«حسین مسرت» نویسنده و پژوهشگر برجسته یزدی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا ضمن تاکید بر این که دکتر خبره‌زاده هم هیچ‌گاه به یزدی بودنش ابراز نکرده بود، می‌گوید: «علی اصغر خبره‌زاده» در سال ۱۳۰۲ هجری شمسی در روستای طزرجان از توابع شهرستان تفت یزد به دنیا آمد، آموزش ابتدایی را در شهر یزد و آموزش متوسطه را در تهران گذراند و دکترای ادبیّات فارسی را هم از دانشکدۀ ادبیّات دانشگاه تهران اخذ کرد.
وی ادامه داد: خبره‌زاده از سال ۱۳۲۴ به تدریس در دبیرستان‌های تهران و از سال ۱۳۳۴ به تدریس در دانشگاه تهران و برخی مؤسّسات آموزش عالی پرداخت و سپس در سال ۱۳۵۱ با سِمت کارشناس سوادآموز حرفه‌ای از طرف یونسکو در کشور ماداگاسکار خدمت کرد و از زمان بازنشستگی که سال ۱۳۵۷ باشد تا حدود سال ۱۳۸۷ نیز به تدریس در مدارس عالی تهران اشتغال داشت.
مسرت با بیان این که خوشبختانه استاد خبره‌زاده هم در زمینه‌ی تالیف و هم در زمینه‌ی ترجمه، کتاب‌های بسیار مشهوری دارد که زینت‌بخش کتابخانه‌هاست، خاطرنشان کرد: کتاب‌های این شهیر یزدی در زمینه‌ی تالیف عبارتند از؛ جدال نور و ظلمت و مبانی فرهنگ ملی، ادب و اندیشه، سخن و اندیشه، زبان و ادبیّات فارسی، نثر فارسی در آینه‌ی تاریخ که در دو جلد در سال ۱۳۷۰ چاپ شده و گزیده‌ای از ادب فارسی و کتاب سخن و اندیشه که به چاپ‌های مکرر رسیده است.
به گفته وی، خبره‌زاده در زمینه‌ی ترجمه هم آثار بسیار خوبی ترجمه کرده که از آن جمله می‌توان به «بیگانه» اثر آلبر کامو ، «زن سی ساله» اثر اونوره دو بالزاک، «تسخیرشدگان» اثر فئودور داستایوفسکی، «دانتون » و «زندگانی تولستوی» اثر رومن رولان،«دکتر ژیواگو» اثر بوریس پاستر ناک،«راهبه» اثر دیدرو، «ناپلئون» اثر استاندال، «هیچ و همه»، آرتور کوستلر و کتاب «همیشه شوهر» از داستایوفسکی اشاره کرد.
مسرت در پایان با بیان این که استاد خبره‌زاده آثاری نیز زیر چاپ داشت و سال‌های سال آثاری را به جامعه مطبوعات و جامعه ادب و فرهنگ ایران عرضه کرد، گفت: این چهره نامی استان سرانجام در سال ۱۳۸۷ رهسپار دنیای جاوید شد.
انتهای پیام