دختری است؛ پدری که از قضا پرستار یکی از بیمارستان‌های مرجع کرونا در استان قزوین است.

رقیه همسر یکی از پرستارانی که این روزها در خط مقدم درمانی کشور خدمت می‌کند، به ایسنا می‌گوید: همسرم با ورود به منزل دست‌هایش را ضدعفونی می‌کند ماسک را با قراردادن در پلاستیک درون سطل زباله می‌اندازد و ماسک جدید بر روی صورتش می‌گذارد؛ دست‌هایش را مدام با آب و صابون می‌شوید و این شامل قبل و بعد از غذا نیز می‌شود.

وی ادامه می دهد: همسرم قبل از اینکه کرونا شیوع پیدا کند به شستن دست‌ها اهمیت می‌داد ولی ضدعفونی نمی‌کرد الان همه جوره مراعات می‌کند تا درون منزل کسی مبتلا نشود. یک اسپری ضدعفونی‌کننده در دسترس قرار دادیم تا فرزندم نیز دست‌هایش را ضدعفونی کند و آموزش‌های لازم را نیز به او داده‌ایم و با وجود اینکه ۵ سال بیشتر ندارد پای‌به‌پای ما مراعات می‌‍‌کند.

این بانو ادامه می‌دهد: خیلی نگران همسرم هستیم؛ مدام می‌گوییم مراقب خودش در بیمارستان باشد و دخترم هر وقت که همسرم سرکار باشد به پدرش زنگ می‌زند و می‌گوید بابا دستکش زدی؟ ماسک زدی؟

وی می‌گوید: خرید نمی‌رویم و خریدهای ضرروری را تنها همسرم انجام می‌دهد و چند روز یکبار میوه و نان را می‌خریم، برای اینکه کمتر از خانه بیرون برویم نان را هر چند روز یکبار خرید کرده و فریز می‌کنیم تا مجبور نباشیم در سطح شهر تردد کنیم.

مردم در نوروز به دید و بازدید نروند

رقیه از حضور مردم در سطح شهر ابراز ناراحتی کرده و با تأکید می‌گوید: چه اشکالی دارد که مردم یکسال عید نگیرند و دو سه ماه مراعات کنند تا این ویروس ریشه‌کن شود؛ همسرم به خاطر مردم در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار دارد و با این ویروس می‌جنگد، افراد جامعه هم باید تلاش کنند همراه مدافعان سلامت باشند تا با مراقبت و مراعات این بیماری را شکست دهند.

وی اضافه می‌کند: از مردم تقاضا دارم همه جوره مراعات کنند و کرونا را جدی بگیرند چون می‌بینیم بسیاری از مردم این ویروس را هنوز جدی نگرفته و فکر می‌کنند شوخی است.

حسنا دختر پنج ساله این خانواده وقتی می‌بیند با مادرش سخن می‌گویم با شیرین زبانی می‌گوید: "من همه‌اش دست‌هام رو با صابون می‌شورم و ماسک می‌زنم، همه باید ماسک و دستکش بزنند. نباید زیاد بیرون بریم، بچه‌ها هم نباید "بازیگاه" بروند منم خیلی وقته که "بازیگاه" نرفتم. بیشتر با مامان در خانه بازی می‌کنم. دوست دارم بابام زیاد خونه باشه؛ از اینکه بابام پرستارِ خوشحالم چون به مریض‌ها کمک می‌کنه تا زود خوب بشوند."

این کودک پنج ساله همانطور که برای کرونا خط ونشان می‌کشد، شعری که خودش سروده را برایم می‌خواند: کرونا کرونا ما تو رو می‌کنیم زیر خاک.

به گزارش ایسنا، این روزها پرستاران مانند سربازان، جان خود را کف دست گرفته و در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار دارند و از مردم انتظار دارند تا همدلی و همراهی لازم را با آنان داشته باشند.

نگران خانواده‌هایمان هستیم

محدثه پرستار دیگری است، او به ایسنا می‌گوید: اینطور که ما می‌بینیم مردم دلشان به حال خودشان نمی‌سوزد، اگر این ویروس را خوب بشناسند و در خصوص قدرت انتقال آن اطلاعات داشته باشند مطمئناً در خانه می‌مانند.

وی ادامه می‌دهد: ما پرستارها از حضور در خانه واهمه داریم چون می‌ترسیم ناقل باشیم و ویروس را به اعضای خانواده منتقل کنیم، ما کادر درمان آمادگی همه نوع خدمت و حضور در جبهه سلامت را داریم اما باید تجهیزات کافی در اختیار کارکنان قرار گیرد و کمبود نداشته باشیم.

به گزارش ایسنا، حضور مردم در بازار کمرنگ نشده و بسیاری از افراد جامعه کرونا را جدی نگرفته‌اند و برای امور غیرضروری از خانه خارج می‌شوند در حالی که به علت شیوع کرونا نوروز باید در منازل خود بمانند و با این کار همدلی خود را با کادر درمان نشان دهند.

شاید مردم از جان خودشان سیر شده‌اند که بازار می‌روند

معصومه که خواهرش پرستار یکی از بیمارستان‌های قزوین است، می‌گوید: نگرانی ما زیاد است و خودمان هم مانند بقیه مردم مراعات و مراقبت می‌کنیم؛ البته باید بگویم یکی از خواهرانم و مادرم حساسیت بیشتری نسبت به ضدعفونی‌کردن وسایل دارند.

وی عنوان می‌کند: خواهرم چون نمی‌داند ناقل است یا نه مکان استراحت و زندگی خود را از ما جدا کرده است تا مبادا ناقل باشد و مادر و پدرم را هم بیمار کند.

معصومه از مردم گلایه دارد و بیان می‌کند: وقتی در فضای مجازی می‌بینیم یا می‌شنویم که مردم برای امور غیرضروری از خانه خارج می‌شوند به خاطر اینکه حوصله‌شان به سر آمده؛ ناراحت می‌شویم چون آن‌ها موضوع را جدی نگرفتند و این در حالی که بیماری در کمین است؛ شاید بگویم این افراد از جان خودشان سیر شده‌اند که برای خرید به بازار و مکان‌های پرتردد می‌روند؛ شاید هم فکر می‌کنند که خیلی قوی هستند و مرگ برای بقیه است.

انتقال ویروس از بیماران به تیم درمانی احتمال بالایی دارد

زهرا طیبی‌ میانه، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز می‌گوید: من و خواهرم پرستار هستیم و همسرم نیز پزشک است؛ بعد از شیوع کرونا پیش از اینکه به وظیفه ذاتی و حرفه‌ای خود بپردازیم حضور در جبهه مقابله با کرونا را یک وظیفه بشردوستانه و انسانی دانسته و به عنوان داوطلبین نظام سلامت در عرصه مراقبت از بیماران وارد میدان شدیم.

وی می‌گوید: در حال حاضر با توجه به اینکه بیمارستان‌ها یکی از مکان‌های آلوده به شمار می‌روند، انتقال ویروس از بیماران به تیم درمانی احتمال بالایی دارد و به همین جهت از لحاظ روانی نیز بسیار درگیر هستیم چون نخستین نگرانی ما پذیرش بالای بیماران و مشاهده ناراحتی آنان است و علاوه بر آن ناراحت و نگران هستیم تا مبادا ویروس‌ها را با خود به منزل ببریم و همسایگان و خانواده را آلوده کنیم.

طیبی‌ میانه تصریح می‌کند: قرنطینه کردن خود در منزل و بر تن داشتن لباس حفاظتی، ماسک و عینک در محیط کار سخت است گاه حتی پرستاران نمی‌توانند در طول روز آب یا غذا بخورند.

کار این روزهای مدافعان سلامت به مانند خنثی کردن مین است

وی بیان می‌کند: گروه درمان با جان و دل برای بهبودی بیماران تلاش می‌کنند و باید اعتراف کنم و بگویم کار این روزهای مدافعان سلامت به مانند خنثی کردن مین است چراکه نمی‌دانند جلوتر چه خبر است.

این پرستار اشاره می‌کند: با همدلی و همراهی مردم می‌توانیم از شیوع این ویروس جلوگیری کنیم؛ زمانی خستگی از تن گروه بهداشت و درمان بیرون می‌رود که ویروس را شکست داده باشیم و این امر مستلزم همراهی مردم برای حذف چرخه انتقال ویروس است.

وی در پاسخ به این سوال که برخورد مردم با شما چگونه است می‌خندد و می‌گوید: در حال حاضر با ۲ دسته از افراد روبه‌رو هستیم دسته نخست افرادی هستند که تا پیش از این از ما نمی‌ترسیدند ولی در حال حاضر از ما می‌ترسند تا مبادا کرونایی باشیم؛ دسته دوم نیز افرادی هستند که همیشه ما را مورد لطف و محبت خود قرار می‌دهند.

طیبی‌ میانه اظهار می‌کند: این روزها پرستاران و کادر درمان نگران خانواده‌های خود هستند تا مبادا انتقال دهنده این ویروس منحوس به خانواده‌هایشان باشند؛ به قدری دست‌های خود را ضدعفونی می‌کنند که دستانشان زخم شده است تا ناقل بیماری نشوند.

این پرستار در پایان سخنانش تأکید می‌کند: بزرگ‌ترین خواسته ما این است مردم همکاری کنند و در منازل خود بمانند تا چرخه انتقال بکشند.

به گزارش ایسنا، این سخنان تنها بخشی از درد دل کادر درمان و خانواده آن‌ها بود؛ آنان مانند مسئولین از مردم تقاضا دارند کرونا را جدی گرفته و در خانه‌های خود بمانند تا با حذف چرخه انتقال ویروس، همه با هم علیه کرونا بسیج شویم و این ویروس منحوس را شکست دهیم و سلامت را به خود و اعضای خانواده و جامعه هدیه دهیم.

انتهای پیام